कविता

गर्दी आकांत माझ्या
ओशाळणारे ओठ हलले,
ज्यांनी केले वार
शेवटी धीर देऊन गेले !

वादळातील शरीर माझे
पाहायला तमाशा आले,
केले चौकात उभे ज्यांनी
नजरा उंचावून गेले !

कारणे ऐकवण्या अपयशाची
समीक्षक ते होऊन आले,
देऊन धीर उसना
भुंग्यांनी वासे पोकळ केले !

हूल भरारीची देऊन
बळ वांझोटेच दिले,
माझ्या परस्परच त्यांनी आता
घरटे माझे हिरावून न्हेले !

फुंकर घालण्याचे नाटक
सोद्यांनी हुबेहूब वटवले,
उरात दडवल्या दुःखाची
शेवटी किंमत करून गेले !

भाषा,… शब्दांची किमया
अर्थबोध मानभावी माया
जाण काय समजे ना कांही
वय तितुके बघ गेले वाया

हसणे रडणे भाव भावना
अंत:कळा हृदयास कळाया
कोश कठीण भिजण्यास हवे
स्पर्शता सकळ अंकुर रुजवाया

……………………अज्ञात

डोळ्यांनी बघीतले दृष्यातले सुख।
अंतरी वाढली कामाची भुख।
डोळ्यांनी देवाचे रुप बघायचे असते
हे मात्र कधी कळ्लेच नाही।
आमचे मन......
कधी सत्कर्माकडे वळलेच नाही ॥१॥

हातांनी दिला लोकांना मार।
अंतरी वाढली क्रोधाची धार।
हातांनी देवाला नमस्कार करायचा असतो
हे मात्र कधी कळलेच नाही।
आमचे मन......
कधी सत्कर्माकडे वळलेच नाही ॥२॥

मनाचा नाही कळला हा डाव।
अंतरी वाढला लोभाचा भाव।
मनानेच देवाचे नामस्मरण करायचे असते
हे मात्र कधी कळलेच नाही।
आमचे मन......
कधी सत्कर्माकडे वळलेच नाही ॥३॥

मित्रांनो...
प्रजाकसत्ताक दिनावरील एक कविता प्रस्तुत करतो..!..

या वर्षीचा प्रजासत्ताक दिन जसा जवळ आला,
डोक्यात आमच्या एक जबरदस्त प्लान चमकला !
चला, या वर्षी सगळा आळस झटकुन टाकुयात,
आपल्याच अंगणात डौलाने मस्त तिरंगा फडकावुयात !

भरपूर उत्साहात २ तास सगळे मॉल पालथे घातले,
शेवटी कोप-यावर छोटेसे १ दुकान नजरेस पडले,
'येथे तिरंगा विकला जातो' पाटीवर लिहिले होते !
दिसते तसे नसते हे आम्हाला नंतर उमगले होते !!

लोकशाहीचा अभंग
आपुलिया हिता । असे जो जागता ।
फक्त त्याची माता । लोकशाही ॥

कष्टकरी जणू । सवतीचे पुत्र ।
वटारते नेत्र । लोकशाही ॥

पुढारी-पगारी । लाडके जावई ।
माफियांची ताई । लोकशाही ॥

संघटन, एकी । मेळ नाही ज्यांचे ।
ऐकेचना त्यांचे । लोकशाही ॥

मिळवुनी माया । जमविती धाक ।
त्यांची घेते हाक । लोकशाही ॥

वापरता तंत्र । दबाव गटाचे ।
तालावरी नाचे । लोकशाही ॥

सत्तापिपासूंच्या । द्वारी मटकते ।
रस्ता भटकते । लोकशाही ॥

चार पिढ्या सत्ता । एका कुटुंबाला ॥
म्हणू कशी हिला । लोकशाही? ॥

रंग उमलत्या मनकळीवर
दारिद्र्याचा ठसा उमटतो,
अळणी जीवन काय कामाचे
सावलीकडूनही 'दु:स्वास' होतो !!

मोहोरभरल्या अम्राला
वाटसरुही पाईक होतो,
भार ओसरता मग भूमीला
पोटातील मुळ्यांचा 'त्रास' होतो !!

उमंग , इर्षा , धडपड पाहता
त्याचा सन्मान 'खास' होतो,
थकून डोळ्यावर हात घेता
आंबल्या स्वप्नांचा 'वास' येतो !!

कूजट कुबट दारिद्र पाहून
तापला जीव कासावीस होतो,
मूडदुसलेली मान्स बघून
हाती घेतला 'घास' राहतो !!

होत वसुमती अधीन
परीहारील कोण विघ्न
ज्ञेयज्ञे सारी निम्न
आंग्लापुढती नम्न ll १ ll

जातीस्मरे काय प्रयोजन
संसृती होय प्रहीण
हाची मुहूर्त प्राक्चिरम्
पुनरपि प्रयत्न प्रसभम् ll २ ll

संभूता अन्ये प्रबोधक
सङ्कीर्ण करोनि पुष्कल
ताडूनि तो स्पुत्कार
उदग्र हो जयकार ll ३ ll

करोनि युक्ति निश्चय
साधोनि कृत्य सम्भूय
न होय कर्म उपक्षय
दृढ होणे विनिर्जय ll ४ ll

- सार्थबोध

विनंती: - संस्कृत आणि रचनेबद्दल सूचना आल्यास स्वागत आहे …

अस्त सूर्याचा पाहुनी
मी किरणांसाठी झुरतो ll १ ll

ती वेळ सुरु परतीची
थवा घरट्यास उडतो ll २ ll

सांजेचा दीप तोही
एकलाच गाभारी जळतो ll ३ ll

दिव्यास सोबत माझी
तो वातीत काजळतो ll ४ ll

भाव दाटला नयनी
अलगद गाली ओघळतो ll ५ ll

जणू सन्यस्त होऊनी
मी ओठी दु:ख थोपवतो ll ६ ll

गोठली वेदना एकांती
मी स्मृतींमागे पळतो ll ७ ll

झाकून दर्दभावना सारी
मी मलाच रे सावरतो ll ८ ll

आरशास पाहता फिरुनी
तो नकळत काही सुचवतो ll ९ ll

वाटे चेहराच मला माझा
काय असा फसवतो ll १० ll

खेळ मांडलेला तेव्हा
त्याचे खुळखुळे झाले,

ललाटीच्या भग्न रेषा
पायतळी ठसे ओले,

इथे तिथे व्यर्थ व्यर्थ
सारे सारे क्षुद्र झाले,

नाही सुटले काहीही
त्याने भलतेच केले,

खोळ काही काळ पुन्हा
मी टाकते गहाण,

आता त्याच्या पुण्याईला
उरे त्याचेच आव्हान!

(गड गड गड)
पाऊस थांबायचे नाव घेईना
खिडकीचे तावदाने थरारत थडथडतायत
तावदानावर एक एक नीरओळ लिहून जातोय पाऊस
गूढ, अनाकलनीय भाषेत
(गड गड गड)
-----
धडकी भरवणारा ढगांचा गडगडाट
कौलांवरची टीपटीप थेंबांची लय
चिंचेच्या पानांवरून सरकणारे ओघळ
आणि खालच्या पत्र्याच्या डब्यावर होणारे त्यांचे आघात
(गड गड गड)
------
खिडकीतून हे सगळे बिचकत बघणारा मी
हातात तुझी आणि माझी लग्नातली तस्बीर
त्यात हसणारी तू
आणि तुला हसतांना बघून हसणारा मी
(गड गड गड)
------
रस्त्यांवरच्या पिवळ्या दिव्यांमध्ये