दाराआडचे घड्याळ

सचित्र कविता आवडली
फारच आवडली.
भिंतीवर कोरलेले सावलीचे घड्याळ पहिल्यांदा पाहिले मस्त आहे.
पैजारबुवा,

टिक टिक टिक...
चलती जाए घडी...
दोन घडीचा डाव म्हणत म्हणत घड्याळांची अंगडी टोपडी बदल्याचे गीत बनवून वेळात वेळ काढून टाकलेला धागा भावला.

घंटा नाहीये का घड्याळात?
अन चित्रमय विडंबन आवडले.
अन आधूनीक चित्रकलेत ते डोळे बाहेर येतात, दोन नाकं, एकच कान असं असत ते मुळ कवितेत फिट बसते.

"आज्जीजवळी घड्याळ, कसले आहे चमत्कारिक" हि मुळ कविता आणि
"शरदाजवळी आहे घड्याळ, कसले चमत्कारिक" हे विडंबन आठवले.

खरंय चित्रगुप्त साहेब ,, खरंय ,, शिवकन्या याना मनापासून धन्यवाद .. त्यांच्या त्या कवितेमुळे , या सुंदर कविता वाचनात आल्या आणि थोडे हलके हलके वाटत आहे ..

चित्रगुप्त साहेब आपण तर कमालच केली .. काय सुंदर सचित्र कविता केल्या आहात आपण .. हि कविता तर अफलातून झालेली आहे . एक काम करतो ह्हीला प्रिंटवतो आणि माझ्या मुलांना वाचायला देतो , निदान त्यांना घड्याळ कशी कशी सुधारत गेली ते चांगलेच समजेल ..

वर्तमानकाळ.
फक्त चालू वेळ,ना भविष्याचे डोलारे ना भूतकाळातील गाठोडी

फक्त "आनेवाला पल जानेवाला है" इतकंच सागणारे काटे असोत कि आकडे बोलतात.

आजीचे घड्याळ अंगिकारायचा अल्प प्रयत्नशील नाखु पांढरपेशा

वाह, मस्तच !

दाराआडच्या कविता
(खरंतर यांचा एक वेगळा कवितासंग्रह (मिपा वर आणि छापील सुद्धा) प्रकाशित करायला पाहिजे. इतक्या या वैविध्यपूर्ण आणि सुरेख आहेत)
च्या निमित्तानी ही सुरेख स-चित्र कविता वाचायला मिळाली.
घड्याळांचा सुंदर हा परामर्श घेतला आहे.