झिंग थिंग..!!

तुम्ही लाल लाल पानगोळ्या खाल्या नाहित कधी?
आणी लाल टोकाच्या पेपर्मिंटच्या सिगरेट्स?
अजून मिळतात का माहित नाही?

पार्लेवाल्यांची बरीच पेये येवून गेली.रिमझिम,अ‍ॅपी,रश,डू ईट्,स्प्रिंट.. हैदराबादच्या एका कंपनीने डबल कोला नामक पेय बाजारात आले आणि काही महिन्यांत गायब झाले.फ्रुटी बर्‍यापैकी चालला.थम्स अप्,गोल्डस्पॉट्,लिमका अर्थातच जास्त लोकप्रिय.

हि एक माझी आवडती जाहिरात
http://www.youtube.com/watch?v=ETQi73o7tGo

कोणीतरी फेसबुक वर शेअर केला होता हा चित्र-पट प्रचंड जुन्या काळात गेलो बघून

रत्नागिरीचे फेमस.. लग्नामध्ये हमखास असायचे
त्या गाडीची वाट सगळे बघायचे

गवि...

झकास लेख..

चार आण्याच "किस मी" चोकलेट विसरलात......

ते अजूनही "चार अण्यालाच" मिळतं....

लेखनशैली आवडली.

" वेलकम टू द क्लब..!!

आम्ही काड्यापेटीच्या रिकाम्या कव्हर साठी सुद्धा लाज सोडायचो...

जसं गोल्ड्स्पॉट मधे कार्टून मिळायचे तसे थम्प्सप मधे क्रिकेटर्स चे फोटो मिळायचे..

मला रॉजर बिनी आणि कपील देव मिळाले होते. वेस्ट इंडीजचे क्रिकेटर्स मिळाले की खूप निराशा व्हायची. एक काळा ठिपका म्हणजे माल्कम मार्शल का ग्रोव्हर हेच कळायचं नाही.

तुमचे लेख जबरी असतात. ट्रंकेच्या तळात, फटीत अडकलेलं एखादं जुनं वासाचं खोडरबर अचानक सापडावं आणि एकदम प्राथमिक शाळेतल्या आठवणी जाग्या व्हाव्यात तसे हे लेख आहेत..और आने दो..

-एक

कॅम्पा कोलाही होता. त्याची जाहीरात त्याकाळी खूपच मस्त होती. त्यात छोटे खाजगी, पाण्यावर उतरणारे प्लेन वगैरे होते असे वाटते.

बाकी त्या बिल्ल्यांसाठी का बूचांसाठी होणारी मारामारी, धावपळ आणि निर्लज्जपणा आठवून हसू आलं. लिम्काच्या आत मिळणारे डिस्नीचे रबरी बिल्ले मलाही आवडायचे. छान मऊ असायचे.

मलाही लिम्का आवडायचा नाही.

पहिली व्हिस्की ग्रीन लेबल... नंतर मग रॉयल स्टॅग नाहीतर ब्लेन्डर्स प्राईड कायम.
पहिली बीअर किंगफिशर.. नंतर मग हेवर्डस २००० (हल्ली हिला एच २ के) म्हणतात.

अरे वा!! म्हणजे असा निर्लज्जपणा करणारे आम्हीच नव्हतो तर......
डिस्नेच्या बिल्ल्यांसाठी माझ्या भवांनी जंगजंग पछाडले होते.
आम्ही कितीतरी जमवले.....पुढे ते कुठंतरी गेले असेच....
वर उल्लेखलेल्या उत्पादनांपैकी ड्बल कोला सोडलं तर बाकी कधीमधी मिळत रहायचं आणि तीच चैन वाटायची.
अशीच मज्जा वाटायची ती मसालाडोसा खाताना. तो पूर्ण कधीच संपायचा नाही पण मागवल्यावर हाऽऽ मोठ्ठा प्रकार समोर यायचा त्याची मजा वाटायची.
गोल्डस्पॉटची चव अजूनही जिभेवर आहे हे नक्की!

उन्हाळा सुरू झाला हे रसना, रूह आफझा यांच्या जाहीरांतीनी कळायचं. रूह आफ्झा दूधात घालून काय सुरेख मिल्क शेक व्हायचा.
"ये है बढता बच्चा , देखो कैसी कूद लगाये" - हॉर्लीक्स ..... हॉर्लीक्स फार आवडायचं. खीरीसारखं लागायचं.

दिलखुलास लेख. अनेक आठवणी.

मला आठवणार्‍या काही.

"तंदुरुस्ती की रक्षा करता है लाईफबॉय.." (अशोक पत्की.)
"जो ओके साबुन से नहाएं कमल सा खिल जाए"....
लिरिल ... व्हरिजिनल - आय मीन ओरिजिनल - कॅरेन ताईंची अ‍ॅड.
गार्डन वरेली - ए आर रहमानची धुन.
ओन्ली विम्मल : ती कुठली ती पारशी सुंदरी. (ही आठवली की ती १९८३ ची वर्ल्ड कप नंतर झालेली वेस्ट इंडीज टूर आठवते. अरेरे. वन डे सिरीज = ०-५ आणि टेस्ट सिरीज = ०-३ हरलो होतो. इतका निराश फक्त क्रिकेट चे मॅच फिक्सींग चे स्कँडल झाल्यावर झालो होतो. )

एक भयावह अ‍ॅड : "सपट चहा" . निळुभाऊ फुले : "सपट चहाची मजा काही औरच आहे." कोण घेत असेल हो हा चहा. आधी एकतर सपट ब्रँड म्हणजे दाद-खाज-खुजलीच्य मलमाकरता प्रसिद्ध. त्याच ब्रँडचा चहा. आणि त्यात निळु फुले केवळ त्यांच्या पेटंट भूमिकेतले पेटंट कृत्य करतेवेळीच्या आवाजात वरचे वाक्य बोलणार. मला खरंच कुतुहल आहे : कोण पीत असेल सपट चहा ???
त्यावरून आठवले : एक सदैव डोक्यात बसलेली महाभीषण अ‍ॅड : बीटेक्स-मलम. अरारारारा. रवी वासवानि आणि अर्चनाताई जोगळेकर (काय डेडली काँबिनेशन आहे !) आणि ओयेओये च्या चालीवरचे ते गाणे " ओये ओये बीटेक्स लगाले...." अरारारारा... डोक्यात जाणार्‍या गोष्टी कायम डोक्यात जाऊन बसतात नि कधीही आठवतात याचेच प्रत्यंतर.

असो. गेले ते दिवस (नि ब्रँड). राह्यल्या त्या आठवणी.

टाटा का ओके धुलाई का साबुन
ओके ओके हा टाटा का ओके
खर्चा कम सफेदी ज्यादा
कपडे ज्यादा धोनेवाला
.. (या जिंगल चा पुढचा भाग आठवतोय का कुणाला?)

आणखी एक -

निर्मा निर्मा
निर्मा डिटर्जन्ट टिकिया
इस्के झाग ने जादू कर दिया
पानी में रहके भी यह कम गले
ढेरों कपडे धोये और ज्यादा चले
सब की पसंद निर्मा

किराये की बुलडोझर पे बैठे भाडे के टट्टु, दम है तो चला बुलडोझर्.....एकदम कूऊउल.

१. जरास्सा उफ्फ... जरासा आह.. जरासा ओहो..
यही तो प्रॉमिस की शान है.
२. एक कुठल्या तरी क्वायरची अ‍ॅड होती. तेव्हा इंग्रजी यायचं नाही,.(आताही जास्त येतं असा गैरसमज नाही) तरी ती अ‍ॅड मस्त वाटायची. आता त्यातलं फक्त 'मम्मी नेम' असं काहीतरी आठवतंय.
३. दिनेश सुटिंग-शर्टिंग. त्यात सुनील गावस्कर एका माणसाच्या हातातल्या कोनातलं आईस्क्रीम उडवून लावतो हे उगीचच आवडायचं.
४. आणि नेस्ले चॉकलेटच्या जाहिरातीपण छान होत्या. बर्‍याचशा होत्या त्यातली
'बीत गये दिन गुडियोंके आये नहीं अभी साडीके, तो फिर क्यूँ ना खाये अमूल चॉकलेट" हीच तेवढी आठवतेय आता.

जुन्या जाहिरातींचा आपला एक जमाना होता...

खरच जुना काळ आठवला तेव्हाच्या जाहिरातीही अजून आठवतात, कारण तेव्हा रिमोट हातात नसायचा -नव्हे रिमोट मला तर माहीतही नव्हता ....त्या जाहिरातीही पाहायला आवडायच्या
ज्यांचा उल्लेख झाला नाही त्या मला काही आठवतात...
१. मैने कहा कुछ तुमने सुना ..
क्या, क्या...
ओरीयंट, ओरीयंट , ओरीयंट फ्यान...
हवाये ताजी थंडी ,तस्सली जीवन भर कि ओरीयंट, ओरीयंट , ओरीयंट फ्यान...
२. मेलडी खो खुद जन जावो..(मी नेहमी 'मेलडी खावो खुचान्जावो असे ऐकायचो)
३. आवो चाले हम लेकर अपनी टोबु सयाकले , अपनी टोबु सयाकले (यातला लहान मुलगा शान होता)

अमृत मलम त्वचेचे संरक्षण!
अमृत मलम त्वचेचे संगोपन!!
अमृत मलम..

अविनाश नारकर आणि रेणुका शहाणे आणि इतर दोन तीन लोकं होते एक लहान मुलगा/मुलगी आणि एक आजोबा!
अजुनही कधी कधी लागते.

इन्हे चाहिये हमदर्द क सिन्कारा..
आनि तो अशक्त तरुण काच फोडुन येतो...

हा हा हा...

मॉन्टे कार्लो च्या जाहिराती मधले 'Nothing is gonna change my love for you' गाणे जीव टाकुन बघत असू
तसेच बॉम्बे डाईंग मधला शशी कपूर चा मुलगा करण कपूर.
एक फॅण्टा ची अ‍ॅड पण मस्त होती.
आनि कुणाला ती चौकोनी गुलाबी काजुकंद वडी आठवत नाही? अजूनही मिळते ती..

शिटि जल्दि बजाए ओर खाना पकाए

अजुन एक........जो बिबी से सचमुच करे प्यार वो प्रेस्टिज से कैसे करे इन्कार...

बिल्ले गोळा करण्यात निर्लज्जतेची कमाल पातळी गाठलेली होती. त्यावेळी लग्नाच्या रिसेप्शनला बुफे डिनर नसे तर तिरंगी आइसक्रिम किवा कोल्डड्रिंक असायचे. लिमका, गोल्डस्पॉट नाहीतर थप्स अप. ते पिण्यापेक्षा जेथे क्रेट ठेवलेले असत तेथे जाऊन बुचं गोळा करण्यात जास्त रस आणि पर्यायाने बरोबरच्या मोठ्यांना कुठून आणलं ह्या कार्ट्याना इथे असे वाटायला लावायचे.पण मग तेथे आलेली इतर मुलंही बुचं आणि बिल्ले गोळा करण्याच्या उद्योगाने आपापल्या पालकांना लाज आणत असत.
हॅप्पी डेज आर हिअर अगेन... ही जाहिरात खूप आवडायची .
सर्फ की खरिदारीमेही समझदारी है ! वाले ललिताजी उडान मालिकेत आली तेव्हा काय भारी वाटलं होतं.
आणि आसरानीची एक रामलक्ष्मण बल्ब देना,
रामलक्ष्मण नही भाई, सिल्व्हेनिया लक्ष्मण..
सारे घर के बदल डालूंगा...
जब मै छोटा बच्चा था
बडी शरारत करता था....
बजाज बल्बची ही पूर्ण जाहिरात क्वचित दाखवत, कधी बच्चा, कधी जवान तर कधी बूढा... वाली कडवी दाखवत असत.
अशा कितीतरी अनेक...
ब्लॅक अ‍ॅन व्हाइट टीव्ही च्या काळातल्या खूप आठवणी ताज्या झाल्या.
स्वाती

सूप्परडूप्पर हिट्ट है भौ!

एकदम मजा आली.

श्री.गगनविहारी यांचे या धाग्याबद्दल आभार थोडे जास्तच मानले पाहिजेत कारण या निमित्ताने त्यांनी इथल्या अनेक सदस्यांना 'Tour De Nostalgia' घडविली आणि त्यातून प्रकट होत आहे निखळ आनंद जो वर्षानुवर्षे आपण मनी जतन केलेला असतो.

खूप आनंद झाला या आठवणी वाचून. मलाही यातील बर्‍याच आठवतात त्यामुळे द्विरूक्ती टाळत आहे, तरीही अजून ज्यांचा उल्लेख झालेला नाही पण स्मरणी आहेत त्यापैकी काही :

१. कोणत्याही शब्दांचा भाषेचा अजिबात उल्लेख न करताही अत्यंत प्रभावी ठरलेल्या Fevicol च्या सर्वच जाहिराती...त्यातही राजस्थानच्या रेताड रस्त्यावरून जाणारी ती परिवहन मंडळाची प्रवाशांनी लडबडलेली बस...! व्वा !! [हल्लीहल्ली व्होडाफोनच्या झूझूंनी अशीच धमाल केली आहे.]

२. मिलिंद सोमण आणि मधू सप्रे यांची अनेकविध कारणांनी गाजलेली (की गाजविलेली??) TUFFS बूटांची जाहिरात.

३. प्रिती झिंटा आणि वर्गमित्र आपल्या मागण्यासाठी संप आणि उपोषण करीत आहेत आणि प्रिती हळूच कुणाला नकळत कुर्रम कुर्रम Perks खाते.

४. एक फारच जुनी....टीव्हीवर की थिएटरमध्ये पाहिलेली [कदाचित मॅगेझिन्समध्येही असेल].... चेरी ब्लॉसम बूट पॉलिशची...."Something special is coming on your way...." ~ मॉडेल बहुतेक नफिसा अली होती.

५. अर्चना जोगळेकरची ती एक खट्याळपणाची "शादी और तुमसे..? कब्बी नही..." ~ प्रॉड्क्ट विसरलो. कदाचित श्री.गगनविहारींच्या पोतडीत असेल.

इन्द्रा

ख्ल्लास धागा................(ख्ल्लास=क्लास हा शब्द जोर लावुन )

गगनविहारी :
आपण म्हणता ती जाहिरात बहुधा इंदिरा विकास पत्र किंवा राष्ट्रीय बचत प्रमाणपत्रांची असावी. त्यात रामायणफेम दीपिका चिखलिया होती. तिला ३ स्थळे सांगून येतात. पहिल्या दोघांचे संवाद आपण दिलेच. तिसरा म्हणतो, ' नोकरीची शिल्लक बचत प्रमाण पत्रांत गुंतवली. हे गॅरेज काढले. आता भवितव्याची चिंता नाही.' त्यावर दीपिका लाजून 'बाबा' असे म्हणत होकार देते.

ओन्ली विमलच्या जाहिरातीत पारशी सुंदरी होती का? गार्डन वरेलीच्या जाहिरातीत पर्सिस खंबाटा होती.

पानपसंदच्या जाहिरातीत अर्चना जोगळेकर व भारती आचरेकरप्रमाणेच आणखी एक हिंदी अभिनेता होता. (बहुतांश खलनायकी भूमिका करणारा. नाव सांगेल का कोणी?) तो घरमालक असतो. चिडून म्हणत असतो, 'भाडा नही देना हो तो खाली कर दो मकान' तेच पानपसंद खाल्ल्यावर गोड हसून म्हणतो, 'अगर भाडा नही देना हो तो क्यू न मकान खाली किया जाय'

काही आणखी रंजक जाहिराती

आय लव्ह यू रसना
धारा धारा... शुद्ध धारा. (घर सोडून जाणार्‍या चिमुरड्याला पोस्टमनकाका 'घर मे मा जलेबिया पका रही है' असे सांगून परत आणतात ती जाहिरात मस्तच.
पानपराग पानमसाला (एक से मेरा क्या होगा?)

फिनोलेक्स पाइप्सचे जिंगल लक्षात राहणारे
झुळझुळ पाणी, खेळवा रानी
आणायचं कुणी? सांगतो राणी
फिनोलेक्सनं आणलं पाणी, शेतं पिकली सोन्यावाणी

सपट चहाप्रमाणेच 'मगदूम चहा' ची जाहिरात ऐकली आहे का? सातारा-सांगली-कोल्हापूरच्या लोकांना नक्कीच ठाऊक असेल. त्यातला संवाद
'सखू चा टाक पावन्यास्नी'
'चा नगं'
'का वं? सवाष्णिनं कुंकवाला आनं मर्दानं चा ला न्हाई म्हनायचं नसतं'
'पन आमी फकस्त मगदूम च्याच पितो'
'आन आमी काय उनपानी पितो काय? आमीबी आमच्या आजाच्या काळापासून मगदूम चा च पितो.'
'आसं म्हनता? मग हून जाऊंदे डबल'