< दोन पक्षी (एकाच वेळी) >

मिपावर मी सात वर्ष ११ महिन्यांपुर्वीच आलो आहे. तसे मिपाचे चिंतन आणि मनन खूप दिवसांपासून करत आहे. नव्या अवतारातील पुनरागमनात बरेचदा (पुन्हा) शाब्दिक चकमक झाली जिच्यामुळे हा लेख लिहिणे महत्वाचे वाटले.
प्रथम, मिपा काध्याकुट लिखाण याविषयीचा माझा समज म्हणजे निरर्थक ताणून धरलेले आणि आणि थापलेले किंवा अध्यात्म्,काव्य्,मनोरंजन्,साहित्य अनुभुती,इतीहास सारख्या जुनाट (कालबाह्य) संकल्पनांना मराठीतल्या तत्वज्ञान (जो माझाच प्रांत आहे) मिसळून नवरसात लेखन करणारे मिपाकवी आणि तत्सम मिपालेखक यांचा लेखन प्रपंच.

याचेच एक उदाहरण म्हणजे फक्त वाचकांना रंजक वाटावी याच हेतूने लिहिली जाणारी आधुनिक प्रकारची धड साहित्यीक नाही आणि काथ्याकुट नाही अशी चर्चाचोथ्या. या चर्चाचोथ्या म्हणजे माझ्या आतापर्यंतच्या मिपावरील वाचनापैकी सर्वात शुल्लक आणि थिल्लर वाङमय प्रकारात मोडतील. (कारण उघड आहे माझ्या विरुद्द आघाडी करून माझी कोंडी केली गेली जाते)

काही तरी न वाचलेलं, वेगळं अनाघ्रात,चाकोरीबाहेरचं विश्व दाखवणारे साहित्यीक किंवा सामाजीक क्रिया,घटना,कल प्रवाह चार-पाच वेगवेगळ्या नावाने तोच विषय चर्चा चोथ्यात टाकणार्यांची आजकाल खूप गर्दी झाली आहे. एक तर अशा प्रकारच्या तीन विषयात एवढा कमी लिखाण अवकाश शिल्लक असतो कि त्यात फारसे नवे काही सांगता येतच नाही.या जानुणबुजून आणलेल्या भंपकपणामुळे अतिशोक्तीकडे कल वाढतो आणि लेखनात हेत्वारोप आणि बादरायण संबध हा एक गुण होऊन बसतो. अर्थात हा उद्योग जरी आक्र्स्ताळी बातमी(?) वाहीन्याचा आहे. मिपावरील एक नवीन चर्चाचोथ्या प्रकार आता या लोकांनी हाताळायला सुरुवात केली आहे.

खरे म्हणजे ' काथ्याकुट ' या प्रकारात लिहिण्यासाठी विचारांवर अजिबात ताबा नसणे महत्वाचे असते, मुक्त संहीतेसारखे. पण हि जाणती लेखक मंडळी उगाच वैचारीक्,माहीतीपुर्ण,समतोल किंवा सुस्पष्ट दिशा आणि मार्ग दाखवितात आणि अभ्यास वाढवा,तुम्ही अनुभव घेऊन पहा, स्त्रीयांचे अनुभव तुम्ही कसे अनुभवू शकता, असली खट्याळ पण रोकडी प्रश्नफैरी डागून वरील अटीला पद्धतशीर कलाटणी देतात. हा हातखंडा यायला खरच एक चांगला श्रोता+वाचक व्हाव लागतं हे मात्र मला मान्य.

याच लेखकातली काही मंडळी त्यांच्या व्यावसायीक कौशल्य आणि अनुभव यांच्या अनुषंगाने शास्त्रशुद्द माहीती देतात. आणि लेखकाचा अनुभव हा त्याला आललेला सापे़क्ष(अपवाद) असेल तरीही वैज्ञानीक-वैद्यकीय-सामाजीक कारण काय असेल ते सांगण्याचे धाडस करतात. खरतर हे सगळे लेखक आणि विचारवंत टोळ्यांनी कार्यरत असतात. एकमेकांना मदत करून हे मोठेपणा मिळवतील आणि आयुष्यभर फक्त लेखक किंवा विचारवंत म्हणवून घेण्यासाठी हे फुकट पदरमोड करतील. मग हेच टोळके म्हातारे होता होता प्रतिष्ठित ' मिपाकर ' होऊन बसतील आणि चांगले लिखाण करणाऱ्या एखाद्या नवख्याला आप्लयात ओढतील.

नावाच्या अगोदर 'प्राध्यापक' 'डॉक्टर' ' तज्ञ्,ईंजीनीयर, ' किंवा ' सल्लागार ' ह्या पदव्या लावणे यांच्यासाठी कंपूशाही पेक्षाही महत्वाचे असते. कुणी काही स्वातंत्र्य संकोच म्हणायला जावे तर 'तुम्ही इथे लिहू शकताय ना?' किंवा " स्वातंत्र्य संकोच (तर्कशुद्धपणे)सिद्ध करा " असली ठराविक ठेवणीतली उत्तरे देऊन मोकळे होतात. च्यायला वाचा म्हणावं माझे लांबलचक तर्कदुष्ट लांबोळी (आंबोळी नव्हे) प्रतीसाद वीस वेळा आणि सांगा किमान एकदातरी खरा अर्थ. (किमान मला तरी कळेल)
अजूनही काही लिहायचे आहे पण आता रात्रीचे पाचच पेग झालेत आलेत नंतर कधीतरी याच लेखाचा दुसरा भाग आणखीन विस्तारित लिहीन म्हणतोय. जाग तर येऊ द्या, हवे तर आपण लिहायाला (नंतर तेच वाचायलाही) घाबरत नाही ब्वा!

(मिपासाहित्यसेवेचा हार्डवेअरचा अनुभव नसल्याने काही संदर्भ खरे दिले गेले आहेत. चू.भू.द्या.घ्या.)

निवांत __ टाकून