घरात जरा उदासच वाटलं

जव्हेरजींच्या उदासीकडे बघून आमचेही दु:ख खदाखदा करत वर आले... ;) ;)

घरात जरा उदासच वाटलं
हापिसात काल, जरा मटणंच हाणलं
सायबाच्या स्टेनोला बघण्यात पण- पाणी प्यायचं राह्यलं!

बोंबलून-ओरडून जवा घसा कोरडा पडला
मेल्या जोश्यानं त्यात जगभर पाणीच कोंबलं!
यावर हसून तिनं माझ्याकडे पाह्यलं
सगळ्या रागाचं जणू 'पाणी-पाणी' झालं!

दुपारी तिनं फिरायचं आमंत्रण दिलं
सिक नोटीस मागे ठेऊन, मी ऑफिस सोडलं-
रेल्वेनं मग दादर गाठलं
टॅक्सीत बसून हळूच तिनं चौपाटी सांगितलं

सावली बघून बसकण मारली.
बघता-बघता चार कणसं, तिनं माझ्याआधी संपवली!
समुद्राकडं बघत तिचा अर्धा तास चरण्यात गेला
तिला न्याहाळन्यातच माझा आईस्क्रीम-कोन वितळून गेला..

संध्याकाळची किरणं जवा समोर चम-चम चमकायला लागली
'आहा.....'
तिसरा पुडा फोडत तिने मला, 'एक' बिस्कीट ऑफर केली! :(
गॉसिप सांगून-सांगून जेव्हा तिच पुरती कंटाळली
"चला- जाऊ" म्हणत, तिने 'डेट' आपली संपवली.

आपल्याच कर्माला दोष देत आंम्ही कपाळावर हात मारुन घेतला
अन्
उठता-उठता तिने मागितलेला पॉपकॉर्न (तिच्या) हातात ठूसून दिला!
मऊ-मऊ वाळूत चालत तिने हळूच एक कटाक्ष टाकला
खुदू-खुदू हसत मग माझा हात हातात घेतला

'कित्ती रे लाजरा?' म्हणत तिने (स्वतःच्याच तोंडात) पॉपकॉर्न कोंबला
समुद्रात हुदडून आंम्ही परतीचा रस्ता धरला.
पाण्यात चालताना दुप्पटा तिचा फडफडला
तो सावरुन देत असतानाच- (आमच्या) महामायेनं मला हेरला!

त्या दिवसापासून- हापिस आमचं, कायमचं बंद आहे
बाहेर तरी जाऊ कसा, महामाया समोरच आहे
रोज उठून धुणं-भांडी करुन मन आज वैतागलं
काहीही म्हणा मंडळी पण- तेच-तेच वरणभात खावून
...घरात जरा उदासच वाटलं! :( :(