स्मरण रंजन.
रेडिओ (३)
'पगला कहीं का !'
लंका.
लंकेची ओळख अगदी लहानपणापासून.
रामाच्या गोष्टीतून.
रावणाची लंका.
त्याने सीतेला पळवल्यावर जिथे ठेवले ती लंका.
हनुमंताने जाळली ती लंका.
रामाने समुद्रावर सेतू बांधला ती लंका.
रावणवधानंतर बिभिषणाकडे सोपविली ती लंका.
पूढे पं.भीमसेनजींच्या गाण्यात तिचे भारी कौतुक ऐकले.
रम्य ही स्वर्गाहूनि लंका..
गदिमांच्या प्रतिभेला बहर आलेला..
'या लंकेचे दासीपद तरी 'कमला'(लक्ष्मी ) घेईल का?..'
स्मरण रंजन
रेडिओ (२)
गुजरा हुआ जमाना..
अकराव्या वर्षी बीडला शिक्षणासाठी.
काकांकडे. तिथे मोठा रेडिओ 'मर्फी'.
रेडिओ पेक्षा त्याची गोड बाळाची जाहिरात
जास्त प्रसिद्ध.
रात्री उशीरा,
'आपली आवड'. सर्वांचीच.
सुमारे वर्षभर ' देहाची तिजोरी',
'मला हे दत्त गुरू दिसले,'
'मी डोलकर' ,' वादळ वारं सुटलं रं' ,
इ.गाण्यांनी धुमाकूळ घातला होता.
बहुधा शनिवारी सकाळी भावसरगम.
नवनवीन भावगीते.
महान संगीतकार कै.श्रीनिवास खळे यांनी
अनेक उत्तमोत्तम गाणी याच कार्यक्रमात दिली.
शुक्रतारा मंदवारा...
प्रकाश बाबुराव सरवदे..... तळेगावचे अथांग तळे
२२.०६.२०१९
काही व्यक्तिमत्व खूपच प्रभावी असतात, प्रथम भेटीतच भारावून टाकतात.
मुंबई ते पंढरपूर सायकल सफरीत अशाच एका व्यक्तिमत्वाची भेट झाली. लक्ष्मण नवलेंचे मित्र श्री प्रकाश बाबुराव सरवदे
स्मरणरंजन
रेडिओ (१)
बचपन के दिन.
माझा जन्म खेड्यातला .आडगाव. जि.बीड.
वयाच्या दहा/अकरा वर्षापर्यंत
तिथेच वाढलो.
कळायला लागल्यापासून घरी रेडिओ.
आजोबांच्या बैठकीत
एका कोनाड्यात.फिलीप्स कंपनीचा सुबक.
बॉक्स आकाराचे एवरेडी बॅटरी वर चालणारा.
ईंग्रजी नाईन चे आकड्यातून उडी मारणारी मांजर.
बॅटरी वर्षभर चालायची.
मग तालुक्याचे गावाहून (माजलगाव)दुसरी आणायची.
जुनी बॅटरी अंगणात फोडणे हा माझा कार्यक्रम.
त्यात,
पितळी पट्ट्याचे चौकटीत ,
कोळशासारख्या पदार्थाच्या टोस्ट च्या
आकाराच्या वड्या .
“We can now assert, with the power of hindsight, that Indian linguists in the
fifth century B.C. knew and understood more than Western linguists in the
nineteenth century A.D. Can one not extend this conclusion and claim that
it is probable that Indian linguists are still ahead of their Western colleagues
and may continue to be so in the next century? Quite possible; all we can say
is that it is difficult to detect something that we have not already discovered
ourselves.” - फ्रिट्स स्टाल ( UC बर्केली चे प्राध्यापक)
भिती
आज दुपारपासुनच मळभ दाटून आलय. हवेतला उष्माही वाढलाय. आलोक गेले पाच दिवस ऑफिसच्या टूरवर दिल्लीला गेलाय. अस्मिताला एकटं रहायची खुप भिती वाटते खरंतर, ती कधीच आजवर एकटी राहिलीच नाहीए.
सासुबाई येणार होत्या पण तब्येतीमुळे नाही आल्या.
नाईलाज झाला अस्मिताचा.
त्यात अस्मिता- आलोक या नव्या बिल्डींगमधे नुकतेच रहायला आलेले. इतर दोघे तीघेच रहायला आलेत. पण अजून ओळखी नाही झाल्या.
यापुर्वीचे भाग आपण ईथे वाचु शकता
अफझलखानाचा वध-अभ्यासकाच्यानजरेतून ( भाग १)
बंगळुरूला व्हाईटफिल्डमध्ये देवीचं एक मंदिर आहे -पिलेकाम्मा देवी मंदिर . दरवर्षी नवरात्री मध्ये ह्या मंदिरात पिलेकाम्मा (दुर्गा ) आणि चौडेश्वरी ह्या दोन्ही देवींची नऊ वेगवेगळ्या स्वरूपात पूजा केली जाते. नऊ दिवस ह्या नऊ स्वरुपाची आरास इथे प्रकाशित करण्याची इच्छा आहे. ( हाच धागा रोज एडिट करता येईल का? कि नवीन बनवावा लागेल रोज?) कोरोनाच्या घोळामुळे प्रत्यक्ष सोहळा आणि उत्साह तसा सीमितच आहे , पण ऑनलाईन साजरा करायला तर कुठली मर्यादा/प्रतिबंध नाही :)
ऑस्कर ग्रोएनिन्ग-ऑश्वित्झ छळ छावणीचा अकाउंटंट(लेखनिक)
तू पाणी द्यावंस अशी माझी अपेक्षा नव्हतीच कधी..
बाहेर फोफावून वाढणाऱ्या मला तू तुझ्या बागेत रूजवलंस तरी
आभाळातून पाणी येतं आणि त्यावर वाढत राहणं हेच माझ्या जगात मला ठाऊक होतं त्या आधीहि लाखो वर्ष..
पण तू....
माझं एखादं पान जरी वाळलं तरी कोमेजतेस
येता जाता पाहत असतेस मला काही होतंय का
उन्हं उतरतात त्या खिडकीतून माझ्याकडे बघत राहतेस
माझ्या अंगावर फुलणारी फुलं तुझ्या नजरेत हसू फुलवतात
माझ्या पानांवरुन हात फिरवत राहतेस
मला जणू वाटतं कोणीतरी बोलतंय माझ्याशी
खूप काही सांगावं वाटतं
पण नाही सांगू शकत मी
