विनोद

तर का मंडळी आमच्या हापिसात बेन हाय एक. ते का नाय जवा बगाव तेवा स्क्रीनला डोळे लावून बसतय अन खी खी खु खु करत असतंय. मायला म्हणलं आपून तर कटाळतो अर्धा तास एका जागेव बसून अन हे बेन कशापायी आनंदात असतंय. एक दिवस म्या हुभा ऱ्हायलो तेच्या मागं. बगत हुतो बेन काय करतंय. तर हे एक पान सरसर वरखाली करून उगा बघितल्यावानी केला आणि पुना डायरेक खाली जाउन थांबला. म्या म्हणलं काय हुतं ते बगू बी दिना. खाली येउन ते बेन हातातल्या पेनाला तोंडात धरलं अन उगा इचारात पडल्यावानी झाला. मंग एकदाचा त्यानं पेन तोंडातन भायेर काढला अन हातानं कीबोर्ड बडवाय घितला.

शेरलॉक होल्म्स साठी जरी काही गोष्टी इतक्या elementary असायच्या तरीही माझ्या आयुष्यात मात्र "elementary exam" हि काही इतकी elementary गोष्ट न्हवती. त्या काळी, म्हणजे अस्मादिक जेंव्हा आठवीत होते, तेव्हा आमच्या पालकांना कोणी सांगितला कोणास ठाऊक, कि बुवा elementary आणि Intermediate ह्या २ चित्रकला परीक्षा पास झाल्या कि दाहावीच्या परीक्षेत अर्धा का एक टक्का बोनस मिळतो म्हणे! तसेही, आमची अभ्यासातली एकंदर गती बघता ,आमची drawing च्या क्लास ला रवानगी न झाली तरच नवल! आणि त्या काळी, मी हे करणार नाही, किंवा मला जमणार नाही असे ऐकून घेणारे समजूतदार पालक जन्माला यायचे होते.

आरोप:
तुम्ही फार मानभावी आणि कृत्रिम होत चालला आहात.

स्पष्ट शब्दात दिलेली समज:

माझं शिक्षण मराठी माध्यमातून मजेत चाललं होतं. पण मुंबईला स्थलांतरित झालो, आणि समस्या उभी राहिली. जवळच्या मराठी माध्यमाच्या शाळांमध्ये प्रवेश मिळेना.

किंग जॉर्ज शाळेत त्याच वर्षी इंग्रजी माध्यम सुरू होत होतं. तिथे प्रवेश मिळाला आणि मी रुजू झालो. नशिबानी माझे सगळेच वर्गमित्र मराठी माध्यमातून आले असल्यामुळे आम्ही सगळेच बावचळलेले असायचो. आमचे इंग्रजीचे शिक्षक अतिशय उत्तम शिकवायचे. थोड्याच महिन्यात त्यांनी आम्हाला अज्ञानाच्या चिखलातून काढून गोंधळाच्या धुक्यात आणून सोडलं. पण ती चूक आमच्या शिक्षकांची अजिबात नव्हती. इंग्रजी भाषेची होती.

भाग १
भाग २
भाग ३
भाग ४
_________________________________________________

भाग १
भाग २
भाग ३
_________________________________________________

थोड्या दिवसांपूर्वी आमच्या ऑफिसमधली ज्येष्ठ (आणि श्रेष्ठ!) पार्शिण बरेच दिवस गायब होती. पारशी लोक हे तसे खुशालचेंडू आणि स्वच्छंदी असल्यामुळे ऑफिसातल्या कोणालाच तसं तिचं नसणं खटकलं नाही. मात्र बरेच दिवस होऊनही ती ऑफिसला न आल्यामुळे तिच्याविषयी थोडी चर्चा हळूहळू सुरु झाली. अखेर एक दिवस बाईसाहेब उगवल्या ती एक चित्तथरारक कहाणी घेऊनच ! तो अख्खा दिवस ती प्रत्येकाला वेगवेगळे गाठून तीच गोष्ट सांगत होती. खास लोकाग्रहास्तव तिने पुन्हा एकदा आम्हा सगळ्यांसाठी ती हकीकत साभिनय करून दाखवली ती अशी :

भाग १
भाग २
_________________________________________________

भाग १
___________________________________________________