छत्रपती शिवाजी महाराजांनी स्वराज्याच्या संरक्षणासाठी प्रबळ आरमाराची उभारणी केली. स्वत:ची प्रबळ आरमारीशक्ती असलेले आधुनिक भारताच्या इतिहासातील हे एकमेव उदाहरण. म्हणूनच छत्रपती शिवाजी महाराजांना ‘भारतीय नौदलाचे जनक’ म्हटले जाते. योगायोगाने यंदाच्या शिवजयंतीनंतर लगेचच भारताचे राष्ट्रपती येत्या 21 फेब्रुवारी 2022 ला विशाखापट्टणम येथे भारताच्या नाविकशक्तीचे अवलोकन करत आहेत.
सापशिडीच्या डावात
माझ्या घडते आक्रीत
शिड्या गिळतात साप
आणि टाकतात कात
बुद्धिबळाच्या डावात
माझ्या घडते आक्रीत
राजा पांढरा, तयाची
काळ्या रंगावर प्रीत
घडे आक्रीत तसेच
माझ्या जगण्यात रोज
वास्तवाच्या कोलाहली
कानी अद्भुताची गाज
पहिली,दुसरीला बसवलं
होतं फाट्यावर
तीसरीने केली कुरघोडी
आणून बसवलं खाटेवर
कधी आली,कशी आली
माहीत नाही कुठं गाठ पडली
अतीरेक्या सारखी घुसली
पहिल्या फळीची दाणादाण उडली
लढवत होती पंजा
आजमावत होती जोर
पण मजबूत ज्याचा माजां
तोच कापणार होता दोर
लढवत होती पेच
टाकत होती डाव
घालत होती सह्याद्रीच्या उरावर
टिकावा चा घाव
तीन दिवस तीन रात्री
घमासान लढाई केली
खूप काढला घाम
आणी खूप दमणूक झाली
वार्‍याची लहर
फडफडणारा पदर
उधळले रंग विभोर
चालत होते रानवट||
उषेचे स्मित ओठांवर
दवांची माळली धार
अणू रेणूचे नुपूर
चालत होते रानवट||
कोमल स्पर्श अवनी
विखुरलेल्या दिशा वेचुनी
लाटांचे नीरज तोडूनी
चालत होते रानवट||
डोहाच्या तळाशी आठवणी
सुरूंग त्यावर पेरुनी
राखेचा घट उचलूनी
चालत होते रानवट||
अज्ञानाचे सुख त्यागुनी
ज्ञानाची ठेच लागली
ठसे उमटली आरसपानी
चालले ....रानवट||
-भक्ती
आणखी एक किस्सा
काल माझ्याकडे एक सद्गृहस्थ आले होते. वय वर्षे ४३ हे एका प्रथितयश आय टी कंपनीत सप्लाय चेन मॅनेजमेंट मध्ये काम करत असतात. त्यांना आम्लपित्त होत होतं त्यासाठी.
व्यायाम शून्य, एका जागी बसून सकाळी ९ ते रात्री ९ काम, वेळी अवेळी जेवण, मसालेदार तेलकट जेवण रोजचंच.
(आय टी मध्ये भरपूर पगार मिळणाऱ्या टिपिकल माणसाची कथा)
सोनोग्राफी केली. बाहेर खाल्ल्यामुळे पोट बिघडून आतड्याला सूज आलेली होती.
आणि यकृतात चरबी ठासुन भरलेली दिसत होती.
मी त्यांना विचारलं, वजन किती आहे? त्यावर ते म्हणाले ९८ किलो.
निर्झरातून वाहणारे
सागरातून लहरणारे
खोल आतून उमलणारे
मी पणाशी झुंजणारे
वास्तवाच्या वाळवंटी
मृगजळे साकारणारे
जाणतो मी स्वल्प काही
जाणिवेला छेदणारे
नेणिवा ओलांडणारे
भोवताला व्यापणारे
व्यापुनी हुलकावणारे
नश्वराच्या चौकटीतून
शाश्वताशी बोलणारे
शोधतो मी गूढ काही
दोन किस्से
१) परवा शनिवारी माझ्याकडे एक २७ वर्षाची गरोदर मुलगी सोनोग्राफीसाठी आली होती. तिला (अंगावर जात होते) रक्तस्त्राव होत होता. सोनोग्राफी केली त्यावेळेस गर्भ ९ आठवड्याचा असायला हवा होता, तो केवळ ६ च आठवड्याचा होता आणि जन्मजात विकलांग( MALFORMED) होता. अर्थात हृदयाचे ठोके चालू नव्हतेच. त्यामुळेच रक्तस्त्राव होत होता. म्हणजेच नैसर्गिक रित्या गर्भपात होणार होता.
दिल्लीला जाण्याची माझी ती चौथी वेळ होती. पण ही दिल्ली भेट सर्वात विशेष ठरणार होती. कारण त्यावेळी माझं अनेक वर्षांपासून अपूर्ण राहिलेलं स्वप्न प्रत्यक्षात येत होतं. त्या स्वप्नपूर्तीला यंदा 10 वर्षे पूर्ण झाली आहेत.
New Edge Entrepreneurs !
चार समवयस्क, समविचारी मित्र खूप दिवसांनी भेटले की काही टिपिकल गोष्टी घडतात. मित्र पिणारे किंवा न पिणारे दोन्ही असू शकतात. किंवा त्यातले दोघे पिणारे आणि बाकीचे नुसता चखना संपवणारे पण असू शकतात. सगळे नोकरीवाले असले की नोकरीत दहा-पंधरा वर्षे घासून झालेली असते. EMI आणि इतर कौटुंबिक जबाबदाऱ्या निभावताना नाकी नऊ आलेले असतात.दुनियाभराचे टेक्निकल स्किल्स आणि करियर ऍस्पिरेशन्स बाजूला ठेवून आपण केवळ आणि केवळ सर्व्हायवलसाठी खर्डेघाशी करतोय ह्याची जाणिव सगळयांना झालेली असते.
माझा लेक (वय वर्षे 10) याने त्याच्या बाबांसह आमच्या घरापासून वेळणेश्वर पर्यंत सायकल राईड केली. दुसऱ्या दिवशी त्याच रस्त्याने परत घरी आले. त्याने केलेले हे प्रवासाचे वर्णन.
वेळणेश्वर राईड
