काहीच्या काही कविता

आत्मुदांची मापी मागून :)

पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29887

------------------------------------------------------------------------

कोळ्यांनी विणले जाळे
वाळवीने करामत केली.
मी कचरा केला नाही
अन्,तरीही अडगळ झाली.

त्या लीलाधराची मापी मागून :)
पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/19709

-------------------------------------------------------------------------

तो.....

तो आहे नाना, तो आहे स्टिंकर,
तो ना"ही" तैश अन् तो नाही माइ,
पण तरीही त्याची मिपावर असते मात्र जिल्बी..... :D

अशी हि तुम्हा आम्हा सर्वांना पिडणारी
भंगार डबा बाटली..............

आम्ची पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29862

मूळ कवीची क्षमा मागून

--------------------------------------------------------

कसं जमतं तुला, डुआयडी काढणं?
किती सहज, हे तुझ असं वावरणं?
प्रतिसाद द्यायला माझं पुरत भांबावणं
कितीतरी लेखांवर प्रतिसादांच्या जिल्ब्या पाडणं

(संपादकांच्या) गप्प राहण्याचा का हा अर्थ तू घेतला?
की सगळचं हे सहज शक्य होतय तुला?
लिहिताना तटस्थ प्रतिसाद कंटाळला जीव आमचा
(तरीही) तुच थट्टेचा, सगळ्यांसाठी विषय ठरला?

वर्जिनल(टवाळ कार्टा) आनिक वर्जिनली वर्जिनल(सार्थबोध) कवी आश्या दोघाचिय्बी स्वारी मागूनसनी
एक नमुना सादर क्येलेला हये.......

घेता जरा 'धुवायला', घंगाळातले पाणी इथे
साबु लावण्या अंगाला काय सांगू जाते माझे ।।१।।

अट्टल पारोसे लाजतील,ओतता (शाम्पू) माझ्या डोईवरी
अंगावरल्या समस्त रंध्रांत,घासणे जाऊ दे टोक तुझे ।।२।।

या ऊरा-पोटावरील दिसती, जरी सार्या वळ्या
ती तनु गबदुल असता,पाठीवरती मळ साचे ।।३।।

पाठी ग धूऊ जाता तुला,पडतो लोटा भुईवरी
पुन्हा करेल यत्न तोवरी,मळ राहिल (तैसाच) काय होते।।४।।

पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29834
वर्जीनल कवीची मापी मागून :)

------------------------------------------------------------------------

ये जरा "बसायला", घे बाटलीतले तीर्थ इथे
गाठी शेवया मागाया, काय सांग जाते तुझे ll १ ll
अट्टल पिणारे लाजतील, येता (बाटली) तुझ्या हातावरी
अंगावरल्या समस्त वस्त्रांस, जरा जडू दे गंध तुझे ll २ ll

या शर्ट-प्यांटवरील, पुसती जरी साऱ्या खुणा
ती अशी खमकी असता, गालावरचा रंग सजे ll ३ ll

टक्कल डोक्याला
चष्मा डोळ्यांना
बाळ माझा
होईना मोठा.

जिथे जातो
तिथे पडतो
आधार ताईचा
वाटतो घ्यावा.

मी कोण?

आजकाल मिपावर गुर्जींचा (इथे दोन्ही कानांच्या पाळ्यांना हात लावण्यात आलेला आहे याची ज्याची त्याने नोंद घ्यावी) प्रभाव जास्तच झाल्याने ह्या ईडंबणावर त्यांची छाप दिसू शकते (दिसेलच ;) )...हे ईडंबण गुर्जींना अर्पण...जिल्बी मात्र मीच पाडली बर्का ;)

आम्ची पेर्णा http://www.misalpav.com/node/29809

-------------------------------------------------------------------------------

जगने न तुज्य(कृपे)विना ,
का रडवतो तू मला,
गेला कोंडून तू मजला,
जणू श्वास माझा गेला,

(कवी ग्रेस आणि त्यांच्या असंख्य चाहत्यांची जाहीर माफी मागून.)
थोडासा वेगळा प्रयत्न आहे, मूळ कवितेतील कमीत कमी शब्द बदलून विडंबन साधण्याचा प्रयत्न केलाय. मूळ कवितेत ५४ शब्द होते. एकूण शब्दसंख्या तशीच ५४ ठेवीत त्यातले फक्त १२ शब्द बदलून उर्वरीत ४२ शब्द तसेच ठेवून विडंबन साधण्याचा प्रयत्न केलाय. कितपत जमलेय ते सांगा.

चणे इथले संपत नाही, मज तुझी आठवण येते
मी संध्याकाळी गातो, तू मला शिकविली गीते

ते झरे मधुशालेचे, तो टेबल फसवी माया
नाल्याशी निजलो आपण, नाल्यात पुन्हा उगवाया

आमची प्रेरणा http://www.misalpav.com/node/29625

"काण्या तू ? वहिनी कुठाय"
या तुझ्या टोकदार प्रश्नानं
तु माझ्या पोटाचं
मी मोठ्या कष्टाने पट्ट्याने बान्धलेलं गाठोडं
टचकन फुटून गेलं,
आणि मला (त्या ललने समोर) कफल्लक बनवण्यात
तू पुन्हा एकदा यशस्वी झालास..
अभिनंदन!!!

हाति घेतला तांब्या वेळ पहाटेची
रेल्वे ट्र्ॅकही पाहतो वाट आमच्या आगमनाची

सावरुन बैसोनि धोतर होते सोडलेले
अचानक गुडगुड आवाज कानी पडले

कालचे जेवण बहुतेक नव्हते पचलेले
पण पुन्हा ट्र्ॅकही थरथरताना दिसले

रेल्वे मजकडे येताना अखेरीस पाहिले
धोतर जीव तांब्यापैकी काय वाचवावे

गुंडाळुनि धोतर बाजुस उडि ठोकली
त्यांब्याने माझ्या रेल्वेखाली मान दिली

उडुनी त्यांब्याने मस्तकाचे चुंबन घेतले
त्याचक्षणी शौचालय बांधण्याचे मी ठरवले

त्वरेने बाजारात जावोनि नवे तांब्ये आणले
नव तांब्यासमवेत शौचालयात आगमन केले