मिसळपावच्या कट्ट्यावरती विडंबन दिले तू मला
टोपणनावे `तूटून' पडलो ओळखले का मला
चतुरंग मी, मी प्राजू ती
सुशील, लाडू, खेचर येती
नाव भिन्न परी एकच यु(क्)ती
मतामतांचा पूर तेधवा कट्ट्यावर पातला
घाला बंदी ! नको विडंबन
मद्याचे तर नकोच चिंतन
मिसळ खाऊ या कांद्यावाचून
सुमारकेशव पाठ फिरवता, झोप उडे आजला
प्रतिक्रिया
28 Mar 2008 - 10:27 pm | सर्किट (not verified)
विचार चांगले.
पण,
१. मूळ कवितेचे नाव द्यायला हवे होते: स्वरगंगेच्या काठावरती
२. मुखड्यातच खडे लागतात.
पुढील विडंबनांस शुभेच्छा.
- सर्किट रामुभय्या दाते
29 Mar 2008 - 10:18 am | विसोबा खेचर
घाला बंदी ! नको विडंबन
मद्याचे तर नकोच चिंतन
मिसळ खाऊ या कांद्यावाचून
सुमारकेशव पाठ फिरवता, झोप उडे आजला
मस्त लिहिलं आहेस रे तळीरामा...
(सुधाकर) तात्या.