विरंगुळा

एका छोट्याश्या गावात श्रावणी आणि राधा नावाच्या दोन बहिणी राहत होत्या. श्रावणी १० वर्षांची तर राधा तिची छोटी बहीण शेंडेफळ. त्यांच्या दारासमोर छोटीशी बाग होती. श्रावणी आणि राधा आपल्या आई-बाबांसोबत रोज झाडांना पाणी घालताना, त्यांची मशागत करताना सोबत असायच्या. मध्ये मध्ये त्या स्वतःही काही झाडांना पाइप घेऊन पाणी घालायच्या. श्रावणी कुंडीत, झाडाजवळ पाण्याचा पाइप आणून द्यायची तर चिमुकली राधा पाण्याची धार कुंडीत, झाडाला टाकायची असे दृश्य बर्‍याचदा असे. आई बी किंवा रोपे लावत असताना आईने केलेल्या छोट्या खड्यात बी टाकायचे काम दोघी करायच्या.

आणि एकदाचा मराठी साहित्तीकांचा "बिग बॉस " मधला मार्ग मोकळा झाला .
त्यांच्या बरोबर सनी लिओन पण घुसणार आहे .आनंद आहे .
आमच्या हाती बऱ्याच साहित्तीकांच्या अनुदिनी चे शेष हाती लागले आहेत . खास तुमच्या साठी ...

जयवंत दळवी …

(हे विडंबन नव्हे, ही 'कोसला'ला दिलेली एक मन:पुर्वक छोटेखानी सलामी - जव्हेरगंज)

********

प्रती :- शंभरातील एकास...

प्रिये मी हा असा उकिडवा बसलोय. तुलाच पत्र लिहीत. बनियन बाहेर वाळत घातलाय. आंघोळ अजुन व्हायची आहे. साबणही संपलाय. तुझी खुप आठवण येते. उदाहरणार्थ बादलीत पाणी वगैरे काढलयं.

सकाळी तुला बघितलं. भाजी मंडईत. घासाघीस करत होतीस. गुलाबी परकर पोलकं चांगलं होतं. बरी दिसलीस. मी तिथेच शेजारी ऊभा होतो. उदाहरणार्थ झिपऱ्या वगैरे नीट बांधत जा.

असेच काही क्षण जगणे शिकवणारे....

नेहमी प्रमाणे भेटल्यावर नमस्कार करुन " अण्णा ५० रुपये दे रे " असे हक्काने चौधरी बोलला म्हणजे आज चौधरी एकदम जोरात आहे १० - १२ दिवस एकदम शांत असणारा चौधरी सकाळ पासूनच देशी लावून आहे हे लगेच समजून आले.

याआधीचा भाग: अकबर बिरबल (मेहुण्याची शिफारस)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
अकबर बिरबल (मोत्यांची शेती)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

रात्रीचे नऊ वाजत आलेत. बेडवर ती 'इनसाईड मॅडेलाइन' वाचत पडलीय. छकुलीचा पण होमवर्क झालाय, तसाही उद्या संडे होता. तिच्या रुममध्ये एव्हाना ती झोपलीही असेल. किचन ही आवरले होते. काही वेळापुर्वीच तिचे मिस्टर दुर कुठेतरी दोन दिवसांच्या अॉफिसटुरला गेले होते. तिने अगदी फोन करुन ट्रॅव्हल भेटल्याची खात्री करुन घेतली. दिवस तसा धावपळीतच गेला होता. एक अनामिक हुरहुर तिला लागुन राहीलेली. घड्याळाकडे वारंवार नजर चालली. तसही करण्यासारखं काही काम नव्हतं. रोजचा छंद म्हणुन बेडटाईम स्टोरीज वाचत पडली होती.

आतापर्यंत.....

आता आपण नेमके काय करावे असा तो विचार करत असतानाच अचानक त्याच्या पाठिवर कोणीतरी हात ठेवला.
आणि अमितला परत एकदा जबरदस्त धक्का बसला आणि तो मोठ्याने ओरडला.....

" शक्यच नाही ?"

पुढे चालु....

स्क्रिन शॉट भाग -५

"शक्यच नाही ? "

''कुठे चालले ? सातारा का?''
''नाई सांगलीला'' .

''अरे वा ! मी पण !''

'त्यात काय अरे वा ?'
बाबासाहेब वैतागले. डोळे मिटून बसले .

''तुम्हाला प्रवासात झोप येते? ''
''हं ''
''बरंय बाबा !''

शेजारचा प्रवासी सतत काहीबाही बोलत होता.
जरा डुलकी आली की नवा विषय काढून बोलत राही.
भिडस्तपणामुळे बाबासाहेब त्याला 'गप्प बसा 'म्हणत नव्हते .

''हल्ली लोकांना ना, कशाचाही कौतुक ! कुठलंच क्षेत्र चुकलं नाही - नाही का?''

''हं !''

आतापर्यंत ..... मेहुणी " अहो हे काय तूमचे नाव मला 'People You May Know' मध्ये तुमचे नाव आणि प्रोफाईल पिक्चर दिसत आहे.अहो थांबा इथे तर तुमचे ३-४ सेम टु सेम नावे आणि फोटो दिसत आहेत." झाले अमितच्या हातातून मोबाईल खाली पडला आणि त्यासोबत अमितही डोक्याला हात लावून खाली बसला.... त्याच्या तोंडातून बाहेर आलेले शब्द होते... "अरे बापरे !!! आता हे काय नविन लफडे आहे." पुढे चालु.....

स्क्रिन शॉट भाग -४ पुढे चालू

आतापर्यंत ....

१) त्याचे अकाउंट कोणीतरी हॅक केले होते.२)कोणालातरी त्याचा पासवर्ड माहीत झाला आणि त्याने हे केले आहे.३)कसलातरी वायरस आहे ज्याने असे मेसेज फॉरवर्ड झाले.४) किंवा असे काहितरी घडले आहे जे सध्या तरी आपल्या आकलना पलीकडे आहे.

आता या चार पैकी एका कोणत्या तरी एका कारणाने हे सगळे घडले आहे आणि तेच तर आपल्याला शोधायचे असे त्याने ठरवले.

येथून पुढे .....

स्क्रिन शॉट भाग - ३