समाज

आभाळासंगे जुगार खेळूनी,
गमवून बसला पुंजी सारी,
निसर्गाचा खेळ असा की,
कधी अकाल तर कधी पाणी मारी !!१!!

दारिद्र्याचे दंश असे की,
भूक मोठी पण खिशात नाणी,
जगास पिकवून देणाऱ्याचे,
मुले खेळती उपासवाणी !!२!!

सावकाराच्या कर्जाला तंगून,
एक दिवस तो फासावर चढतो,
जन्मभर ज्याची किंमत क्षुल्लक,
मेलेल्यावर त्याचा भाव ही ठरतो !!३!!

आयुष्य असे का दिलेस देवा,
जिथे दोन वेळची भ्रांत असे,
रुसला ज्यावर खुद्द निसर्ग देवता,
तू सांग शेतकरी जगणार कसे !!४!!