मुक्तक

कृष्ण-विवराच्या
गर्भीच्या कल्लोळा
वेध का लागती
दिक्काल-मुक्तीचे ?

स्थूलास व्यापून
सूक्ष्मात सांडता
कैवल्य ओलांडी
उंबरे कशाचे ?

तुझ्या नि माझ्या
निर्लेप नात्याला
पाश हे कशाला
जीवन मृत्यूचे ?

भरली होती एकदा 'Social Networking' ची सभा
Twitter होता मध्यस्थानी, Facebook सोबत उभा..

चढ़ाओढ़ होती लागली, कोण Social Networking चा राजा
Google Plus आणि Ibibo करत होते प्रसिद्धीसाठी गाजा - वाजा..

Orkut म्हणाले Facebook ला , तुझ्यामुळे गेली माझी खुर्ची
Facebook च्या आगमनाने Orkut ला भलतीच लागली होती मिरची..

Linked IN म्हणाले आहे मी 'Professional', मलाच करा 'King'
सगळे म्हणाले, "Timepass" की बात करो तो "LINKED IN is Nothing " ..

Whatsapp म्हणाले गर्वाने, करतात मला सगळे Like
काय माहित,देव जाणे, रूसून कोपऱ्यात का बसले Hike..

वृत्तबद्ध लिहिताना
माझी एक गोची होते
यमक जुळवू जावे तर
अलगद काही निसटून जाते

माझी कविता "जुळत" नाही
टोटलच बघा लागत नाही
(अन जुळलीच बेटी चुकून तर..)
कमावलेली कृत्रिमता
हट्टीपणे हटत नाही

कवितेचे झटपट वर्ग
कुठे कोणी घेतं का?
असल्यास जरा सांगा मला
प्रतिभा विकत मिळते का?

(एक कोडं सुटत नाही ...)
भावना इतक्या तरल कशा?
शब्द इतके रुक्ष कसे ?
मग त्याची कविता वाचता वाचता
डोळ्यात पाणी येतेच कसे?

त्या आतल्या द्युतीला
उमजू कसे? न कळते
-जी सर्वव्यापी ऐसे
स्थलकाल भरुनी उरते

चक्षूस ना दिसे ती
पाळी न नियम कोते
क्षणमात्र लुप्त होते
क्षणि झगमगून उठते

ही तीच का मिती, जी-
-स्पर्शात रंग भरते
-ध्वनितून नव-रसांना
-उधळीत गंध होते

तुझ्या अंतरीची, मला जाण आहे;
जरी गीत माझे, तुला ताण आहे.
जरी ना निथळली, कधी कांत माझी;
तुझे पावसाळे, मला रोष आहे.
..............................................मुकुंद

जोवर ना ती तेज दुधारी
कट्यार दु:ख्खाची मज चिरते
तोवर माझे शोकगीतही
शब्दच केवळ, काव्य नव्हे ते

जोवर ना ती रिमझिमणारी
श्रावण सर मज चिंब भिजविते
तोवर माझे पाऊसगाणे
शब्दच केवळ, काव्य नव्हे ते

जोवर ना मज दुमदुमणारी
हाक अनाहत ऐकू येते
तोवर रचिले सूक्त जरी मी
शब्दच केवळ, काव्य नव्हे ते

प्रतिभेचे लखलखते लेणे
जोवर या झोळीत न येते
तोवर स्फुरला मंत्र जरी मज
शब्दच केवळ, काव्य नव्हे ते

रंग मनाचा,रंग क्षणाचा,
क्षणाक्षणाला विरघळणारा.
क्षणात हसरा,क्षणात हळवा,
डाव्या गाली ओघळणारा.

पुसता अश्रू आवेगाने,
रंग काजळी विस्कटणारा.
अंमळ उसासे स्फुंदत असता,
रंग बोचरा गहिवरणारा.

मित्रांची ती चौकट जमता,
रंग खुशीचा खळखळणारा.
कातरवेळी काहुरणारा,
पिंग गुलाबी रंग बावरा.