मुक्तक

आवाज: स्त्रीमुक्तीचा

सचिन तालकोकुलवार's picture
सचिन तालकोकुलवार in जनातलं, मनातलं
8 Mar 2017 - 11:37 am

स्वातंत्र्याच्या सत्तर वर्षांनंतरही महिलांना आपल्या स्वातंत्र्यासाठी, समानतेसाठी झगडावे लागत आहे. हि अत्यंत खेदाची बाब आहे. स्त्रियांच्या या स्तिथीमागे हजारो वर्षांपासूनची गुलामगिरीची परंपरा आहे. खरे तर जेव्हा महिलांना आर्थिक व्यवहारातून वगळण्यात आले व त्यांचे उत्पन्नाचे स्रोत नाकारण्यात आले तेव्हापासून महिला पुरुषांवर अवलंबित ठेवून पुरुषसत्तेचे गुलाम म्हणून ठेवण्यात आले. त्यानंतर स्त्रियांना शिक्षणापासून वंचित करण्यात आले व निर्णय घेण्याचे हक्क पुरुषांना मिळाला. तेव्हापासून महिलांना मुलं पैदा करण्याचे यंत्र व घरकाम करणारी मोलकरीण म्हणून गणना होऊ लागली. 

मुक्तकविचार

मी ....अब्जशीर्ष

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
3 Mar 2017 - 1:53 pm

मी ....अब्जशीर्ष मानवता

मीच फुलविते विझू पाहणारी पहिली ठिणगी
जिला क्रान्तीच्या सहस्र धगधगत्या जिभा फुटतात

मीच गुणगुणते बदलांची बीजाक्षरे
जी दुमदुमतात महामंत्र होऊन आसमंतात

ती मीच, जिच्या पायाशी चिरेबंद चिलखते
भुगा होण्याआधी लोळण घेतात

मीच मळते विश्व वेढून दशांगुळे उरणाऱ्या
अदम्य ज्ञानलालसेच्या पायवाटा

कैकदा मरून
प्रतिकूलांना पुरून
मीच उरते पुनःपुन्हा

अब्जशीर्ष.
अजिंक्य.

रंग,वंश,लिंग या पलीकडची म्हणून मला हिणवू नकोस
दिव्यत्वाच्या शोधात स्वतःला शिणवू नकोस.

कविता माझीमुक्तक

#हॅशटॅग#

चिनार's picture
चिनार in जनातलं, मनातलं
28 Feb 2017 - 4:46 pm

"भाऊ..तुले एक विचारू का?"

"विचार ना बे."

"तू फेसबुक वर हायस नं?"

"हो मंग..माया पोस्टा नं फोटो दिसत नाय का तुले?"

"अन टिवटर वर?"

"टिवटर नाय बे ट्विटर."

"हा तेच ते"

"बरं मंग?'

"ते फेसबुक नं टिवटरवर, दोन आडव्या अन दोन तिरप्या रेषा काय असतेत?"

"काय?"

"अरं ते असते ना..दोन आडव्या अन दोन तिरप्या रेषा काढून त्याच्यासमोर लिहितेत सारे?"

"काय बोलून ऱ्हायला बे?"

हातावर आकृती काढून…..#
"हे पाय असं असते ते?"

"हा...ह्याला हॅशटॅग म्हन्तेत?"

"काय म्हन्तेत?"

"हॅशटॅग..हॅशटॅग."

मुक्तकविरंगुळा

भिल्ल भारत

मिडास's picture
मिडास in जनातलं, मनातलं
27 Feb 2017 - 7:03 am

काळाच्या कसोटीला पुरून उरणारी कलाकृती म्हणून आज महाभारताचा उल्लेख करू शकतो. मानवी स्वभावाचे अनेक ज्ञात अज्ञात कंगोरे आपल्याला महाभारतात आढळून येतात. प्रत्येक संस्कृतीने महाभारताकडे स्वतःच्या दृष्टिकोनातून पाहिले आहे. या कॅलिडोस्कोप ने प्रत्येकाला वेगळे आकार वेगळे रंग दाखवले. असाच एक वेगळा रंग मला दिसला तो भिल्ल भारतामध्ये. हे महाभारत ज्याला रूढार्थाने आदिवासी म्हणता येईल अश्या आदिम संस्कृतीमध्ये स्वतःचा वेगळा बाज धरून उभे राहिले आहे. मुळात आदिवासी समाज हा कैक पटीने आपल्या सुसंस्कृत समजल्या जाणाऱ्या समाज पेक्षाही सुसंस्कृत आहे.

संस्कृतीमुक्तकkathaaप्रकटनविचारलेख

...त्या वेळी कळले नाही

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
26 Feb 2017 - 1:08 pm

त्या एक स्वराची बिजली
स्पर्शून निसटती गेली.....
ती मैफल मग जमलेली
ती बंदिश मज सुचलेली
....मग माझी उरली नाही

उघडता दार अज्ञात
होऊन अनावर आत
कोसळतो कुठुन प्रपात
हे काय भिने रक्तात
...त्या वेळी कळले नाही

ओथ॑बुन चिद्घन आला
निष्पर्ण वृक्ष सळसळला
डवरून फुलांनी गेला
अवचित मग कळले मजला
..... मी देही असुन विदेही!!!

कविता माझीमुक्तक

ट्रिंग ट्रिंग !!!!!

बटाटा चिवडा's picture
बटाटा चिवडा in जे न देखे रवी...
24 Feb 2017 - 10:23 am

ट्रिंग ट्रिंग असा वाजतो जेव्हा Tone..
तेव्हा सर्वाना आठवतो तो "Telephone"

१९९० च्या दशकात केलेला तो पहिला कॉल
आजही आठवतो चाळमालकांच्या घरातला हॉल...
हॉल मध्ये फोनचा "डब्बा" असायचा ठेवलेला
येता-जाता निरखत असायचो आम्ही त्याला..

चाळीतले ते जोशी , नाडकर्णी , आणि पाटील
सर्वांचे कॉल त्या डब्बा फोन वर यायचे..
अन कोणाचा फोन आला आहे हे सांगायला
लहान मुलांनी घरोघरी पळायचे...

काही वर्षांनी,

कविता माझीफ्री स्टाइलमुक्त कवितारोमांचकारी.अद्भुतरससंस्कृतीइतिहासकवितामुक्तकजीवनमानराहणीविज्ञानमौजमजारेखाटन

ती वाचत असता कविता

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
24 Feb 2017 - 10:18 am

ती वाचत असता कविता
डोळ्यात तरळले पाणी
गवसले हरवले शब्द
आठवली विस्मृत गाणी

ती वाचत असता कविता
भळभळल्या बुजल्या जखमा
दु:खाच्या शाश्वत प्रहरी
उन्मळल्या अविचल सीमा

ती वाचत असता कविता
मी पुन्हा हलाहल प्यालो
अवलाद नवी सर्पांची
मी गळा माळुनी नटलो

ती वाचत असता कविता
शेवटची बेडी तुटली
करुणेची धून अनाहत
झंकारत आतून आली

कविता माझीमुक्तक

नोटबंदीचा एक दिवस !!

चिनार's picture
चिनार in जनातलं, मनातलं
20 Feb 2017 - 12:03 pm

रात्रीच्या जेवणाआधी युवराज काहीतरी सटरफटर खात सोफयावर पसरले होते. तेवढ्यात त्यांच्या व्हाट्स ऍप्पवर काहीतरी मॅसेज आला. सोफ्यावरूनच हात लांब करून युवराजांनी समोरच्या टीपॉयवरचा मोबाईल घेतला. त्यांच्या मित्रांच्या ग्रुपमध्ये आलेला मॅसेज त्यांनी वाचला.
"रात्री ८ वाजता पंतप्रधान देशाला संबोधित करणार."
ते वाचल्यावर युवराजाच्या कपाळावर आठ्या पडल्या. ते मनात म्हणाले,
"तेच्यायला..आता परत हा काहीतरी बोलणार. आणि मला त्यावर काहीतरी प्रतिक्रिया द्यावी लागणार. दिवसभरात का बोलत नाही हा माणूस? ही कोणती वेळ आहे भाषणं ठोकायची?"

मुक्तकविरंगुळा

संतापाचा रीटेक

वेल्लाभट's picture
वेल्लाभट in जे न देखे रवी...
17 Feb 2017 - 11:44 am

अडखळत अडखळत चालताना फार पारा चढतो
असं वाटतं जो तो येऊन माझ्याच पुढ्यात अडतो
ट्रॅफिकमधे गाडी स्कूटर, गर्दीमधे माणसं
हॉर्न वाजवून, ओरडून बिरडून बदलत नाही फारसं
वाटतं एकेकाला कुदवावं, किंवा सरळ साला उडवावं
काय म्हणजे मला चायला ज्याने त्याने अडवावं?
पण कुदवताही येत नाही, उडवताही येत नाही
मनाला जे हवं ते घडवताही येत नाही
आता आम्ही सलमान खान नाही, की कुणी लोकल डॉन नाही
आणि बघताच जगाने बाजू व्हावं, अशी आमची शान नाही
बरं उडत बिडत जाऊ शकू तर आम्ही ब्याट म्यान नाही
मग आहेच आपली चरफड, शिव्या-शाप नि खळखळ

वीररसकवितामुक्तक