प्रेमकाव्य

कविता - एक खेळ

जेपी's picture
जेपी in काथ्याकूट
2 Dec 2013 - 10:58 am

आम्हाला कविता करन कधी जमलच नाही . पण कविता वाचायला भारी आवडत.
काही गोड प्रसंगी इतरांच्या कविता स्वतच्या नावावर खपवायचा प्रयत्न हि केला .

पूर्वी एका वर्तमान पत्रात कवितेचा एक खेळ यायचा .
तोच खेळ येथे देत आहे .

या खेळाचे नियम फार सोपे आहेत .

मी तुम्हाला काव्याच्या दोन पंगती देत आहे .
तुम्ही प्रतिसादात कमीतकमी दोन जास्तीतजास्त चार ओळी लिहा .

नवरसा पेकी कुठल्या हि रसाच्या आसु द्या .
फक्त वरच्याशी जुळणाऱ्या आणि खालच्याला पूरक आसु द्या .
मी खाली माझ्या दोन ओळी देत आहे .

आठवण

वडापाव's picture
वडापाव in जे न देखे रवी...
13 Nov 2013 - 12:19 am

छोट्याशा या जगात माझ्या
तू खूप मोठी कामगिरी केलीस
मी जरा थोडं अजून जगावं
म्हणून स्वतः झिजुन झिजुन मेलीस

माझा हट्ट पुरवत आलीस नेहमी
सगळी कामं पाठी टाकून
सलगी केलीस माझ्याशी तू
विश्वास ठेवलास डोळे झाकून

ऐश-आरामात जगायची सवय होती,
शून्य विकास फक्त विलास
वाईट दिवस आल्यावर बिथरलो
तेव्हा फक्त तूच आधार दिलास

भावनिक ब्लॅकमेल करुन मी तुझ्याकडून
घेतलं स्वतःला आंजारून गोंजारून
तू दिलेला मैत्रीचा हात पकडून
चान्सही मारला प्रेमाचा मी चोरून

कविताप्रेमकाव्य

होतीच तशी वेळ

राजेंद्र मेहेंदळे's picture
राजेंद्र मेहेंदळे in जे न देखे रवी...
8 Nov 2013 - 2:02 pm

होतीच तशी वेळ, तिचं बोलावणं आलं होतं
सगळी कामे दूर सारुन ,जाणं भागच होतं

ठरवलेल्या ठिकाणी ,वेळेआधीच गेलो
कोपर्‍यात एका, तिची वाट बघत उभा राहिलो

इतक्यात नजर समोर गेली आणि मनाची खुण पटली
इंद्रधनुषी रंग फुलवत,माझ्याकडे ती आली

सुचेना काय बोलु, सुरुवात तिनेच केली
काहीतरी चुकत होते, गालावर तिच्या नव्हती लाली

संपताच तिचे बोलणे,पाठ फिरवुन गेली
दूर जाणारी पावले,अश्रुंनी दिसेनाशी झाली

आणि काय सांगू,बाजुने वाहता रस्ता
मध्ये सुन्न होउन, मी उभा नुसता

प्रेमकाव्य

अस्तित्वाच्या पल्याड..

आनंदमयी's picture
आनंदमयी in जे न देखे रवी...
7 Nov 2013 - 2:49 pm

अस्तित्वाच्या पल्याड कोठे संथ
नदीच्या पैलतिरावर,
जललहरींसह वाहत गेली दूर तिथे
स्वप्नांची घागर...

त्या तीरावर गोकुळनगरी
कान्हाची बेधुंद बासरी
पाहुन लोभस रूप तयाचे, मनही झाले
निळसर निळसर

सर्वार्थाने देह लाजला
पाहताच तो रोखुन मजला
नाजुक कटिकमलावर बसला रुतुन
तयाच्या नजरेचा शर

हळूच जवळी आला कान्हा
छेडित नाजुक अधरफुलाना
भान हरपले जेव्हा मजला स्पर्शुन
गेला तो मुरलीधर

हलवुन मजला गेला वारा
उधळुनी सुंदर स्वप्नफुलोरा
विरून गेले रूप सावळे
आणिक मागे उरली हुरहुर

©अदिती शरद जोशी

शृंगारकविताप्रेमकाव्य

तू गेलीस मला सोडून....

वडापाव's picture
वडापाव in जे न देखे रवी...
7 Nov 2013 - 12:47 am

तू गेलीस मला सोडून
म्हणून मी जगायचं थांबलो नाही
तू लांबवलंस मला तुझ्यापासून
म्हणून मी तुझ्यापासून लांबलो नाही
तरी पुढे करायचं काय ते कळेना मला
माझंच मेलेलं मन मिळेना मला
मन कुठेतरी हरवलं होतं,
आणि काय करायचं ते वेंधळ्यासारखं
मी मनातल्या मनातच ठरवलं होतं
काय करायचं होतं आयुष्यात ते मला आठवेना
मेंदू बधिर झाला माझा, एकही ऑर्डर पाठवेना
कल्पकता मेली माझी, डोळे मिटले की तू दिसायचीस
स्वप्नांनाही कंटाळलो मी, कारण त्यांतही तूच असायचीस
मी हसलो, की तुझं हसू आठवायचं
मी रडलो, तरी तुझं हसूच आठवायचं

प्रेमकाव्य

जपू एकट्याने घडी जीवनाची...

आनंदमयी's picture
आनंदमयी in जे न देखे रवी...
6 Nov 2013 - 8:16 pm

नको ओढ ती रे कुणाची,कशाची
जपू एकट्याने घडी जीवनाची
नको फार गुंता आता जीवनात
नको अडकणे रे कुणात,कशात

पुरे जाहले रोज झुरणे अवेळी
पुरे जाहले आठवांचे उसासे
तुझ्यासाठी मी झेलले दाह सारे
आता सावरू दे मनाला जरासे

कधी बंध तुटले,कळलेच नाही
मला तू,तुला मी उमगलेच नाही
आता ओढ अश्रूंत वाहून गेली
सुखाची मनाशी चुकामूक झाली

गड्या व्यर्थ हे प्रेम,सारेच खोटे
क्षणांना उगा जाणिवांचे धपाटे
आता ना तमा रे कुणाची,कशाची
जपू एकट्याने घडी जीवनाची...

© अदिती

प्रेमकाव्य

आनंदाने स्वीकारेन मी

फुंटी's picture
फुंटी in जे न देखे रवी...
26 Oct 2013 - 10:21 pm

कठीण आहे तू ऑनलाईन असूनही तुझ्याशी न बोलण
कसं सांगू तुला मी की मी नाही दुर्लक्ष करू शकत तुझ्याकडे..
बोलण सोप्पंय ...सहज बोलू शकतो मी तुला की नाहीये माझा उद्देश तसा काही...
तरीही कळत पण नाही वळत...
मन वेड होऊन धावत तुझ्याकडे...
माझ्या दूर होण्याने सुखी होणार असशील तू ..
तरीही आनंदाने स्वीकारेन मी ते...

प्रेमकाव्य

सरत चालली रात

आनंदमयी's picture
आनंदमयी in जे न देखे रवी...
23 Oct 2013 - 1:20 pm

'अमर प्रेम' या चित्रपटामधील 'रैना बीती जाए'या हिंदी भावगीताला मराठीमध्ये साकारण्याचा हा प्रयत्न... काही चुकलं असेलतर सांभाळून घ्या..

अजून जागी दोन लोचने
नाव तुझे अधरांत
सख्या रे सरत चालली रात

कुठे राहिला श्याम सावळा
लागे न डोळ्यासी डोळा
का मजला वचनात बांधुनी
उगा फिरविसी पाठ
सख्या रे सरत चालली रात

झुरते कधिची रात्र बोचरी
दुःस्वप्ने घेतात भरारी
कुठली वैरीण सांग मुकुंदा
तुझी अडविते वाट
सख्या रे सरत चालली रात

कविताप्रेमकाव्य

आज 'तो' राहिला नाही

आनंदमयी's picture
आनंदमयी in जे न देखे रवी...
21 Oct 2013 - 4:05 pm

यायचे कुठुनसे तेव्हा
ढग दाटुन एकाएकी
स्पर्शून जायची मजला
प्रीतीची लाट अनोखी

उधळीत पेटता श्वास
'तो' कवेत मजला घेई
परि आर्त क्षणांना तैशा
कधि मेघ बरसला नाही..!

अन् आज दाटले मेघ
ही सांज कोंडली आहे ..
अन् आज अधिर श्वासात
ही प्रीत मांडली आहे

अन् अवचित आज खुळासा
नभि मेघहि बरसुन जाई...
पण कवेत मजसी घेण्या,
आज 'तो' राहिला नाही!

© अदिती जोशी
11.6.2013
http://unaadpaus.blogspot.com

करुणप्रेमकाव्य

सल अंतरीचा..

फुंटी's picture
फुंटी in जे न देखे रवी...
17 Oct 2013 - 9:18 am

खंतावून सोडणारी एक अस्वस्थ पोकळी..
हुरहूर आजवर अव्यक्त राहिलेली..
त्या सूक्ष्म वेदनेला स्मरून खरडतोय काही...
कविता बिविता जे काय समजायचं ते समजा..
तिच मला टाळण
फलाची इच्छा मनात न धरता कर्म करा म्हणे...
प्रेम करता येईल अस?
फलेच्छा सोडून...??
कर्म आणि फलेच्छा वेगळी कुठे आहे इथे??
सगळ एकच दिसतंय...तुझ्यात...

कविताप्रेमकाव्य