प्रेमकाव्य

तुज्या प्रेमाच्या ओलाव्यात चिंब भिजेन एवढं प्रेम करू नकोस..
प्रीतीच्या सागरात वाहून किनाऱ्याला येऊ शकणार नाही एवढं प्रेम करू नकोस...
तुझ्या सौदर्यांने घायाळ फक्त स्वप्नातच असतो मी आजकाल..
म्हणून तुझ्या मनात काय आहे ते सांग मला, मी कोणालाच सांगणार नाही..
खरं खरं सांग मला, मी कोणाला सांगणार नाही..

अनेक वर्षानी जुनी पाने पालटली आज, आणिक हि कविता नजरेस अाली
मिपा वर बरेच नविन कवि वर्ग जुडले आहे, तेव्हा पुन्हा सादर करतो आहे.

"मिठीतली रात्र"

आले आहे पुन्हा सख्या रे
मिठीत तुझ्या आज पाहा रे
आवरे मोह मज न अधिक आता
पडदा तारकांचा पडू दे ना रे...

निजले जग, निजले तारे
अंतर असे हे मिटले सारे
माझ्या कुशीत तु उजळला अधिकच
तुझ्या आलिंगनात मज लाज ना रे

विझले कधी मी मलाच कळेना
तुझ्या कुशीतुन पदर सुटेना
उलगडली वेणी, उलगडले अशी मी
तुझ्या डोळ्यांत मज बघवेना रे

दारी श्रावण दारी साजण....

पाऊस आला पाऊस आला
जुन्या आठवणींना उजाळा मिळाला

सरींवर सरी अशा कोसळल्या
डोळ्याच्या कडा ढासळल्या

असा काही बरसला श्रावण
न्हाऊन निघाली तुझी आठवण

रोज खेळते आठवणींची भातुकली
वाट पाहते तुझी एकली, तुझी एकली

कळलेच नाही कधी ठाकला
दारी श्रावण दारी साजण....

राजेंद्र देवी

व्यक्त न मी कुणास, तुज उमजेन का तरी
- निनाव (१२.०९.२०१६)

व्यक्त न मी कुणास, तुज उमजेन का तरी
अव्यक्त गुंत भावनांची, तुज समजेल का तरी
आठवून विसरावे तुला, प्रयत्न मज आसवांचे
विसरलोच तुला जर कधी, मी उरेन का तरी

आस ही जगण्याची मी, सोडली नसली तरी
जगलो तुझ्याच साठी, तुज उमगेल का तरी
आठवून विचारावे तुला, अर्थ मज जगण्याचे
आठवलोच मी नाही तुज, मी उरेन का तरी

बहर गोड़ मज स्वप्नांना, कधी येईल का तरी
मन बंद पापण्यांना, चिंब भिजवेल का तरी
स्पर्श एक तुझे, मज स्वप्न कोवळे स्वप्नांचे
भंगूनि स्वप्न तुझे असे, मी उरेन का तरी

मी एकटी ....

एल तीरावर मी एकटी
पैलतीर त्याला नाही
समोर पसरला अथांग दर्या
साजणाचा पत्ता नाही

परतुनी आले सारे
अजून तो आला नाही
रात्रीचा चंद्र देतसे
तो येईल याची ग्वाही

रंग हळदीचा अन मेंदीचा
अजून उतरला नाही
स्वप्नांचे जहाज बुडाले
साजणाचे तारू वाचले का नाही ?

बघत बसते खुणा वाळूतल्या
निरखीत असते लाटांनाही
नकोत रत्ने मज सागरा
का साजण माझा परत देत नाही ?

राजेंद्र देवी

टपोरे पाणीदार नयन, त्यावर रेघ काजळाची,
वर असे रोखून बघणे, बरे नाही
*
भिवया कोरलेल्या, शर नजरेचे घातक
ह्या पारध्यास,असे घायाळ करणे, बरे नाही
*
ओष्ट पाकळ्या गुलाबी,खट्याळ हास्य शराबि,
बहकवलेल्यास, बहकावणे साजणे, बरे नाही
*
रेशमी कुंतल,त्यावर गजरा,काय नखरा,
लाविली आग,अंगास फुलांनी, हे, बरे नाही
*
गुलाबी रेखीव जिवणी, त्याचे विभ्रमी चाळे
होतो जीव चोळा मोळा, असे करणे बरे नाही
*
तुझे अल्लड वय,वाट अशी नीसरडी
अस भेटणं वेळी अवेळी,प्रिये बरे नाही.
*
खवळला तो सागर, सुटले पिसाट वारे

तू सांगितलंस म्हणून मी लिहलं
"त्यानं " सांगावं अन सृष्टी ने हलावं तसं..!!

शब्दांची तोडफोड केली पण
काळजाची तडफड झाली
भावनांचं झाड झडलं
थोडक्यात लिहिण्याच्या नादात
मन पार कोरडं पडलं

मी लिहलं माझ्या परीने
माहित नाही त्यातून तुला काय समजणार आहे
कारण तू वाचणार आहेस तुझ्या नजरेने

याला "तडफड" म्हणू की "तोडफोड"...!!

==>> विशुमीत

दिसलास तू, उमले यौवन
हसलास तू, लाजले नयन.

आवेग प्रीतीचा,तनूत मोहरे
गंध पसरवे, यौवन वारे.

रोम रोमात रे फुलतो फुलोरा
देहात उसळे, बेभान वारा

जाळते तन, धुंद चांदणे,
घे मिठीत, हेच मागणे,

अधरा वरती तू लिहिले ते
गुपित आपले अधरी जपते

मिठीत तुझ्या हि तनू विरघळते
श्वासांत मिसळता श्वास, नयन मिटते,

देहास आलिंगता ,मी एकरूप होते,
अर्पिते मी तुला ,जे तुला हवे ते.

हलकेचं आलीस आयुष्यात
वाऱ्याच्या झुळूकीसारखी
मनात मात्र माझ्या
वादळासारखी राहिलीयेस
तुझं हसणं, तुझं दिसणं
कोरलय माझ्या अस्तित्वावर
रात्रीच्या आकाशात
ध्रुव चमकत रहावा
तसा गुणगुणत राहतो
तुझा आवाज माझ्या कानात
त्या क्षणी जवळ असतीस तर
मिठीत घेतली असती तुला
किती आवडतेस तू मला
मीही सांगितलं असत मग
पण नाही सांगता आलं
तेव्हाही आणि आताही
आता फक्त स्वप्नं पाहतो
त्या स्वप्नातही तू भेटतेस
तेही दूर जाण्यासाठीच
मग भेटतेस तरी का
ते तुलाच माहीत
तुझ्याचंजवळ हरवून आलोय