पूर्णब्रह्माचा अपमान!!

मी काय म्हणतो. महाराष्ट्रीयन लोक खास ठरवुन मराठमोळे जेवण देणार्‍या होटेलात का जातात? म्हणजे कधीतरी लहर आली थाळी खायची, बाहेर पडलोच आहोत, चला हॉटेलात असे म्हणुन महाराष्ट्रीयन थाळी खायला जायचे समजु शकतो किंवा घरी काही कार्यक्रम आहे, बरेच लोक येणार आहेत कुठे घरी करत बसणार म्हणुन थाळी पार्सल आणले समजु शकतो किंवा म्हातारे कोतारे असलेला ग्रूप आहे आणि त्यांना पार्टी द्यायची म्हणून महाराष्ट्रीय थाळी खायला गेलो हे पण कळु शकते. पण मुद्दाम ठरवुन, महाराष्ट्रीय जेवणाचा आस्वाद घ्यायचा म्हणुन २५ मिनिटे शोधत थाळी खायला जावेच कशाल? रोज घरी खाणारे पदार्थ खायला?

असो. लेखाच्या निमित्ताने काही पुणेद्वेष्ट्या लोकांनी नेहमीप्रमाणे हात धुवुन घेतले आहेत. चांगली महाराष्ट्रीयन थाळी कुठे मिळते याची काही उत्तरे:

१. फडके डायनिंग हॉल (शैलेश रसवंती जवळ, एसपी कॉलेजच्या समोरच्या गल्लीत.
२. दुर्वांकुर
३. शबरी
४. श्रेयस
५. आशा डायनिंग हॉल ( थाळी म्हणाण्यापेक्शा राइस प्लेटला जवळची).
६. पुना बॉर्डिंग
७. पुणे गेस्ट हाउस वगैरे वगैरे वगैरे

पुण्यात वर्‍हाडी, खानदेशी पदार्थ देणारी हॉटेल्स पण ढिगाने आहेत. अर्थात ती फार प्रसिद्ध नाहित कारण एवढा जळजळीत माल पुणेकरांना मानवत नाही. शिवाय मागणीप्रमाणे पुरवठा असतो. जर मुळात मासवडी खायची इच्छा होणारे लोकच हाताच्या बोटावर असतील तर हॉटेल वाला कश्याला तोट्यात जाण्यासाठी उफराटे धंदे करेल.

शिवाय मला हे कळत नाही वळचणीतल्या कुठल्यातरी गावातुन येउन " च्यामारी आमच्या ***** सारखे ***** मिळत नाही पुण्यात" असले गळे काढुन काय उपायोग? पुणेरी (पद्द्धतीचे) जेवण तुझ्या गावात मिळते तरी का रे?

बाकी पुण्याला खाद्यसंस्कृती शिकवणे म्हणजे सामान्य माणसाने देवाला धर्म, आनंदला बुद्धीबळ आणि तेंडुलकरला क्रिकेट शिकवण्याएवढे हास्यास्पद आहे.

खेड शिवापूर आणि पुढेमागे इतकी, घरगुती, गावरान, चुलीवरची, तुपातली (चिकन, मटण, वांगी सर्व शुद्ध घरगुती तुपात, लोण्यात इ.)... अशी हॉटेल्स आहेत की घरगुती, गावरान शब्द आलटून पालटून नजरेसमोर स्क्रोल होत राहतात.

तिथे कधीकधी विचारावंसं वाटतं "मला शहररान, बाजारगुती, डालडायुक्त जेवण हवं आहे, कुठे मिळेल का या भागात?" ;-)

विडिओ बघितल्यानंतर एक ना एक दिवस अशा प्रतिक्रिया वाचायला मिळतील असे वाटलेच होते :) इतर राज्यांतील लोक ह्या असल्या पुरणपोळ्या खातात आणि मग हमारे स्वीट्स खाके देखो वगैरे बढाया मारतात :).

कसलाही मोठेपणाचा ढोल न वाजवता चविष्ट नॉन-व्हेज थाळी देणारे दाजी (दाजीचा ढाबा, रावेत-वाल्हेकरवाडी रोडवर) लै धान्य म्हणावे लागतील :).

देवाला प्रश्न विचारायचा प्रमाद पत्करून विचारू इच्छितो

पुण्यात प्रॉपर पुण्याचा म्हणावा असा कुठला पदार्थ खायला मिळेल ?

खास स्पष्टीकरण
१. मला पुणे द्वेष असण्याचे काहीच कारण नाहीये
२. पुणे पुणेकर वगैरेंपैकी कोणीच माझे कुठलेच घोडे मारलेले नाहीये.
३. पुण्यात मिळणाऱ्या उत्तम थाळी पद्धतीच्या जेवणाला कोणीच नावे ठेवलेली मला तरी खपणार नाही.
४. भिकार खायच्या जागांना भिकार म्हणल्यावर जळफळाट होऊन पुणेरीपण जागृत व्हायचं प्रयोजन समजलं नाही.

११० वर्षे जुनी?

प्रचेतस भाऊ, धिस इज इंटरेस्टिंग. ह्यावर अजून थोडा खाद्य इतिहास होऊन जाऊ दे देवा.

प्रचेतस भाऊंनी दिलेली माहिती म्हणजे ती सत्यापीत झाली. तरी मग मिसळ म्हणजे कोल्हापुरी मिसळ हे समीकरण कसे रूढ झाले असेल?

एस.पी.डी.पी.चाही इतिहास तपासला पाहीजे. पदार्थाचे महित नाही पण कमीत कमी एस.पी.डी.पी. हे शॉर्टफॉर्म पुण्याचे निघावे असा कयास आहे. चुभूदेघे

बरं, पोटं भरली का आता तरी पुण्यावर घसरून? आता विषय पुढे न्या मग.

थोडेसे अवांतर: एक ज्येष्ठ मिपाकए पुण्याचा विषय निघाला की पुण्याला नावे ठेवण्यात आघाडीवर असातात. या धाग्यावर दिसत नाहीत ते. मला नेहमी वाटायचे की त्यांना एखाद्या पुणेरी कन्येने नकार दिला असणार किंवा आधी होकार देऊन नंतर कोलले असणार त्याशिवाय एखाद्या शहराविषयीईतकी मनस्वी चीड असू शकत नाही.

आता मुख्य मुद्दा: धागा एका भोजनालयाच्या दर्जाबद्दल असताना पुण्याच्या खाद्यसंस्कृतीवर कसा काय घसरला?

आज पुणे इट औट्स वर एकदम पॉझिटिव्ह रिव्ह्यू आलाय!

गुरू सावंत हे सुद्धा हॉटेल मालक आहेत, त्यांचा रिव्ह्यू..

#पुर्णब्रह्म

सोशल मिडियावर या हॉटेलशी ओळख झाली. मराठी वडापाव ते महाराष्ट्रीयन थाळी पर्यंत उत्तम दर्जा आणि चव देणारी अनेक हॉटेल्स आणि खानावळी पुण्यात आहेत एखादा अपवाद वगळला तर जवळजवळ सगळ्याच ठिकाणी अनेकदा जेवण झालय.

महाराष्ट्रीयन जेवण त्यात शाकाहार म्हटल काही नावाजलेली जूनी हॉटेल्स जी खरोखरच अत्यंत चिकाटीने आणि प्रामाणिकपणे पुणेकराना सेवा देत आहेत. पुर्णब्रह्म म्हणजे पुण्याबाहेर लोकप्रिय झालेला ब्रांड आता या स्पर्धेत आलाय. नावाजलेल मराठी अन्नपदार्थाच हॉटेल,चिकाटीने मेहनत करून आणि प्रस्थापितांच्या स्पर्धेत स्वताच्या ब्रांडची ओळख निर्माण करून देणारी सेलिब्रिटी मालकीण ☺या सुरुवातीला समोर दिसणाऱ्या दोन जमेच्या बाजू पहाता एक लंच तो बनता हे मनात अगदी पकक होत परंतु खरा योग मात्र काल आला.

काही कामा निमित्त सातारा रोडवर गेलो आणि समोरच पूर्णब्रम्ह दिसल म्हटल आलोच आहोत तर पान टाकूनच जाऊत ☺ म्हणून हॉटेलात शिरलो.

शाकाहारी खास करून कोकणस्थ पद्धतीच जेवण म्हणजे माझी दुखरी नस ....कदीही आणि कितीही खाऊ शकतो पण हल्ली प्रस्थापित मराठी हॉटेलात अळूच फ़दफद/बिरडयाची उसळ या नावाखाली वाढल्या जाणाऱ्या भाज्या मेनुकार्डात वाचूनच अंगावर काटा येतो. सुदैवाने पुर्णब्रह्मच्या बोर्डावर अस धक्कादायक काहीही लिहीलेल नव्हतं. त्यामुळे ऑर्डर प्लेस करायची हिंमत सुद्धा केलीच.

आता चव आणि हॉटेलबद्दल अगदी थोडक्यात ☺
साधारण पणे वीस ते पंचवीस कार पार्क करता येतील इतक पार्किंग/दर्जेदार मराठी ऍमबियन्स(लग्नाच्या पंगतीत बसल्यासारखा सरळ नाही) / खुप आउटस्टैंडिंग म्हणता येणार नाही पण एखाद्या अमराठी व्यक्तीला सुद्धा सहज रुचेल इतकी छान चव/ कल्पकतेने नवीन जनरेशनला भावेल असा डिजाइन्ड मेनू (रॉ मटेरियल क्वालिटी आणि क्वांटिटी)/अत्यंत डिसेंट सोनाराच्या दुकानात असतो तसा स्टाफ़ आणि बैकग्राउंडला छान मराठी अभंग. यापेक्षा जास्त माझ्या अपेक्षा नसल्यामुळे शाकाहारी थाळीत पुर्णब्रह्म कायमच झाल ☺

पुण्यातील इतर शाकाहारी थाळी मिळणाऱ्या ठिकाणापेक्षा काही गोष्टी इथे सम्पूर्ण वेगळ्या आहेत ज्याची चर्चा होण आवश्यक वाटत म्हणून त्याचा उल्लेख करण आवश्यक आहे.

१) इथे वाढदिवसाच्या दिवशी ग्राहकाच औक्षण केल जात. उत्सवमूर्तीच्या पानात अगदी स्टैंडर्ड साईझची पूरणपोळी भेट म्हणून वाढली जाते शिवाय बिलावर ५ टक्के सूट सुद्धा दिली जाते.
२) दररोज मेनू संपूर्ण बदलला जातो (न्यु रिजन न्यु मेनू) ही थीम चालवली जाते.
३) लहान मुले/गरोदर महिला आणि ज्येष्ठ नागरिकांकरीता अत्यंत वेगळा मेनू आणि गरज वाटल्यास खास सर्विस दिली जाते.

आपली मराठी संस्कृती आणि खाद्यपरंपरा याची सांगड घालण्याचा पुरेपुर प्रयत्न हॉटेल व्यवस्थापनाने केला आहे. त्यामुळे थाळीच्या नावाचा उल्लेख करण सुद्धा गरजेचे वाटते. (नावाप्रमाणे बदलणारा मेनू)

सोमवार - श्री शिव थाळी
मंगळवार - श्री स्वामी समर्थ थाळी
बुधवार - श्री विठाई थाळी
गुरुवार - श्री दत्तगुरु थाळी
शुक्रवार - श्री बालाजी थाळी
शनिवार - श्री गजानन महाराज थाळी
रविवार - श्री महालक्ष्मी थाळी

एकूण क़ाय तर मराठी अन्नपदार्थाना सातासमुद्रापार घेऊन जायचे ब्रॉड माइंडेड मराठी हॉटेल मालकीणीचे स्वप्न अपूरे राहण्याच एकही कारण मला तरी दिसल नाही. त्यामुळे पुर्णब्रह्म तिमला खुप साऱ्या शुभेच्छा ☺

अभिव्यक्ती स्वातंत्र्याचा पुरेपुरे फायदा घेऊन लिहिलेली तळटीप ☺- मराठी थाळी खायला गेल्यावर साइड डिश म्हणून ताटात फाफड़ा,मिर्च्या चटण्या आणि ढोकळा न वाढल्याबद्दल कौतुक ☺

वर्षानु वर्षाच तेच फदफद / बिरडयाची उसळ लग्नाच्या पंगतीत बसून जेवण केल्याच फील देणाऱ्या रिजिड संकल्पनेला फाट्यावर मारणारी पुर्णब्रह्म टिमचा मेनू छान वाटला शिवाय आवडला सुद्धा ☺ मराठी अन्नपदार्थ इतक्या कल्पकतेने आणि आदराने वाढल्यामुळे प्रस्थापित व्यावसायिकापेक्षा जास्त आकारलेले ३० ते ४० रुपये जिव्हारी लागणारे वाटले नाहीत ☺

गुरु सावंत