सर्व मान्यवरांना नमस्कार. सायकल नव्याने शिकताना आणि सायकलीशी मैत्री करताना आलेले सोलो सायकलिंगचे गमतीदार अनुभव शेअर करत आहे. सायकलिंगचे वेगवेगळे टप्पे, सायकल चालवताना केलेला वेडेपणा आणि चित्रविचित्र अनुभव इथे लिहित आहे. त्यातून मिळालेला आनंद सर्वांसोबत वाटून घ्यावा, ही इच्छा. धन्यवाद.
पहिलं अर्धशतक
(*सूचना - फेसबुक वरील लोकप्रिय पेज भुताटकी (4400+LIKES) या पेज वरील लोकप्रिय कथा इथे देत आहे . सदरहू पेज हे मी व माझा मित्र तुषार घाग याचे Co-Creation असून सदरची कथा मिपाकरांना आवडल्यास अन्य कथा नंतर मिपावर टाकल्या जातील .आपल्या प्रतिक्रियांच्या प्रतीक्षेत--- मंदार कात्रे }
https://www.facebook.com/%E0%A4%AD%E0%A5%81%E0%A4%A4%E0%A4%BE%E0%A4%9F%E...
महराष्ट्र मंडळ (सिंगापूर) मध्ये कवी, गायक आणि संगीत तयार करू शकणारे असे बरेच उत्साही कलाकार आहेत. ह्या वर्षी सगळ्यांनी एक नवीन प्रयोग केला. आपल्या कवितांना आपण संगीतात रचून त्याची गाणी तयार करायची. "काव्यास्वरांजली २०१५" ह्या नावाने हा कार्यक्रम गणपती उत्सवात दणक्यात पार पडला. सगळ्या प्रेक्षकांना खूप आवडला.
त्यात माझी "प्राजक्ताच्या बुंध्यापाशी " ही कविता होती. तिचा MP ३ ऑडियो इथे देत आहे.
ऐकायला आवडेल अशी अशा आहे.
" दिन्या पटकन सांग रे जेम्स बाँडचा लेखक कोण ? " शब्दकोडं सोडवता सोडवता कमलेशनं मागं वळून न पाहता विचारलं.
" मलाही नांव आठवत नाहीये रे ! पण एकच मिनिट, जय गूगल बाबा, घे इयान फ्लेमिंग " दिनेशनं मांडीवरच्या लॅपटॉपला डिवचलं.
" दिन्या लेका , कधीतरी डोकं चालव रे, उठसूठ गूगल काय ? " कमलेश वैतागून म्हणाला, या शब्दकोड्याचं वेड असलेल्या माणसांचं असंच असतं, स्व:तला उत्तर येत नसेल तर एकवेळ दुसर्‍याला विचारतील, पण गूगल करू , कुठे पुस्तकात पाहू म्हटलं की चिडतात ते.
ही काल्पनिक शस्त्रिय कथा नाही... बॅटमन, सुपरमॅन किंवा क्रिशची कथाही नाही...
वेस रॉस्सी (Yves Rossy) व व्हिन्सेंट रेफे (Vincent Reffet) या दोन अफाट माणसांनी जेटमॅन विंग्ज (Jetman wings) नावाचे उपकरण वापरून एमिरेट्स कंपनीच्या A380 या जगातील सर्वात मोठ्या अजस्त्र दुमजली व्यापारी विमानाच्या बाजूने, जमिनीपासून ४००० फुटांवरून उड्डाण करून एक आगळावेगळा विक्रम प्रस्थापित केला आहे.
हे जगावेगळे अचाट साहस यशस्वीपणे करण्यामागे अनेक तंत्रज्ञांनी अत्यंत मेहनतीने केलेले किचकट व्यवस्थापन होते हे सांगायला नकोच.
मी अनेक वर्ष शिफ्ट ड्युटी केली. पहिली शिफ्ट सकाळी ७ ते ३.३० तर दुसरी ३.३० ते रात्री १२.०० पर्यंत. तिसरी शिफ्ट कधी करावी लागली नाही.
लग्न व्हायच्या आधीच्या काळात रात्री १२.०० नंतर गप्पा मारायला, चहा प्यायला इ. कारणासाठी बुधवारच्या सेकंड शिफ्ट नंतर आम्ही बॅचलर्स जमा व्हायचो. मग कुणाच्या रुम मधे पत्ते रंगायचे तर कधी फक्क्ड चहाच्या सोबतीने गप्पा रंगायच्या.
राजाइतका विनोद आवडणारा माणूस सापडणे कठीण.राजा जणू जगतच विनोदासाठी होता. एखादा विनोद रंगवून सांगणे म्हणजे राजाच्या मर्जीत येण्याचा हमखास उपाय होता. म्हणूनचकी काय त्याचे सातही मंत्री गमत्ये म्हणून प्रसिद्ध होते.ते मंत्रीपण राजासारखेच गलेलठ्ठ होते.त्यांच्याकडे पाहणार्याला हमखास वाटायचेच की विनोदी असणे आणि लठ्ठ असणे यात नक्कीच परस्परसंबंध असणार !
राजा दरबाराच्या कामांचा क्वचितच स्वतःला त्रास करून घेई.राजाला गमत्या आणि विदूषकांच्या विविध प्रकारात खूप रस होता.अति शिष्ठाचार त्याला कंटाळा आणत आणि शाब्दिक विनोद त्याला लवकर समजत नसत . राजाचा कल चावट आणि द्रुष्य विनोदांकडे असे.
नेहमी प्रमाणे मे महिन्यात अलिबाग इसटी ने आक्षीला चाल्लेलो, पुण्यात बसून लोणावळा घाटापर्यंत आली बस, मी रीझर्वेषन केले नसल्यानी ड्राईव्हर च्या बाजूच्या त्या 'न' असलेल्या 'शीटा' वर बसलेलो, अचानक स्पीडोमीटरच्या बाजूचा एक लोखंडी पत्रा थडथड वाजायला लागला, वाफ येत होती… जारावेळनी कुकरची शिटी उडावी तसा कायतरी प्रकार झाला, एसटी थांबवली ऐन घाटात, कंडक्टरसाहेब हातात एसटीतच ठेवलेला एक दगड घेऊन बाहेर उतरले, एकूणच बहुतांश प्रवाशांची फाटली होती, कारण हे अनुभवणारे निदान अर्धे लोक तरी एसटी मध्ये असावेत!
दिपवाळीच्या सुट्ट्या लागल्या.
सकाळधरनं लय खेळलो .
किल्ला कराय अजून टाईम हाय .
दिप्या म्हनला लपाछपी खेळायची .
कसं म्हाईत नाय , पन दर खेपेला माज्यावच पैलं राज्य येतंय.
चला, धा - इस -तीस - चाळीस - पन्नास- साट- सत्तर --- रेडी का?
कोनच बोलंना !
लागलो हुडकाय … पार नाना सुताराच्या वखारीपस्नं परीट आळीपत्तर -कोनच घावंना !
गोठ्यात -गंजीत घुसून बगितलं. नानाची म्हातारी लई कावली.
आता मला भुका लागल्या.
लपा म्हनलं लेकांनो, म्या जातो जेवायलाच .
घरला जाऊन जेवलो, बचाकभर शेंगा घिउन निगलो .
आमच्याकडे तीन वर्षापूर्वी मार्जार घराण्यातील एका राजपुत्राचे आगमन झाले.
शुभ्र पांढरा रंग आणि पाठीवर व शेपटीवर केशरी रंग.
फोटो टाकायचा आहे पण कसा टाकू ते समजत नाहीय.
असो...
तर या राजपुत्राचे म्हणजे आमच्या बोक्याचे स्वभाव वैशिष्ट्य जरा वेगळे आहे.
म्हणूनच मी सुरूवातीला त्याचा राजपुत्र असा उल्लेख केला.
त्याचा मूड सारखा बदलत असतो.
खाणे-पिणे, झोपणे, खेळणे, लाडात येणे या सगळ्याच बाबतीत त्याचं वागणं हे इतर मांजरांपेक्षा खूप वेगळं आहे..म्हणूनच ते तुम्हाला सांगावं असं वाटतयं..
चला तर मग सुरूवात करूया...
