मौजमजा

एका मोठ्या कंपनीच्या डायरेक्टरच्या सेक्रेटरीची जागा अचानक रिकामी झाली. त्या महत्वाच्या जागेवर आपली वर्णी लागावी यासाठी कंपनीमधल्या व्यक्तींमध्ये चुरस, चढाओढ, खटपटी लटपटी, दबावतंत्र वगैरे सुरू व्हायच्या आधीच बाहेरून एक हुषार, चुणचुणीत आणि कार्यक्षम नवी सेक्रेटरी निवडून तिला आणायचे त्या डायरेक्टरने ठरवले आणि प्लेसमेंट सर्व्हिस चालवणार्‍या आपल्या मित्राला फोन करून चोवीस तासात ही निवड करून द्यायला सांगितले. हे आव्हान स्वीकारून ती एजन्सी लगेच कामाला लागली. अनेक उमेदवारांची सविस्तर माहिती त्यांच्याकडे होतीच.

इक हि डाली पर कुछ हसते गाते पत्ते थे।
हरदम खुश रहा करते थे।
फिर हमेशा की तरह पतझड का मौसम आया।
हलकीसी हवाके झोकेसे सब पत्ते बिखर गये।
न जाने कहा कहा चले गये ।
हर कोई अलग अलग राहोंपर गुमाशुदासा होता चला गया।
अब कोई न पहेचानता, के इनकी दुनिया कभी इकसाथ हुआ करती थी ।
अब कोई न पहेचानता, के यही वो पत्ते है जो हरघडी साथ रहा करते थे।
- - -

भाग पहिला

अंक पहिला / प्रवेश पहिला.
वेळ : सकाळी ७:३०
प्रसंग रोजचाच.

मावशी (किचन मधून) : अनोखी, लवकर लवकर आटप बस येईल इतक्यात. मोजे काढुन ठेवलेत, बूट घालून तयार रहा.
नायिका (ओसरीत बुटाला पॉलिश लाण्यात मग्न.) : ह्म्म्म.

मावशी बाहेर येते. नायीका दिवाणखान्यातून दिसत नाहीये.
मावशी : हे काय? मोजे अजुन ईथेच पडलेत? अनोखी बस चुकेल.
नायिका (वस्स्क्न खेकसुन): बुटांना पॉलिश करतेय ना?"
मावशी : बरं बरं आटाप लवकर.

प्रवेश दुसरा.
वेळ : सायंकाळ ७:३०

शीर्षकातल्या ओळी ओळखिच्या वाटताहेत का हो??? पण नसली लागली ओळख तरी लागेल अजून काहि वेळानी... आंम्हाला या दोन ओळींची खात्री पटली त्याला कारण,आमचा काहि रोजांपूर्वीचा कोल्हापूर दौरा. काय आहे ना,कोल्हापूर म्हटलं की दोन गोष्टी स्वाभाविकपणे येतात.पहिलं अंबाबाईचं दर्शन...आणी दुसरी कोल्हापुरी मिसळ.शिवाय याची संगती पुढे तांबड्या/पांढर्‍या रश्यानी,शाहू पॅलेस पाहाण्यानी,पन्हाळ्यावर हिंडण्यानी...आणी दारात म्हस पिळून मिळते त्या धारोष्ण दुधानी पण लावता येइल. पण कोल्हापूरात..पहिल्या दोन नंबरात आमच्या लेखी येणारी हीच दोन स्थळ आहेत. पुढचिही आहेत पण ती अनुषंगिक. आणी ज्याच्या त्याच्या अवडीनुसार.

ST ची लाल जनिका : जगातील १० वे आश्चर्य

( हे छायाचित्र स्पष्ट दिसत नसेल तर ह्या दुव्यावर टिचकी मारा.: http://sagarshivade07.blogspot.in/2013/01/st.html )

हीच ती वेळ ...आणि हीच ती जागा ...( जेव्हा मी हे छायाचित्र टिपले आणि ) जेव्हा माझ्या मनात आले कि ST चा लाल डबा म्हणजे खरच जगातले १० वे आश्चर्य असावयास हवे.