"पुरुषांची" खरच गरज आहे का ?

"सर्व सजीव सृष्टीत दोन मूलभूत प्रेरणा असतात. १.स्वतःचे संरक्षण आणि २.प्रजोत्पादन. "
प्रजोत्पादन हीच मुलभुत प्रेरणा, स्वसंरक्षन हे मुलभुत प्रेरणेच्या पुर्तीसाठी आवश्यक, म्हणुन महत्वाचे..

"कळपाने रहाणार्या प्राण्यामध्ये अनेक प्राण्यांप्रमाणे मानव जात ही “मादी-केंद्रित” (female centered) ,“मातृ-सत्ताक” होती. चाकाच्या शोधा नंतरचा महत्वाचा शोध - शेतीचा शोध मानवाला लागला. शेतीच्या शोध लागे पर्यंत मानाव भटका होता. स्त्री ही कुटुंब प्रमुख होती. आपला कळप मोठा करणे ही सहज प्रेरणा होती. स्त्रीला कळपातील आवडत्या पुरुषाशी संग करून आपला वंश वाढवण्याची मुभा होती. शेतीच्या कामासाठी प्रथमच मानवाला “शरीरशक्तीचा” वापर सातत्याने करावा लागला. ह्या पूर्वी शिकारी करताच शारीरिक श्रमांची गरज होती."
मादी केंद्रीतपेक्षाही, सगळे कळप, अपत्य केंद्रीत असतात.. नवजात अर्भकांच्या संगोपणासाठी जी रचना योग्य असेल ती उत्क्रांतीच्या ओघात स्वीकारली जाते. स्रीला आवडता पुरुष निवडता यायचा, पण हा आवडता पुरुष प्राय कळपातला सर्वात बलवान पुरुष असावा, बर्‍याचदा तो पुरुष इतर पुरुषांना आव्हान देवुन, त्यांना मारुन स्वत:चे बिज पसरवण्याचे काम करत असावा. आजही अनेक सस्तन प्राण्यात ही प्रवृत्ती दिसते. शारीरिक ताकदीची खरी गरज फक्त शिकारीसाठी नसुन कळपात होणार्‍या वर्चस्वाच्या लढाईत पडत असावी.

मानवी समाज आज जसा आहे तसा होण्यामागे, पुरुषी वर्चस्वापेक्षाही, अपत्याला आधिक सुरक्षीतता, कळपातील लढाईत वाया जाणारी पुरुषी शक्ती वाचवुन समुहाच्या लढाईत वापरणे, त्या शक्तीद्वारे इतर कळपांना अंकीत करुन घेणे, त्यांच्या साधन सामग्रीवर ताबा मिळवणे या प्रेरणा असाव्यात. विवाहसंस्थेचा उद्देशही कळपात सुव्यवस्था आणुन मानवी जिवीताचे रक्षण व सुविधाजनक अपत्य संगोपण हाच असावा.

"सामागामासाठी स्त्रीला शरीर सदैव सहज साथ देते पण स्त्रीचे मन निसर्गाने असे घडवले आहे की पूर्ण “विश्वास” असल्याशिवाय स्त्री-संगास तयार नसते. पुरुषाचे मन सदैव तयार असते पण सगं करण्यास शरीरावर प्रचंड मर्यादा आहेत."
शास्त्रीय दृष्ट्या चुकीचा विचार.. चारही वाक्य चुकीची आहेत..

"उलट विज्ञानामुळे प्रजोत्पादनासाठी पुरुषांची ( मोठ्या प्रमाणावर) काही गरज राहिली नाही. स्त्रिया परत कळपाने राहू लागल्या आणि काही निर्व्यसनी /बलवान पुरुष त्यांनी ( वीर्यनिर्मितीपुरते) पाळले की झाले. प्रजोत्पादन क्षमता हा आज स्त्रीचा शाप समजला जातो. ज्या दिवशी ते स्त्री ला मिळालेले अमोध वरदान ठरेल , त्या दिवशी मानवाची समाज रचना बदलेल. स्त्री गर्भ हत्या थांबेल आणि पुरुष गर्भ हत्या सुरु होईल. "
स्त्रीपासुन स्त्री तयार करण्यासाठी पुरुष बिजाची गरज नाही, पण स्त्री पासुन नर तयार करण्यासाठी आहे.. पुरुष मात्र स्वत:च्या शरीरापासुन , स्त्री व पुरुष असे दोन्ही सेट तयार करु शकतो.. त्याला स्त्रीची गरज नाही..

"कारण मानव जातीला पुरुषांची काय गरज आहे ?"
मानव जात म्हणजे फक्त स्त्रीयाच का?

माझा हा एकमेव गंभीर प्रतीसाद.. पुढे पॉपकॉर्ण घेवुन बसल्या गेले आहे..

अवो the backup plan चं परीक्षण लिव्हलं असतं, तर बरं झालं असतं की....असो धाग्याच्या शंभरीसाठी शुभेच्छा :) :)

पॉपकॉर्न स्वत: आणायचे की..... ;) :) :)

लक्षात घेता प्रतिक्रीयेसाठी जागा राखून ठेवत आहे.

सोबत

From Drop Box" alt="" />

हे घेउन आलेलो आहेच.

(ज्यांना पाहीजे त्यांनी आगावु पैसे देणे)

सुहास झेले - Pl note ;)

रोचक. स्नायूंच्या बाबतीत बघता सरासरी पुरुष सरासरी* स्त्रीपेक्षा अधिक बळकट असतात. (*अर्थात स्नायू कमवलेल्या खेळाडू स्त्रिया या सरासरी पुरुषापेक्षा बळकट असतात. पण गोष्ट सरासरी स्त्रीबाबत आहे.) त्यामुळे मातृसत्ताक समाजांतसुद्धा पुरुषांचा कार्यभाग मोठा असतो.

समजा स्नायूंची बहुतेक कामे यंत्रे करू लागली तर... वरील कल्पनाभरारी अगदीच टाकाऊ वाटत नाही. आजही काही कष्टकरी समाजात अशी कित्येक कुटुंबे दिसतात : काम करून मिळवती स्त्री दारुड्या किंवा बेकार पुरुषाला ठेवून घेते. परंतु अजूनही अनेक स्त्रियांनी पैसे वाचवण्याकरिता एखादा पुरुष ठेवण्याची प्रथा तितकीशी दिसत नाही. (असल्यास अप्रसिद्ध आहे.)

- - -

फक्त पुरुष-बालकांची हत्या करण्याची प्रथा पितृसत्ताक पद्धतींतही दिसते. युद्धातले विजेते पराजित गावातील/देशातील सर्व पुरुषांची - बालकांसह - कत्तल करून स्त्रियांना बटकी म्हणून वाहून नेण्याच्या घटना इतिहासात पुष्कळदा नोंदल्या गेल्या आहेत. अगदी अलीकडेच झालेल्या बोस्निया युद्धात स्रेब्रेनित्साची कत्तलीत पुरुष आणि मुलग्यांची विशेष करून कत्तल करण्यात आली.

पुराणकथांत जावे तर कंसाकडून वसुदेवाच्या मुलग्यांना मारण्याची कथा आहे. (त्याने मुलीला मारणे विशेष निरुपयोगी आणि दुष्ट मानले गेले.) अश्वत्थाम्याने द्रौपदीची पुरुष-अर्भके मारली. बायबलमध्ये मुलग्यांना मारण्याच्या किमान दोन कथा सापडतात : (१) जुन्या करारात देव इजिप्शियनांना दंड करण्यासाठी प्रत्येक घरातील ज्येष्ठ पुत्र मारतो. (२) नव्या करारात मॅथ्यू म्हणतो की येशूला ओळखले नाही तरी मारता यावे म्हणून हेरोद राजाने गावातील सर्व बाळ-मुलगे ठार मारले. (अर्थात पुराणकथा जशाच्या तशा इतिहास म्हणून स्वीकारता येत नाहीत. पण कदाचित पुराणकथा लिहिणार्‍या व्यक्तीने दुसर्‍या कुठल्या देशात किंवा काळात अशी घटना झाल्याचे ऐकले असू शकेल.)

अर्थात या असल्या निर्घृण प्रकारांत स्त्रियांचे सबलीकरण होत नाही.

कळपाने रहाणार्या प्राण्यामध्ये अनेक प्राण्यांप्रमाणे मानव जात ही “मादी-केंद्रित” (female centered) ,“मातृ-सत्ताक” होती. चाकाच्या शोधा नंतरचा महत्वाचा शोध - शेतीचा शोध मानवाला लागला. शेतीच्या शोध लागे पर्यंत मानाव भटका होता. स्त्री ही कुटुंब प्रमुख होती. आपला कळप मोठा करणे ही सहज प्रेरणा होती. स्त्रीला कळपातील आवडत्या पुरुषाशी संग करून आपला वंश वाढवण्याची मुभा होती.

दोन तीन शंका आहेत.
१. कळपाने राहणार्‍या, अगदी आजही, अनेक प्राण्यांमध्ये "मातृ-सत्ताक" पद्धती नसते. (उदा. घ्यायचं तर एप्स, सिंहाचा कळप, हत्तींचा कळप इ.) बलवान नरच प्रमुख असतो. कळपातील माद्यांशी संग करण्याची मुभा त्याला असते. (काही कळपात इतर नरांना दुय्यम माद्यांशी संग करण्याची मुभा असते)

२. शेती(किंवा चाका)अगोदर मातृसत्ताक पद्धती मानवात होती असे काही पुरावे आहेत का? कळपात स्त्री अनेकांशी संग करत असेलही, पण म्हणून पद्धती मातृसत्ताक होत नाही असे वाटते.

३. या पूर्वीच्या कळपांत पुरुषांना इतर स्त्रीयांशी संग करण्याची मुभा नव्हती का? (की एकच स्त्री असे कळप असत असे म्हणायचे आहे?)

या शिवायही उत्तरार्धात मांडलेल्या प्रश्नावर विचार करता येईल.

उलट विज्ञानामुळे प्रजोत्पादनासाठी पुरुषांची ( मोठ्या प्रमाणावर) काही गरज राहिली नाही. स्त्रिया परत कळपाने राहू लागल्या आणि काही निर्व्यसनी /बलवान पुरुष त्यांनी ( वीर्यनिर्मितीपुरते) पाळले की झाले. प्रजोत्पादन क्षमता हा आज स्त्रीचा शाप समजला जातो. ज्या दिवशी ते स्त्री ला मिळालेले अमोध वरदान ठरेल , त्या दिवशी मानवाची समाज रचना बदलेल. स्त्री गर्भ हत्या थांबेल आणि पुरुष गर्भ हत्या सुरु होईल. कारण मानव जातीला पुरुषांची काय गरज आहे ?

या तर्कात सोपा प्रश्न अवघड करून ठेवला आहे असे वाटत नाही का? जर संगासाठी तयार असणार्‍या पुरुषांची कमतरताच नसेल तर पुरुषांना पाळण्याची आवश्यकताच काय? (उठाठेव, का तरी?)

आजची अनेक प्राण्यांमध्ये संग करण्याकरता मादीची तयारी लागतेच. (उदा. बहुतेक सर्व पक्षी) स्त्री पुरुष समानता आहे असे मानले (विवाह वगैरे इतर सामाजिक बंधनातुन मुक्त झालेली स्त्री) तर स्त्रीला हवे ते बळ मिळालेच आहे. (आजची पाश्चात्य जगात अनेक स्त्रीया गरज आणि आवडीनिवडीनुसार पार्टनर निवडत आहेतच)

उलट, बलवान आणि "अवेअर" असलेली स्त्री पुरुष गर्भ हत्या करून हवा तो पुरुष मिळवण्याकरता एकमेकांत मार्‍यामार्‍या करण्याचा पर्याय का निवडेल हे समजत नाही.

खूप विचार करता तुम्ही लोक. मला तर वाटतं अडाणी असलेलं बरं.. :)

यांनापण १००-२०० प्रतिसाद हवेसे वाटताहेत तर!!

आज आसमान साफ रहेगा पर मिपापर धूलभरी आंधी चलनेकी संभवना है.

अमृत

>>>कळपाने रहाणार्या प्राण्यामध्ये अनेक प्राण्यांप्रमाणे मानव जात ही “मादी-केंद्रित” (female centered) ,“मातृ-सत्ताक” होती.

निश्चित पुराव्याअभावी असहमत.

स्त्रिया परत कळपाने राहू लागल्या आणि काही निर्व्यसनी /बलवान पुरुष त्यांनी ( वीर्यनिर्मितीपुरते) पाळले की झाले.

स्त्रियांची तरी खरेच गरज आहे का? प्रजननासाठी काही स्त्रिया पाळल्या की झाले. पुरुष लोक मजेसाठी म्हणुन आळीपाळीने त्याच स्त्रियांचा उपभोग घेतील.

सामागामासाठी स्त्रीला शरीर सदैव सहज साथ देते पण स्त्रीचे मन निसर्गाने असे घडवले आहे की पूर्ण “विश्वास” असल्याशिवाय स्त्री-संगास तयार नसते. पुरुषाचे मन सदैव तयार असते पण सगं करण्यास शरीरावर प्रचंड मर्यादा आहेत.

वरील विधान बरोबरच आहे. त्यामुळे अनेक पुरुष आळीपाळीने एकाच स्त्रीचा उपभोग घेउ लागले तरी त्यात अवघड काहीच नसावे. हा आता एक स्त्री एका वर्षात केवळ एकच मूल जन्माला घालु शकते हा एक प्रश्न आहे पन विज्ञान ज्या वेगात प्रगती करते आहे ते बघता काही उपाय करुन एका वेळेस ७-८ गर्भांची धारणा करणे कदाचित शक्य होइल आणि मग हा प्रश्नही निकालात निघेल. नाही का?

असो.

जरा गांभीर्याने उत्तर द्यायचे झाल्यास. हा धागा आणी त्यामागचे विचार संपुर्णतया चुकीचे आहेत असे म्हणावे लागेल. माझे वरील विचार हे केवळ उपहासाने लिहिलेले आहेत आणि धागकर्तीच्या विचारांची दूसरी बाजू दाखवण्यासाठी लिहिलेले आहेत. माझे विचार एरवी असे अघोरी आणी विकृत नाहीत.

थोडी गंभीर आहे पण टवाळकी करायला भरपूर वाव आहे. खात्री आहे - संयम दाखवला जाईल.)

टवाळकी करायला भरपूर वाव असेल तर संयम दाखवला जाण्याची अपेक्षा करणेच चुकीचे आहे. असेही तुम्हाला सुद्धा एकुण टवाळकीच करायची आहे असे वाटते,

लेख आणि अनेक प्रतिसाद वाचनीय.

अगदी नको असेल तर राहूदे.. . जबरदस्ती नाही..

वाचशील... ऑ?
वाचशील असे लेख परत?

शेवटी जंगलचाच कायदा येणार तर...
बळी तो/ती कान पिळी!

वेश्याव्यवसायाचे मूळ शेतीत आहे तर.

आज हा लेख वाचला आणि 'वेश्या क्यूं?' ह्या प्रश्नाचे उत्तर मिळाले.

धागा रोचक आहे. आणि काही निवडक प्रतिसादही.

तुम्ही लिहिता त्याप्रमाणे जेव्हा मानव कळपामध्ये राहत होता तेव्हा शिकारी वगैरे करण्यासाठी त्याला शारीरिक श्रमांची गरज होती पण शेती एवढ्या श्रमांची न्हवती. आणि म्हणूनच पुरुष फार गरजेचा न्हवता, हे मला वाटतं जरा ताणीव विधान आहे.

आपण शेती आणि शिकार दोन्ही गोष्टी कधी करून बघायचा प्रयत्न केला आहे काय ?
हा घ्या ;)

"पुरुषांची" खरच गरज आहे का ?

ज्या स्त्रिया लेस्बियन प्रवृत्तिच्या नाहीत त्यांना समागमासाठी तरी पुरुषांची गरज कायमच राहणार आहे असं वाटतं. बाकी स्त्री-केंद्रीत अथवा स्त्री-प्रधान समाज वगैरे फारश्या चिंतनाचे वा चिंतेचे विषय ठरत नसल्याने त्या बाबतीत आपला पास.

इथे काय बदला-बदला खेळण चालू आहे काय.आधी तुम्ही स्त्री भ्रूण हत्या करा मग आम्ही पुरुष भ्रूण हत्या करू.अहो ज्या बायका स्त्री भ्रूण हत्ये विरोधात लढतायत त्या पुरुष ब्रुन हत्या व्हावी अस नाही म्हणत आहेत.तुम्हाला बाळ पाहिजे न मग पोटातन जे काय येईल ते स्वीकारा.

एकमेका सहाय्य करू अवघे धरू सुपंथ....

मला हे वाचल्यावर, आय मीन धागा वाचल्यावर, वेगळाच प्रश्न पडला.

आंजावर 'लेखकांची' काही गरज आहे का ? ;)

आंजावर 'लेखकांची' काही गरज आहे का ? - अतिशय महत्वाचा प्रश्न, अन्यथा, जे आंजावर लिहितात त्या सर्वांना लेखक म्हंणावे अशी त्यांची किंवा त्यांच्या लिखाणाची लायकी तरी असते का ?

तसं पाहायला गेलं तर "पृथ्वीवर मानवाची गरज आहे का?" असं विचारलं पाहिजे.
पण त्या फंदात न पडता या काकुवर विचार करू.
स्त्रियांची सत्ता की पुरुषांची सत्ता, स्त्रियांना पुरुषांची गरज की पुरुषांना स्त्रियांची गरज असे विचार करण्यापेक्षा स्त्री-पुरुषांच्या मीलनाचे आणि प्रजोत्पादनाचे नियंत्रण करणार्‍या कृत्रिम व्यवस्थेची गरज आहे का असा विचार केला पाहिजे.
आपली जनुके टिकवण्याची गरज दोघांनाही आहे. जनुक पुढच्या पिढीत संक्रमित करण्यासाठी स्त्रीला प्रचंड शारीरिक किंमत मोजावी लागते, त्यामानाने पुरुषाला काहीही किंमत मोजावी लागत नाही. ती किंमत मोजावी लागावी लागावी म्हणून पुरूषाने स्त्रीसाठी घर बनवणे, पैसे कमवणे वगैरे गोष्टी स्त्रीला आकर्षित करण्यासाठी करणे पुरुषासाठी आवश्यक आहे.
घर असणे आणि पैसे कमवणे या कामालाच सत्ता (आणि स्त्रियांवर उपकार) असे समजले गेल्याने या संस्थेत एक विकृतपणा आला आणि स्त्रियांना गुलाम समजले जाऊ लागले. म्हणजे जनुकसंक्रमणासाठी स्त्रिया शारीरिक किंमत मोजत होत्याच, वर आता त्यांच्या हक्काच्या संपत्तीसाठी पुरुषांचे वर्चस्व आणि बंधने सहन करू लागल्या.
सद्यस्थितीत व्यवस्थित शिकलेल्या स्त्रीला संपत्ती जमवणे हे सहज शक्य असल्याने त्यांनी फक्त फलनासाठी पुरुषाची मदत घेऊन अपत्याला जन्म देऊन जनुकसंक्रमणासाठी मोजावी लागणारी किंमत कमी करून घ्यायला हरकत नाही.
पण यात ज्याच्याकडून बीजफलन झाले त्या पुरुषाला फुकटचा फायदा असल्याने त्यादृष्टीने पाहता स्त्रिवर्गासाठी हे अन्यायकारक आहे.
म्हणूनच स्त्री कितीही सक्षम झाली तरी पुरुषाची नाममात्र मदत घेऊन प्रजोत्पादन करणार नाही. उलट जास्तीची किंमत मोजून पुरुषांना बदलण्याचा खटाटोप केला जाईल ज्यायोगे पुरुषांना जनुकसंक्रमणाची योग्य ती किंमत चुकवावी लागेल.
(अवांतरः जनुकसंक्रमणाची किंमत म्हणून पुरुषाने स्त्रीचा आणि अपत्यांचा अपत्ये स्वतंत्र होईपर्यंततरी परिपाळ करणे न्याय्य आहे. आजकाल नोकरी करण्याचा हट्ट करणार्‍या आणि सुपर मॉम सिंड्रोम झालेल्या स्त्रिया व्यावहारिक दृष्ट्या खूप तोट्यात जातात. नोकरी करायचीच असेल तर पुरुषाची नाममात्र मदत घेऊन स्वतंत्रपणे अपत्यप्राप्ती करून घेणे कदाचित जास्त फायद्याचे ठरेल. इक्वल वर्क, इक्वल पे हा विचार स्त्रीमुक्तीवादी नसून स्त्री शोषक आहे, कारण घरातली कामेही अगदी निम्मी वाटून घेतली तरी प्रजोत्पादनाची शारीरिक किंमत स्त्रीने जास्तच दिलेली असते. निसर्गात काम करणे ही एक किंमत असते आणि आराम हराम नसतो. लोभाचे उदात्तीकरण झालेल्या काळात जास्ती काम करणे आणि जास्ती पैसा कमवणे हे चांगले समजले जाते हा दैवदुर्विलास आहे.)
(अतिअवांतरः यात पुन्हा भावनिक जवळीक वगैरे मुद्दे येतीलच. भावनिक जवळिकीसाठी तडजोड करायचीच असेल तर त्याला तसेही कोणतेच नियम लागू होत नाहीत.)

पण मी काय म्हणतो..

स्त्रिया परत कळपाने राहू लागल्या आणि काही निर्व्यसनी /बलवान पुरुष त्यांनी ( वीर्यनिर्मितीपुरते) पाळले की झाले.

एवढी एम्पॉवरमेंट (एकत्र येणे, सर्वजणी मिळून सुसूत्र प्लॅन करणे इत्यादि..) जर स्त्रीची होऊ शकली तर त्या आधीच इतर बर्‍याच सुधारणा झालेल्या असतील तिच्या आयुष्यात.. तेव्हा मग पुरुषांना इतके टाळण्याची इच्छाही होणार नाही कदाचित त्यांना..

मानवाच्या शरीरात समुद्री घोड्याचे काही गुणधर्म घातल्यास प्रश्न नक्की सुटू शकेल.समुद्री घोडा-घोडीच्या मिलानामध्ये नर आपले शुक्रजंतू मादीच्या शरीरात सोडतो.जर मादीस गर्भाभारणा झाली तर ती काही काळ ते अंडे सांभाळते व योग्य वेळ आली कि ते नराच्या शरीरात सोडते.मग नर शरीरातूनच बाळ बाहेर पडत.