खळ्ळ खटॅक

बाबा मोबाईलवर कोणाचे तरी डॅमेजिंग एक्झरसाईज घेताहेत. आई मोबाईलवर गॉसिप करत खिदळते आहे. सोनु वर्तमानपत्र वाचायचा प्रयत्न करतो आहे.

सोनु : बाबा बाबा, खळ्ळ खटॅक म्हणजे काय ?

बाबा : अरे, व्हिडिओमधे चेहेरा दाखवू नका म्हणजे झालं तर. बाकी साहेब सांभाळून घेतील.

सोनु : आई, खळ्ळ खटॅक मंजे काय ?

आई : ते तुझ्या बाबांना विचार रे! अगं, तर मी काय म्हणत होते ? .......

सोनु : बाबा सांगाना ! (तेवढ्यात बाबांचा फोन संपतो)

बाबा : हं, सोन्या, मी सांगतो हं! कांच फुटली की आवाज कसा येतो माहिती आहे ना ? तोच तो आवाज.

सोनु : बाबा, पण मॉलमधे कशी काच फुटेल ? तिथे तर कितीतरी पहारा असतो.

बाबा : हो, पण हॉकी स्टिक मारली ना की मस्तपैकी काच फुटते.

सोनु : पण काच का फोडायची ?

बाबा : अरे काच ही फोडण्यासाठीच असते.अरे काय छान वाटतं तो आवाज ऐकला की !

सोनु : पण बाबा, परवा ताईनी ग्लास फोडला तर तुम्ही कित्ती रागावलात !

बाबा : अरे ग्लास आपला घरातला होता. घरातल्या काचा फोडल्या तर आपलं नुकसान होतं. म्हणून बाहेरच्या फोडायच्या.

सोनु : मग मी पण उद्या शाळेतल्या फोडतो. कित्ती कित्ती मज्जा येईल.

बाबा : अरे वेड्या, शाळेतल्या फोडल्यास तर प्रिंन्सिपॉल तुला शिक्षा करतील. हे बघ, मोठं झाल्याशिवाय काचा फोडायच्या नाही बरं का ! तू उद्या मोठा झालास ना माझ्यासारखा, की वाट्टेल तेवढ्या काचा फोड हं !

सोनु : पण मोठ्या लोकांना का नाही शिक्षा करत ?

बाबा : असं नाही काही, मोठ्या लोकांना पण शिक्षा होते पण फार मोठ्ठ्या लोकांना नाही करता येत. कारण हे शिक्षा करणारे काचेच्याच घरात रहातात आणि त्यांना या मोठ्ठ्या लोकांचीच भीति वाटते.

सोनु : पण का वाटते ?

बाबा : ते तू मोठठ्ठा झालास की कळेल .
बाबा काचवाल्याला फोन करतात. त्याला मोठ्ठे काम मिळालेले असते, त्यातल्या कमिशनची आठवण करायला.