वाजवा रे वाजवा
वाजवा रे वाजवा.
वाजवा रे वाजवा.
फेसबुकवर सिनेमागली नावाचा एक ग्रुप आम्ही चालवतो. त्यावर नुकतीच कहानी पूरी फिल्मी हैं ह्या नावाची स्पर्धा घेतली..
त्यानिमित्ताने लिहिलेलं..
#CinemaGully
#कहानी_पूरी_फिल्मी_हैं
"राजहंसाचे चालणे जगी झालेया शहाणे,
म्हणून काय कोणी चालूच नये की काय!"
ह्याच चालीवर आम्ही म्हणतो,
'राज अन राहूलचे तराने, ऐकले कितीदा जगाने!
म्हणून आमचे गाऱ्हाणे, ऐकूच नये की काय!
"घे गरमागरम चहा.थोड्यावेळाने पोहे करते गरमागरम."
"काय झालं? यांनी तरी दिला का सकारात्मक प्रतिसाद?"
"कळवतो म्हणाले."
"हात्तिच्या.म्हणजे नेहमीसारखंच."
"हो नेहमीसारखंच.तुम्हाला बरं वाटलं ना?"
"विवेक किती चिडतोस? नीट बोल त्यांच्याशी"
"कशाला? आण्णामहाराजांची टेप ऐकायला?"
"अरे! तुझा काहीतरी प्रॉब्लेम आहे,सुटायला अवघड आहे म्हणून सांगतात ना ते?"
"काय सांगतात? आण्णामहाराजांची पोथी वाच, त्यांच्या समाधीवर डोकं टेकून ये हे सांगतात? त्यानं काय होणारेय?"
हिंदी आणि मराठी, सिनेमे बघत असतांना, काही डायलाॅग, आयुष्यभर साथ देतात....तसे, हे डायलाॅग, असतात एक ते दोन वाक्यांचेच, पण, जबरदस्त परिणाम करतात ....
लोहा, लोहे को काटता है.
सिक्के और आदमी में, यहीं तो फर्क है.
सोन्या, तुम जानती हो की, ये रिव्हाॅल्व्हर खाली है, मैं जानता हूं के ये रिव्हाॅल्व्हर खाली है, लेकिन, पुलिस नहीं जानती हैं की, ये रिव्हाॅल्व्हर खाली है ..
डाॅन को पकडने की कोशीश तो, ग्यारह मुलकों की पुलीस कर रहीं है.
गुरुवार गुंज आणि गुरु.
कृष्णमयी ..... चकोर शाह
मी कॉफीचा कप घेऊन येतो आणि म्हणतो. मी का आलो माहिती आहे? काल फोनवर विसरलो होतो. हॅलो म्हणायचं. ते सांगायला....
आज तेरी नजरों से नजरे मिलाने की इजाजत चाहता हुं
जीनेसे पहले मरने की इजाजत चाहत हुं.
ये मुमकीन नही के खामोंश चला जाऊं
तुम्हे अल्फाजों मे बसाने की इजाजत चाहता हुं........
..................... चकोर शाह.
जागतिक हस्ताक्षर दिनाच्या निमित्ताने लिहिलेलं काहीतरी..
मी लिहायला सुरवात केल्यावर 'काहीतरी लिहिणं' ते 'काहीतरीच लिहिणं' या प्रगतीला फार वेळ लागला नाही. मग 'काहीच्या काही लिहिणं' या पुढच्या टप्प्याकडे वाटचाल सुरु झाली.
जागतिक हस्ताक्षर दिनाच्या निमित्ताने लिहिलेलं काहीतरी..
मी लिहायला सुरवात केल्यावर 'काहीतरी लिहिणं' ते 'काहीतरीच लिहिणं' या प्रगतीला फार वेळ लागला नाही. मग 'काहीच्या काही लिहिणं' या पुढच्या टप्प्याकडे वाटचाल सुरु झाली.
पिन
आम्ही बायकांनी कितीही ठरवलं तरी पिनशिवाय आमच पान हलत नाही.
पिन म्हणाल की डोळ्यासमोर अनेक प्रकार उभे राहतात.सेफ्टी पिन,टिक टोक पिन,डोक्याची पिन,साडी पिन.
घरी किती जरी पिनांचा साठा असला तरी लग्न समारंभाला एक जरी वेळेवर सापडेल तर शपथ!मग मागामाग सुरु होते.आणि जिच्याकडे पर्स उघडल्यावर जास्त साठा असेल आणि जी सर्वाना पिन पुरवते ती सर्वात श्रीमंत बाई असते. .पूर्वीच्या महिलाना किती कदर या पिनेची मंगळसूत्राला नाहीतर डझनभर बांगड्यांना दोन चार पिना पुरवणी म्ह्नणून कायम असायच्या.आता त्या फावल्या वेळात दातांवर अन्याय करण्यासाठी याचा वापर करायच्या तो भाग वेगळाच!