रांगडी रात्र

रात्रीचे नऊ वाजत आलेत. बेडवर ती 'इनसाईड मॅडेलाइन' वाचत पडलीय. छकुलीचा पण होमवर्क झालाय, तसाही उद्या संडे होता. तिच्या रुममध्ये एव्हाना ती झोपलीही असेल. किचन ही आवरले होते. काही वेळापुर्वीच तिचे मिस्टर दुर कुठेतरी दोन दिवसांच्या अॉफिसटुरला गेले होते. तिने अगदी फोन करुन ट्रॅव्हल भेटल्याची खात्री करुन घेतली. दिवस तसा धावपळीतच गेला होता. एक अनामिक हुरहुर तिला लागुन राहीलेली. घड्याळाकडे वारंवार नजर चालली. तसही करण्यासारखं काही काम नव्हतं. रोजचा छंद म्हणुन बेडटाईम स्टोरीज वाचत पडली होती.

तेवढ्यात बेल वाजली. दार उघडुन तिने त्याला लगबगीने आत घेतलं. आज त्यानं चक्क बियरचं आणलीये. गेल्यावेळीस म्हटला होता तसचं. तिनंही तशी ईच्छा दर्शविली होती. त्या चवीत आज तिलाही धुंद व्हायचं होतं.
"तुझा हजबंड गेलाय ना नक्की टुरवर, नाहीतर मधुनच परतायचा" टि.व्ही अॉन करुन बेडवर बसत त्यानं विचारलं.
" ट्रॅव्हल भेटलीये त्याला, आता दोन दिवस तरी नाहीये. फोन केला होता". त्यानं आणलेली बियर ग्लासमध्ये ओतत तिनं उत्तर दिलं.
"आणि तुझी ती मुलगी, छकुली?"
"तिलाही झोपवलयं" .
कधीही आला तर त्याचे हे सुरवातिचे प्रश्न ठरलेले. मुद्दाम विचारल्यासारखे. या प्रश्नांनीच त्याला चेव फुटायचा. हल्ली तो नेहमीच यायला लागलाय. त्याचे प्रश्नही नेहमीचेच झाले होते. हा व्याभिचारही ठरवुन केल्यासारखा वाटत होता. आता यातही निरसपणा आलाय का? तिनं स्वत:लाच विचारलं.
पण चेंज म्हणुन त्याने आज बियर आणली होती.
"ए आज तु घेतलीच पाहीजे, थोडीशीच, बघ ट्राय करुन" कमरेत हात घालत त्यानं तिला जवळ ओढलं. तिनंही लटकं नको नको करत थोडीशी घेतलीच. थोडी थोडी करत अर्धा ग्लास संपवला.
"मस्त आहे रे हे, पण चव नाही आवडली" छताकडं उत्तान बघत ती म्हणाली. ही नशा काही वेगळीच होती. राहीलेली त्यानं संपवली.
"मग आज काय ट्राय करायचं?" तिला असले प्रश्न आवडाचेच नाहीत. केवळ अबोल प्रणय. तिला हवाहवासा. शब्दांवाचुन सगळं त्याला कळलं पाहीजे. त्याच्या कुशीत ती तशीच झेपावली.
या रात्रीचा कैफ काही औरच होता. अंगभर रोमांच पसरलेले. उन्माद ठासुन भरलेला. आज त्याला ती वेगळीच वाटली. ज्वानीच्या आगीत बहरुन गेल्यासारखी. एखाद्या नववधुसारखी आज ती हुंकारत होती. तोही अगदी कसलेल्या कलाकारासारखा तिला सुखावत राहीला.
आसुससलेली ती, ऊत्तुंग तो, उधानलेला प्रणय आणि ही व्याभिच्यारी रात्र. या रात्रीचा क्षण नी क्षण ऊपभोगला गेला. धुंद प्रीतीचं गीत गातच ही रात्र सरली.

सकाळी तो ऊशीरापर्यंत बेडरुममध्येच पडुन राहिला. तिनंही लवकर ऊठुन सगळ आवरलेलं. छकुली ऊठायची वेळ झालीय, आता याला लवकर जायला सांगायला हवं. ती बेडरुममध्ये गेली. त्याला ऊठवायचा प्रयत्न केला. तोही डोळे चोळत चोळत जागा झाला. दरवाजा ऊघडाच होता.
आतली चाहुल लागुन छकुली पळत पळतच बेडरुममध्ये शिरली. त्याला बघुन ती गोंधळली. दोन हात पुढे करत त्याच्या पोटावर पडली. त्याचे गालगुच्चे घेत आश्चर्यानं म्हणाली
" अरे पप्पा, तु गेलाच नाही का टुरवर? मज्जा! आज आपण वॉटरपार्कला जाऊया, पिकनिक करायला"

(एका विनोदावर आधारित)