द स्मर्फ्स ( 3D ऍनिमेशनपट )

शुक्रवारी मुलांच्या 'ऑर्डर'ला मान देउन (हो, आजकालची मुले विनंती करत नाहीत) द स्मर्फ्स हा 3D ऍनिमेशनपट बघितला.
तसे मला ऍनिमेशनपट भयंकर आवडतात. फार वर्षांपुर्वी 'चिकन रन' नावाचा एक ऍनिमेशनपट बघीतला होता, तेव्हापासुन जो छंद लागलाय तो आजपर्य़ंत टिकुन आहे.

तर द स्मर्फ्स ही एका काल्पनीक खेड्यातील निळ्या रंगातल्या कार्टुन्सची ही एक कहाणी आहे. ही कार्टुन कॅरॅक्टर्स आपल्या दैनंदीन मानवी जिवनात आल्यावर काय काय धमाल होउ शकते ते ह्या चित्रपटात दाखवायचा प्रयत्न केला गेल्या आहे.

निळ्या रंगाचे स्मर्फ्स एक जादुइ खेड्यात रहात असतात. गार्गामेल ह्या एका जादुगाराला (wizard) ह्या निळ्या स्मर्फ्सची निळाइ हवी असते. ही निळाइ मिळवून तो जगातील सर्वात शक्तिमान जादुगार (wizard) बनणार असतो. त्यासाठी त्याला सर्व निळ्या स्मर्फ्सना ठार करयचे असते.

ह्या जादुइ खेड्यात एक निळे आजोबा (पापा) असतात. त्यांना 'भविष्याच्या झलकी' मधुन मधुन दिसत असतात (जादुइ गोलात). त्यांचा नातु (clumsy) हा फार वेंधळा, सारखा धडपडणारा (साजिद खानच्या चित्रपटातला हीरो जसा हुकलेला असतो तसा) असतो. ह्या खेड्यात सगळॆ पुरुष स्मर्फ्सच असतात पण गार्गामेलने त्यांच्यात फुट पाडण्यासाठी एक सुंदर 'निळी' तयार केलेली असते जीला आजोबांनी आपलेसे करून वाढविलेले असते. गार्गामेलला आपली ही खेळीही फुकट गेली ह्याचा भयंकर राग असतो.

एकदा आजोबा एका जादुच्या वलयात भविष्याची झलक पहात असताना त्यांना दिसते की त्यांच्या खेड्याचा गार्गामेल हा विनाश करणार आहे. त्याच वेळी नेमका गार्गामेल त्यांच्या खेड्यावर हला करतो. त्याच्यापासुन वाचण्यासाठी धावपळ करत असताना एक पाण्याची पोकळी तयार होते आणि काही निळॆ स्मर्फ्स त्यातुन न्यु यॉर्कच्या सेंट्रल पार्क मधे येउन धडकतात.

तीथुन ते पोहोचतात एका कंपनीचा मार्केटींग व्हीपी, पॅट्रीकच्या घरी. पॅट्रीकला ही काय बला आली आपल्याकडे असे वाटुन तो त्यांना हुसकुन लावायचा विचार करतो. पॅट्रीकच्या बायकोला, ग्रेसला मात्र हे निळॆ स्मर्फ्स फार्फार आवडतात (बायकोच ती नवर्‍याला जे आवडणार नाही ते तीला नेमके आवडणार, अगदी अमेरीकन नवराही बिचाराच असतो हो). तर पॅट्रीकला त्यांना घरात ठेउन घ्यावे लागते. बरं आता ह्या पॅट्रीकच्या ऑफिसात काहीतरी लोच्या झाला आहे. त्याचे प्रमोशन झाले आहे पण त्याला दोन दिवसात एक ऍड बनवायची असते. ती नाही बनवली तर त्याची महिला बॉस त्याला 'फायर' करणार असते. बाइच ती, दोन दिवसात हा बिचारा कसे काय काम पुर्ण करेल हे तिच्या कठोर मनाला शिवत देखील नाही. तर पॅट्रीक ह्यामुळे तणावाखाली असतो. तशात ग्रेसला दिवस गेलेले असतात. पॅट्रीकला ही जबाबदारी नको असते, म्हणजे तो अजुन तयार नसतो ह्या जबाबदारीसाठी असे त्याचे म्हणणे असते.

तर इथुन पुढे निळॆ स्मर्फ्स गार्गामेलचा सफाया करून त्यांच्या जादुइ दुनीयेत परत कसे जातात, पॅट्रीकची नोकरी जाते की रहाते आणि तो बाप बनण्याच्या जबाबदारीसाठी तयार होतो का ह्या प्रश्नांची उत्तरे मिळण्यासाठी सिनेमा पाहुन घ्या.

हा चित्रपट एकदम सरळ-धोपट सिनेमा आहे. कथा फारशी प्रभावी नाही. काहीही चढउतार नाहित की वळणॆ नाहीत. पुढच्या सीन मधे काय होणार ह्याचा अंदाज आधिच येतो. कथेतील पात्रेही व्यवस्थित फुलवलेली नाहीत. आजोबांचा नातु clumsy हा तसा का आहे आणि तो तसा असण्याचे प्रयोजन काय ह्याची उत्तरे मिळत नाहीत. पॅट्रीकच्या महिला बॉसचा प्रॉब्लेम काय असतो, तीचे अचानक मतपरीवर्तन का होते हेही व्यवस्थित फुलवलेले नाही. निळ्या रंगाचे स्मर्फ्स त्यांच्या जादुइ दिनियेतुन आपल्या मानवी जगात आल्य़ानंतरही फारशी काही धमाल होत नाही. कथा फुलवायला फार स्कोप होता पण संधी घालवली आहे. थ्रीडी अनुभवही फार चांगला नाही. वास्तविक हा सिनेमा थ्रीडी नसता तरीही चालले असते.

ज्यांना ऍनिमेशनपट आवडतात आणि मुले आहेत त्यांनी एकदा बघायला हरकत नाही.

ज्यांनी रिओ बघितला आहे आणि ज्यांना तो फार आवडाला आहे त्यांना द स्मर्फ्स नावडण्याची दाट शक्यता आहे. रिओ हा एक भारी आणि अशक्य सिनेमा आहे.