आमचे गोंय - प्रास्ताविक (२)

तुमच्या लेखनास मनापासुन शुभेच्छा .
अजुन एकदाही गोवा न पाहिलेला मी अभागी आहे.. निदान तुमच्या या लेखनामुळे-इतिहासा मुळे जेंव्हा मी गोवा पाहिन तेंव्हाचा माझा दृष्टीकोण हा तुमच्या लिखानामुळे नक्कीच सम्रुद्ध असेल्च.

बाकी चुका होतील वगैरे याचे जास्त टेंशन घेवु नका.. काय माहित गोव्याचा सुंदर इतिहास ते ही ललित लिखान सदृष्य सांगणारे तुम्ही पहिलेच असताल ..
उपक्रम आवडला ..
फक्त ललित लेखन किंवा तत्सम माहिती लिहिताना .. राजे .. आदरणीय लोक यांचा उल्लेख एकेरी येवु देवु नका ..
मला जास्त प्रोब्लेम नाही.. परंतु चांगल्या गोष्टींना उगाच असले काही नको ..

शुभेच्छा ..

गणेशा

गोवा टीम आपल्याला शुभेच्छा आहेत.. संभाजी महाराजांनी गोवा मुक्त करण्यासाठी खूप प्रयत्न केल्याचे वाचलेले आहे. चांगला प्रकल्प आहे. असाच चालू ठेवावा. आपल्याला शुभेच्छा.

जमलंच तर गोव्यातली समृद्ध वैदिक पाठशाळांची परंपरा. गोव्यात राहण्यास असलेले व वयाने सर्वात लहान घनपाठी ही पदवी मिळवणारे वेदमूर्ती योगेश बोरकर यांच्याबद्दलही लिहा. गोव्यातल्या परंपरा, सारस्वती मंदीरं, त्यांचं सोवळं ओवळं, त्यांच्या पाठशाळा याबद्दलही लिहा. मला व्यक्तिशः या गोष्टी गोव्यात अस्तित्वात आहेत आणि मनापासून लोक त्या जपतात, पाळतात याचा आनंद वाटला होता.

कॅफे भोसले, तातोज वगैरे हॉटेले पाहून तिथले पदार्थ पाहून गंमत आणि आनंद वाटला होता. असो. तुम्ही लिहा आम्ही वाचतो आहोत.

छान लिहीताय, वाचायला आवडेल आणखी. मध्यंतरी वाचनात एक लेख आला होता, गोव्यातल्या एका वृद्ध जोडप्याबद्दल (नाव आठवत नाहीये त्या दोघांचं )!! हे जोडपं गोव्यात होणार्‍या वाढत्या जमिन-विक्रयाविरुद्ध ( विशेषत: हॉटेल- रिसॉर्टबांधणीसाठी) लढा देत आहे. त्यांच्या लेखातून पूर्वी गोवा काय होतं आणि आता हॉटेल व्यावसायिकांनी त्याचं काय केलंय हे थोडंफार वाचण्यात आलं. तुमच्या लेखातनं गोव्याबद्दल सविस्तर वाचायला आवडेल.
अवांतरः अशा लेखांनी गोनीदांच्या पडघवलीची सहज आठवण येऊन जाते.

वाचतिये. अजून लेखनाची वाट बघते.
'भायले' चा अर्थ काय?

अभिनव उपक्रम
मागे एकदा गोव्यातील नट्यांवर एक पुस्तक वाचले होते . त्याची आठवण झाली .
गोव्याबद्दल जाणून घ्यायला नक्की आवडेल. .( येथून खूप जण गोव्याला जातात .किंवा त्यांना जायचे असते .) त्याच्या समोर ह्या लेख मालेच्या निमित्ताने थोडी रीसबुडकरगिरी करता येईन .
येत्या भारत भेटीत गोवा भ्रमण करायचे होते . .व काय पहायचे हेही ठरले होते. .आता लेखमालिका संपली की नव्याने बेत आखावा लागणार .
एक किस्सा
लंडन मध्ये हॉटेलात एक खडूस ब्रिटीश म्हातारा मला उगाच पिडत होता ( नुकतीच भारत भेट करून आला होता )
मला म्हणाला '' अशी कोणती गोष्ट आम्ही करू शकत नाही जी तुम्ही करू शकता ?
( माझे त्या हॉटेलात त्यांच्या देशात काम करणे बहुदा त्याला खटकले असावे )
मी म्हटले '' आम्ही गोव्यात स्वतःचे घर बांधू शकतो जे तुम्ही नाही बांधू शकत.
जरी पौंड गाठीशी असले तरी .''

लेखमालेची कल्पना चांगली आहे. पुढील भागांच्या प्रतीक्षेत.

नमस्कार टीम गोवा.

प्रथम, गोमंतकाची माहिती देणारी लेखमाला सुरु केल्या बद्दल धन्यवाद!

ह्या लेखाच्या प्रारंभी दिलेले छायाचित्र "तांबडी सुर्ला/सुरला" ह्या जागेचे दिसते आहे. ह्या स्थळाची (मला जाणवलेली) तीन वैशिष्ट्ये म्हणजे -

१. मुख्य रस्त्यापासुन बर्‍यापैकी आत संरक्षित जंगला मधे असल्यामुळे आसपास असलेली निरव शांतता (शब्दशः)
२. आसपासच्या जंगलामुळे आणि बाजुने वाहणार्‍या ओढ्यामुळे जाणवणारी नितांत सुंदरता.
३. काळ्या दगडात बांधलेल्या शिव मंदिराची जाणवणारी प्राचिनता

मंदिराचा साधेपणा, परीसरातील स्वच्छता लक्षवेधी आहे. शंकराचे दर्शन घेउन डोळे मिटले की आपोआप अंतर्मुख व्हायला होते. थोड्यावेळ मनःशांतीचा अनुभव घेतला की जरा खाली उतरुन बाजुच्या ओढ्यात पाय सोडुन बसावे, तिथल्या माश्यांना खायला मक्याचे दाणे नाहितर बिस्कीटाचे तुकडे टाकावे. वेळ कसा निघुन जातो कळतच नाहि.

परत निघत असतांना इथे पुरातत्व खात्याचा माणुस साफ सफाई करतांना दिसला. बघुन बरे वाटले. त्याला पैसे देऊ केले असता (अ‍ॅप्रिसिएशन म्हणुन) त्याने ते नाकारले.

एकंदरीत सगळा अनुभव खरंच मनाला भिडला आणि तांबडि सुर्ला/सुरला ने मनात कायमचे घर केले आहे!

असो आता आवरते घेतो.

टीम गोवाला - पु.ले.शु.

गेल्या वर्षी गोव्यात गेलो असताना मला सप्तकोटीश्वराचे मंदिर बघायची तीव्र इच्छा होती. छत्रपती शिवाजी महाराजांनी कधीही कोणती मशीद पाडली नाही. अपवाद फक्त एकच म्हणजे हे सप्तकोटीश्वराचे स्थान. गोव्यावर पोर्तुगीजांआधी आदिलशाही अंमल असताना सप्तकोटीश्वराचे मंदिर पाडून शिवलिंग शेजारच्या खड्ड्यात फेकून दिले होते. नंतर मिशनर्‍यांनी तर हिंदू प्रजेचा छळ चालवला होता. त्यामुळे हे स्थान निर्जन बनले होते. पोर्तुगीज राजवटीत आपले महाल जप्त होणार, या भीतीने तेथील देसायांनी महाराजांना हाक मारली. शिवाजीराजांनाही पोर्तुगीजांविरुद्ध मोहीम उघडण्यासाठी कारण हवेच होते. गोव्यावरील स्वारीत महाराजांना या ठिकाणाची माहिती मिळाली. खड्ड्यात फेकलेले शिवलिंग बघताच त्यांचा संताप अनावर झाला आणि त्यांनी तेथे बांधलेली मशीद तोडून पुन्हा सप्तकोटीश्वराचा जीर्णाद्धार केला.

तर मला हे मंदिर बघायला जायचे होते, पण सगळ्या टुरिस्ट वाहने पुरवणार्‍यांनी वेगवेगळी कारणे सांगून नकार दिला. एकजण म्हणाला, की तिथपर्यंतचा रस्ता खूप खराब आहे. दुसरा म्हणाला, की फॅमिलीसकट जाणार असाल तर त्या भागात चांगले हॉटेल नाही. मुलांचे हाल होतील. अनेकजण म्हणाले, की पुरा एक दिवस लागतो तिथे जाऊन येऊन. शेवटी माझी इच्छा अपुरीच राहिली. खैर पुन्हा केव्हा तरी. आश्चर्य असे वाटले, की चर्च आणि बीच दाखवण्यात उत्साहाने पुढाकार घेणारे लोक आडवाटेवरचा गोवा दाखवायला खळखळ का करतात? मला हाच गोवा बघायचा आहे. तो तुमच्या लेखनातून उतरला तर मन भरुन येईल.

पैसा आणि प्रीतमोहर यांना आणखी एक विनंती. कळंगुटला लक्झरी हॉटेलातले जेवण काही मला आवडले नाही. म्हापश्यात घरगुती मस्त जेवण देणार्‍या खानावळी आहेत, असे ऐकले. तुम्हाला गोव्यातील अशा चविष्ट खादाडीस्थळांची माहिती असल्यास/मिळाल्यास जरुर सांगणे.

सुन्दर लेखमाला

आत्तापर्यंत एक पर्यंटनक्षेत्र आणि पोर्तुगीझांची राजधानी याउप्पर गोव्याची ओळख नव्हती ,या निमित्ताने गोव्याची संपूर्ण ओळख होईल,

म्हणून हि लेखमाला रंगणार हे नक्की
टीम गोवा ला माझ्या शुभेच्छा

वाचतेय! बरीच नवीन माहितीही मिळतेय.येऊ दे पुढचे भाग!

या लेखमालिकेच्या निमित्ताने महाराष्ट्राचा धाकटा भाऊ असलेला जो गोवा, त्याच्या इतिहासाबद्दल, तिथल्या लोकांबद्दल, गोव्याच्या भाषेबद्दल आणि एकूणच सामाजिक / सांस्कृतिक अंगांबद्दल, तुमच्या मनात काही कुतुहल जागं झालं तरी आमचे प्रयत्न सफल झाले असं मी म्हणेन

अगदी अगदी पैसाताई!!

'टिम गोवाची' लिहिण्याची पद्धत खुप आवडली. अन ज्येष्ठ सदस्य बिकांचे आभार!!

मस्त मस्त मस्त....
आता ही लेखमाला झाल्यावर एकदा गोवा जाणे आहेच आहे...
येउ द्या...

येणार येणार म्हणून मिपाबाहेरच्या संभाषणात गाजलेली मालिका आता वाचायला मिळणार. पुढच्या भागांच्या प्रतीक्षेत.

नेहमीच गोवा म्ह्ट्ले की आमचे कुलदैवत म्हणून माशेल (मार्सेला) ला जाणे होते. पण बाकिचे फार काही माहित नाही. इथे कळेल असे वाटायला लागले आहे. पु.ले.शु.

मस्त लेखन चालू आहे.