माझ्या झोपेची झाली आता येळ
माझ्या येथील काव्याचे हे विडंबन म्हणावे की स्वतंत्र काव्य हे तुम्हीच ठरवा.
आग कारभारनी हातरून टाक, चल घाई कर
माझ्या झोपेची झाली आता येळ ||धृ||
दिसभर मी राबराबतो
कष्टानं दमून जातो
किती आटवन तुझी मला येई
कामामदी बी लक्ष लागत न्हाई
दोन घटका बसावं वाटं तुझ्याजवळ
माझ्या झोपेची झाली आता येळ ||१||
कधी दिवसपाळीत दिस जाई
कधी रातपाळी आडवी येई
हातामधी हात तुझा कधी मी घेई?
त्यासाठी जीव माझा कसनुसा होई
कधी खेळायचा ग पिरीतीचा आपन खेळ?
माझ्या झोपेची झाली आता येळ ||२||
नको दुनीयेची चिंता आता तू करू
राघू मैना आपन दोघे ठरू
उगा नको नको तू म्हनू
जीव टांगनीला नको आणू
आता येतीस का भजनाचे वाजवू का टाळ? ||३||
- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१५/०९/२०१०