अवघा महाराष्ट्र सैराटमय

मी तर क्याप्टन अमेरिका सिव्हिल वॉरमय झालोय. ६ मे ची वाट बघणे आले.

खुपच कौतुक ऐकलं होतं "झिंगाट" गाण्याचं. आता पाहीलं. काही विशेष वाटलं नाही.

तर काही जणांना ती साऊथची हिरोईन असेल असे वाटंत.

हिरोईनच नव्हे, आक्खं गाणं ढिगाने साउथचे पिक्चर पाहून बनवले आहे असे वाटते. :)

मला तरी व्यक्तिशः अतिशय आवडले झिंगाट हे गाणे. चित्रपट बघु या नंतर. पण आत्ता कायप्पा आणि चेपुवर जबरदस्त हाईप निर्माण करण्यात यशस्वी झालाय हा चित्रपट. सैराट गाणं पण अप्रतिम आहे.

मुम्बईत , महरष्ट्रात रेकोर्डींग स्टुडिओज असताना अजय अतुल अमेरिकेत गाणं रेकोर्ड करुन आलेयत,

हे मुम्बैला पण झालं अस्तं नां?

गाणी सुंदर आहेत.

झिंगाट ऐकताना 'रिगा डिंग डिंग साँग' (इंग्रजी) आणि याड लागलं ऐकताना ए आर चं प्रेमिका ने प्यारसे ची आठवण प्रकर्षाने आली. फूल माला... दो रुपय्या... तेरी ज़ुल्फ में सजा दूं फूल सा रुपय्या.... याड लागलं.... (अंतरा)

मला तरी फँड्री विशेष आवडला नव्हता त्यामुळे सैराट बद्दल उत्सुकता नाही.

बघून मत बनवेन!
आमच्या इथल्या हळदींमध्ये सध्या झिंगाट गाण्यावर नाचून झिंगाट फिरणारे सर्वत्र दिसत आहेत!

याडं लागलं गाणं मला तरी जोगवा / साऊथची गानी / रहमानची गाणी वगैरे सारखंच वाटतं. आपण नवीन काही ऐकतोय असं वाटत नाही. सेम विथ झिंगाट. ऐकायला गाणी चांगली असली तरी हाईप होण्या इतकी भारी वाटली नाहीत.

प्रत्येक गणपती विसर्जनाला एक गाणं उचललं जातं.
या वेळी झिंगाट असणार.

बाकी चित्रपट आंतरजातीय प्रेमकथा व दुःखद शेवट असणारा असा आहे असे कुठल्याशा महोत्सवात चित्रपटाच्या प्रदर्शनांतरच्या प्रेक्षकांच्या मतानुसार आहे.

अल्पवयीन मुलगी लफड्यात पडते तेंव्हा
अल्पवयीन मुलीस प्रेमाच्या जाळ्यात घेवून लैंगिक शोषण...
अल्पवयीन मुलगी पळून जावून लग्न करते तेंव्हा....

काय अवस्था होते.... बापाची...भावाची बहिणीची ...आईची अन कुटूंबाची..
कल्पना करा.... त्या अल्पवयीन मुलीच्या ठिकाणी आपली मुलगी पहा...

अन मगच करा.... समर्थन सैराट चित्रपटाच.

शाळा... टाईमपास... टाईमपास 2 , फैंड्री तून काय संस्कार करण्यात आले पौगंडावस्थेतील विद्यार्थीदशेतील अल्पवयीन मुला मुलींवर...
सुजाण पालकांनो... भानावर या.

त्यातच सैराट आलाय...
अल्पवयीनांच्या प्रेम प्रकरणांचे प्रतिनिधित्व करायला.

या चित्रपटाचे निर्माते, दिग्दर्शकांना नि कलाकारांना व सर्वच टिमला म्हणे सामाजिक प्रबोधन करायच आहे. या प्रबोधन कार्यासाठी बालकलाकारांची प्रेम प्रकरण दाखवण गरजेच आहे का. ?

अहो... निर्मातेसाहेब... तुम्ही सामाजिक प्रबोधन करताय की समाजात शैक्षणीक प्रवाहात असणा-या कोवळ्या वयातील मुलांमध्ये बालवयातील प्रेमप्रकरणांची विकृती पसरवताय. ?

या चित्रपटांच्या पटकथेचा आदर्श घेवून ग्रामीण तसेच शहरी भागात शालेय विद्यार्थ्यांमध्ये आंबटशौकीनपणा वाढीस लागलाय.

ज्या वयात उज्वल भविष्य घडवायच.. करीअर घडवताना यशोशिखर गाठायची. नाव कमवायच अगदी त्याच वयात... शाळा महाविद्यालयांत शिक्षण घेणारी अल्पवयीन मुले मुली त्याच शाळेच्या गार्डनमध्ये... गच्चीवर... ग्रंथालयात, मुतारीत.. शौचालयात जिथ जागा मिळेल तिथ प्रेमाचे चाळे करताना दिसून येतात. हे असच सुरू राहणार असेल तर अल्पवयातील प्रेगन्सीची उदाहरणे ऐकावयास मिळाली तर नवल वाटायला नको.

सध्या सर्वत्र सैराटचे प्रमोशन पहायला मिळतेय... लक्षपुर्वक पहा... हे प्रमोशन

यातील मुख्य भुमिका निभावणारे विद्यार्थी दशेतील मुलं पहा...त्यांचा प्रेमाचा खेळ पहा... शालेय कवायतीतला बेशिस्तपणा, सार्वजनिक ठिकाणात केलेले अश्लिल हावभाव... खुणवाखुणवी.. प्रेमप्रकरणाला प्रोत्साहन देणारे चित्रीकरण पहा....

असा प्रोमो आपल्या घरातील मुलांनी केला तर आपण त्याचे समर्थन कराल का. ?

आपल्या घरातील मुलांची अशी प्रेम प्रकरण आपण खपवून घ्याल का...?

महत्वाच.... राज्यात बालकामगार बंदी आहे. 14 वर्षाच्या आतील बालकामगार जिथे असतील तर तिथ कायदेशीर कारवाई करणेत येते ... मग या ठिकाणी सुट कशासाठी....?

पालकांनो सजग रहा...
आदर्श पालक व्हा..
(टिप : मी चित्रपटाविरोधी नाही पण त्यातल्या मानसिकते च्या विरोधात आहे)

रमेश भिडे यांशी बर्‍यापैकी सहमत आहे.

रमेश भिडे याण्च्याशी सहमत !
ज्याण्च्या घरात वयात आलेली पोर आहे , त्याला हे दु:ख बरोब्बर कळेल.

गाणी काय विशेष आवडली नाहीत !

पिरतीचा इंचू मात्र झकास डसला होता!!

प्रोमोवरुन सिनेमाही एवढा खास वाटत नाहीये!
पण बघणार आल्यावर !!

याड लागलं मधील दुसर्या आणि तिसर्या अंतर्यात अजयने जो आवाज लावला आहे तो लाजवाब आहे,सैराट झालं जी मध्ये पण छान आवाज लागला आहे.बाकी कौशल इनामदार,गुप्ते,सलिल कुलकर्णी यांच्या टुकात चाली असणार्या गाण्यांना प्रमाण संगीत मानणार्यांच्या पोटात सैराटमुळे पोटदुखी झालीए यात काही आश्चर्य नाही वाटले.

इतका बोलबाला झाल्यावर ते गाणं पाहिलं. नाच हा झिंग आणणारा असला तरी असे नाच बर्‍याच शिनेमांमध्ये आधीही झालेत. फ्यान्ड्री पाहिला नसल्याने हाही पाहीन की नाही माहित नाही. ती मुलगी वयानं लहान आहे. फारच गोड्ड आहे व मला आवडली. तिचे डोळे बोलके आहेत, खरच गोड मुलगी. त्यातील मुलगा हा पैलवान होता म्हणे! तोही चांगला आहे. यावर परिक्षण येईल ते वाचीन.

[खोचक मोड ऑन]
हे काय संगित म्हणायचे काय? कुणीतरी गातंय, कुणीतरी काहीतरी वाजवतंय, असं आधीही होऊन गेलंय, काही नवीन नाही. कुणीही काहीही गाण्याबजावण्याशिवाय संगित दिलं तर म्हणेन की काहीतरी नवीन आणलंय, क्रिएटीव्हिटी आहे. गाण्यासारखं गाणं , उगाच डोक्यावर घेतात लोक.

[खोचक मोड ऑफ]

पुण्यातील बर्‍याच थिएटर चे शुक्रवारचे शो हाऊसफुल्ल झालेत

तसे काही रेव्होलुशनरी वाटले नाही. झिंगाट् चांगले वाटले, तेही एक विशिष्ट मूड असेल तरच. बाकी गाणी फारशी आवडली नाहीत.
कदाचित ओव्हरहाईप झाल्यामुळे असेल.
बाकी - भाषा वगैरे मराठवाड्याची बोलीभाषा असल्यामुळे तिकडच्या लोकांना हे जास्त रिलेट करता येईल, त्यामुळे त्यांना जास्त आवडेल हे समजू शकतो.

पिक्चर बद्दल बोलायचे झाले तर एकंदरच हा थोडासा हळूहळू दाक्षिणात्य चित्रपटांकडे झुकणारा वाटला. अर्थात पुन्हा जनरल मराठवाड्यावर असलेला तेलगू चित्रपटांचा प्रभाव पाहता यात देखील फारसे आश्चर्य वाटले नाही.

पण एकंदरीतच मराठी चित्रपटांचा किंवा एकंदरीतच भारतीय चित्रपटांचा उत्तरेकडून दक्षिणेकडे होणारा प्रवास अभ्यासाचा विषय ठरावा.

गाणी जबरा आहेतच,सिनेमाही असणारच, अजय-अतुल म्हणजे शेवटच.गाणी गावटी आहेतच पण त्यामध्ये एक वेगळी नशा आहे,ती गावटी लोकांनाच जाणवेल.
ग्रामीण जीवन जगलेल्यांना/जगत असणार्यांना सिनेमा आवडेल.
बाकि नागराजचे सिनेमे वास्तववादी असतात,
एखाद्या सामान्या माणसाला उचलून एका दिवसात हिरो बनवण्याचं सामर्थ्य आहे त्याच्यात.
मोठ्या कलाकारांशिवायही चित्रपट दर्जेदार बनू शकतो हे त्याने दाखवून दिलयं.
शहरी राहणीमान असणार्यांना फारसा आवडणार नाही.
.
.
---( गावटी )

मस्त गाणी!!! जाम आवडली,
"सैराट झालं जी" एक नंबरच!!
बाकि, महाराष्ट्र म्हणजे पुणे,मुंबई अशी मानसिकता असणार्यांना काय ढेकळं समजणार नाही पिक्चरमधलं.
▼
▼
▼एका आर्चीचा परश्या

पुण्यातले सगळे शो बुक झाले म्हणे ..

पौगंडावस्थेतील विद्यार्थीदशेतील अल्पवयीन मुला मुलींवर...होणारे संस्कार हे फॅन्ड्री, टाइमपास, शाळा अशा चित्रपटांतून होतात असं मानणार्‍या पालकांना माझा साष्टांग नमस्कार. दंडवत. तुमचे चरणकमलांचे फोटो जरा मला पाठवा. द्येव्हार्‍यात ठेवीन म्हणतो.

तुम्ही (काळजीवाटणार्‍या पालकांना उद्देशून) बालकपालक चित्रपट बघितला काय हो? बघितला असेल तर तुम्ही त्यातून काहीच शिकले नाही असे वाटते. नसेल तर बघून घ्या. पौगंडावस्थेतली पोरं काय काय करतात हे तुम्हाला माहित नसेल तर तुम्हाला खरंच जागं आणि मुख्य म्हणजे प्रगल्भ होण्याची गरज आहे.

जेव्हा मी दहावीला होतो, अंदाजे १९९५ चा काळ, तेव्हा माझ्या शाळेतली सहावीतली मुलं-मुली एकमेकांना चिठ्ठ्या देत होती हे सोताच्या डोल्यानं बघितल्याव. वीस वर्ष झाली त्याला. तेव्हा कुठे फॅन्ड्री टाइमपास, शाळा होते? तेव्हा तर अधेड उम्रके बेटे, पुलिस इनिस्पेक्टर, बडे बापकी बेटीला पटवत होते, झाडांमधून घिरट्या घालत कवायती करत होते. दोन फुलांना टेकवून सुचित करायच्या हरकती सरेआम पडद्यावर तेही चायागित्त, रंगोली, चित्रहार मधून घरोघरी दिसत होत्या. प्रेमाचं प्रदर्शन आणि शारिरीक संबंधाचे चाळे दाखवणारे चित्रपट तर आठवड्यातून तीनदा दूरदर्शन नामे लोकजागरासाठी वाहलेल्या च्यानलवर लागत होते.

ज्या गोष्टींचे उदात्तीकरण केले जाते त्या अनुकरण करु पाहण्याचा पौगंडावस्थेतल्या पोरांचा कल नैसर्गिक आहे. फॅण्ड्रीत एका शॉटमधे हे उत्तम दाखवलंय. जब्या कपड्यांच्या दुकानाबाहेर उभा असतो. तिथल्या मोठ्या पोस्टरवरच्या मॉडेलकडे बघुन स्वतःला तसं बघतो असं दाखवलंय. मुलांमधे हे कुठून येतं हे आपल्या आजूबाजूला इतकं ढळढळीत चालू असतांना त्याच गोष्टी टिपणार्‍या चित्रपटांना दोष देणे हास्यास्पद आहे. हे म्हणजे बलात्काराच्या बातम्या वृत्तपत्रात येतात म्हणून बलात्कार करण्याची प्रेरणा मिळते व असे प्रकार वाढतात असे म्हणणे आहे.

संस्कार माय फूट. खरं दुखणं यागळंच आहे.