अन्याच्या बापाची पार्टी !

सुंदर..
हा अनुभव मी घेतला आहे.
एका कार्यक्रमाचे निवेदन करून रात्री अडीच वाजता घरी आलो. माझी कन्या त्या कार्यक्रमावर एकदम खुश होती.

नशिबवान आहात! :-)

नशिबवान आहात.+++1111

फारच छान!

मस्तच!
छान अनुभव.

छान अनुभव.

छान लिहीले आहे.

नि:शब्द !! खरंच नशीबवान आहात.

किती मस्त! :)

वा! मस्त वाटलं वाचताना!!
नेमक्या व्यक्त झाल्या आहेत भावना.

एकदा मिपाकरांसाठी कार्यक्रम करा, माझ्याकडून अनीशला आणि त्याच्या आई-बाबांना खास पार्टी लागू :-)

मुलाकडून उत्स्फूर्त कौतुक आणि पार्टी म्हणजे लाख मोलाचं बक्षीस. तुमचं सर्वांचंच अभिनंदन! :)
(आणि तुम्ही निवेद्क आहात हे पहिल्यांदाच समजतंय.)

जिओ!

आपला बाबा भारी आहे म्हणजे काय हे एक मुलगा म्हणून आणि बाबा म्हणून दोन्ही बाजूंनी अनुभवलय.. ह्याच साठी केला सारा हट्टाहास, असं भरुन पावल्याशिवाय राहात नाही, जिओ जेपी इथे शेअर केल्याबद्दल थँक्स!

माझ्या लेकालाहि त्याच्या बापाचं भारी कौतुक असतं .
तुमचा अनुभव एकदम भारी वाटला वाचुन .

फारच गोड अनुभव. अतिशय नशीबवान आहात. :)

खरच! बाहेरच्यांपेक्षा अस घरात निरागस, कोणताही हेतू न बाळगता केलेल निखालस कौतुक कधीही सरस ठरत.
खरच नशिबवान आहात.

बे-श-ट एकदम बेष्ट

तिकडे मुलांचे जे अनुभव सांगितले आहेत, त्याची आणि या अनुभवाची तुलना केली, तर मुलांचा आई-बाप (आणि इतरः नातेवाईक, समाज इ.) यांच्याशी असलेला(आणि नसलेला) संवाद किती फरक घडवू शकतो, हे लक्षात येते.
आई-बापाने मुलांना घडवण्या आधी "आई-बाप" घडले पाहिजेत. आणि जेपींसारख्या अनुभवी बापांकडून "पालक" म्हणून घडण्याविषयी बरंच काही शिकता येतं.
हा अनुभव शेअर केल्याबद्दल धन्स, जेपी.

मस्तच अनुभव.

खुपच सुंदर..!!

सुंदर अनुभव

सुंदर अनुभव !

तुमचा तुमच्या लेकासोबतचा संवाद असाच झुळझुळता राहो !!! :)

एकदम मस्त!!!!

पोरगं "बाsssssssssबा" अशी आरोळी जेव्हा मारतो तेव्हा मला वाटतं त्यातचं आपण सगळं भरुन पावतो. त्या एका हाकेतच आपल्याबद्दलचा जीव्हाळा, प्रेम, आपुलकि सर्व काहि सामावलेलं असतं.

सुंदर अनुभव..

सहीच :) :)

हा मस्त धागा वाचायचा राहून गेला होता. छान लिहिलं आहे.

पार्टी अगदी थेट हृदयात उतरली. मस्तच.

आमचे चिरंजीव, वय वर्ष चार, कधी कधी फार सेण्टी होऊन "आय लब यु बाबा" म्हणत बिलगतं तेंव्हा मनात जे धन्यतेचे उमाळे फुटतात त्याला तोड नसते. अगदी भरुन पावल्यागत वाटतं.

मिपावर आल्याचे कधीकधी जे सार्थक वगैरे वाटतं ना ते अशाच लेखांमुळे :)
बहुगुणी तुमचाही मुद्दा/निरीक्षण भावले. अंगी हे सगळं गोजिरं बाणवण्याचा नक्की प्रयत्न करेन !

माझ मोठ पिल्लु ६ वर्षाच आहे मागचे तिन वर्ष ते माझ्याबरोबर माझ्या प्रत्ये़क क्रिकेट मॅच मध्ये माझ्याबरोबर असते.आणी तिच्या प्रत्येक कराटे मॅच साठी मी तिच्याबरोबर असतो. मागच्या ३ वर्षात माझा प्रत्येक करंडक तिला सोबत घेउनच स्विकारलाय्,आणी तिच्या मिळणार्‍या प्रत्येक सर्टीफिकेटस साठी तिला आवडणारे चिकन लॉलिपॉप स्वतः करुन खायला घातलेत.या वर्षी एअर गण मागणी आलिय्,पोरीला कराटेबरोबर नेमबाजी शिकायचीय.बघुयायत तिच्या मापाची गण आणी चांगला ट्रेनर मिळाला तर नक्की देणार.हेच तर गरजेच असत.पोर दोन पुस्तक कमी शिकली तरी चालतील पण त्यांच्यात विजुगुषी वृत्ती भिनलीच पाहिजे.त्यासाठी स्वतः त्यांच्याबरोबरीने धावन गरजेच आहे,भले तुमच काम कितीही महत्वाच असो.

माझ्याही पिताश्रींनी कधी माझ्यावर कुठल्याच गोष्टीची सक्ती केली नाही.वयाच्या १८ व्या वर्षी सगळे व्यवहार त्यांनी स्वतःहुन माझ्या हातात दिले.मी कमवत नसताना देखिल्,त्यामुळे लेकीला तु अस कर आणी तस कर हे सांगायची माझी आयुष्यात कधी हिंमत होणार नाही,स्पोर्ट्स तिची आवड आहे,तो मार्ग तिने निवडलाय त्यासाठी सगळ्या प्राथमिक सुविधा पुरवन हे माझ काम आणी तेव्हडाच तर मला करायचय्,बाकी त्यात विशेष अस काही नाही.

भारी रे!!

एकदम आवडला हा प्रसंग.