तीन डझन सूक्ष्मकथा : एक लक्षवेधक , रंजक लेखनप्रकार

यावरनं एक सुचली :

`करून गेला सारा गाव, कागदोपत्री आमचं नांव'

झिजलेल्या चपला दडवत व्याह्यांकडे टाकलेले आशाळभूत स्मित.

ही कथा भयंकर आवडली!

पहिली काही वाक्यं (कथा) वाचून वाईट वाटलं त्यामुळे पुढच्या विनोदी वाक्यांची मजा घेउ शकलो नाही.
पण कल्पना मस्तच.

सामान्यतः सलग वाचनात एखादेवेळी या वाक्यांचा परिणाम एवढा जाणवला नसता. तेवढा परिणाम अशी सुटी वाक्य देऊन साधलाय. प्रत्येक वाक्य आपला ठळक रंग घेऊन आहे.

खूपच छान

नवर्‍यासोबत असल्यानं तिनं बाजूलाच असूनही त्याला ओळखही दाखवली नाही.
आजकालच हे जनरल
थोडक्यात पण पानभर

छान! बर्‍याच लिहील्या आहेत आणि त्यातल्या बर्‍याचशा आवडल्या.
काही कथा लिहीण्याचा माझाही प्रयत्नः

१. माझ्या अटेंशन स्पॅनसाठी सूक्ष्म कथाच बर्‍या वाटतात ब्वॉ; कोण त्या लांबलचक लघुकथा वाचत बसेल?

२. ऑफिसातून आल्या आल्या, फोन करून न कळवताच घरी येऊन बसलेली सासू पाहून तिचा पारा चढला.

३. रस्त्यात पडलेली पन्नासची नोट त्याने बुटाची लेस बांधण्याच्या बहाण्याने उचलून खिशात घातली आणि सिग्नलवर बसलेल्या लंगड्या भिकार्याला वळसा घालून रस्ता ओलांडू लागला.

४. "ईईईई..मला नाही आवडत पोळीचा लाडू", पाय आपटत रोहन आजीला म्हणाला, " मला कॉर्नफ्लेक्स पाहिजेत!"

५. शेजारचा जोशी नवीन गाडीचे पेढे देऊन गेल्यावर तो बराच वेळ पेपरमध्ये डोकं खुपसून स्वयंपाकघरातले भांड्यांचे आवाज ऐकत राहिला.

अरे देवा, तू परत आलास?

मिपावर नवीन सदस्याचा धागा आला.

यापेक्षा बोली भाषेतल्या म्हणी जास्त परिणाम साधून जातात असं वाटतं. एका एका म्हणीत संपूर्ण कथा साठवलेली असते.
उदा. अगं अगं म्हशी मला कुठं नेशी
दिवस गेला रेटारेटी अन चांदण्यात कापूस पेटी इ.

मनोबा आणि नगरीनिरंजन यांच्या लघुत्तम कथा पण मस्तच आहेत.

गुर्जी? आणि हिकडं?

मन छान लिहिलं आहे.

नगरी ते भांड्यांचा आवाज...एकदम मस्त.

एका वेळी एकच सूक्ष्मकथा देऊन त्यावर कथा रचायला सांगितले असते तर अजून मजा येईल.
याची मालिका होऊ शकेल.

काही चांगल्या तर काही फारच ओंगळ वाटल्या, उगाच बडवुन ठोकुन सुक्ष्म केल्यासारख्या, म्हणजे स्वर्गातुन एक ग्रॅमचे दागिने आणल्यासारख्या. अर्थात हे माझं मत आहे. काही वाक्यं कथेला रिप्रेझेंट करत नाहीत, त्यामागं बरेच पर्याय सोडुन जातात.

पुर्वी गणेशानं एक धागा काढला होता त्यात वपुंच्या लिखाणात असायची अशी वाक्यं लिहुन काढली होती त्याची आठवण झाली. अर्थात वपुंपेक्षा हे फार बरं, त्यांच्या वाक्यातुन बराच काळ काहीच कळत नाही.

मिपाची ट्विटर अवृत्ति आता त्वरीत सुरु करवी ही शिफारस.

सवई प्रमाणे बंड्याने २०० काढले व तिच्या ब्लाउज मध्ये खोचले. आपण हनिमून ला आहोत हे जेंव्हा आठवले तेंव्हा तो चपापला. तेवढ्यात अर्धवट झोपेत ५० परत देत ती म्हणाली , जाताना रिक्षा ने जा आणि परत या !

वर्गमूळ व घनमूळ शिकवून झाल्यावर गुरुजी म्हणाले आता मुळव्याध जाईल , इन्स्पेक्टर गप्पगार !

एक म्हातारी लहानपणीच मेली

आमावस्येच्या रात्री बाहेर मुसळधार पाऊस पडत असताना एकटाच त्या जुन्या वाडयात झोपलेल्या राहूलला एका भेदक किंकाळीने जाग आली.

'तिचं फेसबूक स्टेटस् अजूनही सिंगलच आहे'

त्याला आता तिच्या आधाराची गरज नाही, हे लक्षात येताच ती खचली.!

ती त्याला मारायला म्हणून जोडा काढायला गेली आणि अचानक तिला जाणीव झाली की आजवर ती अनवाणीच फिरत होती.

. आज पुन्हा त्याच्या मिठीत जाताना उमलणारा शहारा पुसायचा व्यर्थ प्रयत्न करत राहिले. नवर्‍याच्या इलाजासाठी पैसे देणार आहे तो!

. मिपाच्या पन्नासाव्या वाढदिवसाला मी प्रतिसादच देणार आहे, तोही पहिला वहिला! ;)

सर्व वाचकांचे आभार.
विशेष आवडलेल्या सूक्ष्मकथा:-
ननिंची
शेजारचा जोशी नवीन गाडीचे पेढे देऊन गेल्यावर तो बराच वेळ पेपरमध्ये डोकं खुपसून स्वयंपाकघरातले भांड्यांचे आवाज ऐकत राहिला.
.
@स्नेहांकिता :-
हम्म. म्हणी प्रभावी असतात हे खरच.
.
@५०फक्त :-
कोणत्या बर्‍या वाटल्या; कोणत्या खटकल्या ते सांगितलत तर बरं होइल.
.
@अपर्णा अक्षय :-
तिच्या नातवांना, तिचे फेसबुक स्टेटस सिंगल पाहुन मजा वाटली.
आवडलं.
.
@तुमचा अभिषेकः-
त्याला आता तिच्या आधाराची गरज नाही, हे लक्षात येताच ती खचली.!
प्रभावी.
.
पुन्हा एकदा सर्व वाचकांचे आभार.

भारी धागा.
एक माझी:
रात्रीच्या वेळी एकटीच बस स्टॉपवर उभी ती. तिच्यासमोर करकचून ब्रेक दाबत बाइक थांबवून त्यानं विचारल, "कुठे जायचंय, आपल्याला?"
काहीसं घाबरत तिनं उत्तर दिलं "घरी.."

माणसाचे मन अतृप्त असते कि इच्छा अपूर्ण राहतात?

कल्पवृक्ष लावूनी बाबा गेला.बाकीचे काका बोरी लावतात.

आणि राजसुखापुढे तिची ममता फिकी पडली!!!!!

फॉर सेल: न्यु बॉर्न झबली, टोपडी,sweaters,onsies
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
काहीही दुख्खी नाही. भारतात मिळणार्या ५-७.५ पौंडाचे कपडे , माझ्या जन्मताच १० पौंडाच्या बाहुलीला झालेच नाही.
धावत जाउन आजीने मोठे कपडे आणले

थोडक्यात आटपलं.
-गा.पै.

"बघ , पोहोचवलं की नाही तुला वेळेवर झेंडावंदनाला ?", मुलाला बाईकवरुन उतरवताना दोनदा सिग्नल तोडल्याचं आणि एकदा चुकीच्या दिशेनं बाईक चालवल्याचं विसरुन तो अभिमानानं म्हणाला.

त्याने गाडीवर लिहिले - "शेवटी मामाचीच केली "

आजही ब्लन्क कौल आला कि तिचे डोळे पाणावतात.