झाली माझी गोष्ट

प्रतिसादकांचे आभार.

माझ्या पुतण्या-पुतणींना रिझविण्यासाठी मी अश्या बाळबोध रचना करायचो. त्यांना त्यांचा अर्थ कळत नसला तरी नक्कीच आवडायच्या. आता "गोष्ट" मालिकेतल्या जेवढ्या गोष्टी आठवल्या तितक्या इथे लिहिल्यात.

शाब्दिक गमतीजमती दोन ते पाच वयोगटातील मुलांना खूप आवडतात आणि त्यातून त्यांची Lateral thinking (?), तर्कशक्ती अधिक चांगल्या तऱ्हेने विकसित होते आणि एकूणच भाषेतील गोडी वाढते असा माझा अनुभव आहे.

एक होता वामन
त्याला माझे नमन ----^----
झाले माझे स्तवन

पंडितांच्या पांडित्याला __/\__

धाग्याची एकूण लांबी-रुंदी व आशयघनता तसेच विषय-व्याप्ती पाहता मोठ्ठ्यात मोठ्ठा ओव्हनही पुरे पडेल काय शंका वाटते...!

दिस इज मात्र टू मच हं!

आजपर्यंत विषयाच्या व्याप्तीसंदर्भात "व्यासोच्छीष्टं जगत सर्वम" असं म्हटलं जायचं, कारण व्यासांनी महाभारतात मानवी मनाचे सर्व पैलू, कंगोरे वगैरे वगैरे हाताळले आहेत.

तेच आज इथे वामनपंडीतांनी केलं आहे. एक मिपाकर म्हणून मला वामनपंडीतांचा अभिमान वाटतो.

दिस इज मात्र फारच टू मच हं! तरीही धन्स बरं का धन्याजी!

गोळा केल्या चिंध्या
घातली त्यांना ठिगळं…
'गोष्टीच्या' खोक्यात
कोम्बलंय भलतच सगळं…

हं, बरोब्बर ओळखलंत!

कविता कळायला अंमळ कठीण आहे.

सॉरी...!

आपण आपली पुढील कविता, 'मानवी उत्क्रांतीवाद' किंवा ' कवितेतील वर्डस्वर्थचे स्थान' अशा एखाद्या सोप्प्या विषयावर करावी ही विनंती.

हम्म्मम्म... गम्मत करताय नं!

हम्म... हा तुमचा मिपावरील वाचकांच्या सर्वसाधारण वयाचा अंदाज समजायचा का?

नाही हो, इस्पिकराव! मिपाकरांच्या वयाचा अंदाज कुणाला येऊ शकेल का? आणि आजकाल स्त्री-पुरुषांना वयं विचारायची नसतात ना!