म्हातारपणीची प्रार्थना

मस्त कविता आहे. उतरवून घेत आहे. जालावर अतिशय उपयोगी दिसते. एकेका कडव्याबरोबर एकेक व्यक्ती डोळ्यासमोर उभ्या राहिल्या.

छान मार्गदर्शक तत्वापरी प्रार्थना / कविता!

छान आहे अनुवाद ..
आवडला

मुळ प्रार्थना साईट ब्लॉक मुळे नाही वाचता आली ...

स्वैर अनुवाद छान केला आहेस अरूंधती. आवडली कविता.

सगळ्यांनीच हे पाळायचे ठरवले तर सगळी मसं बंद पडतील!

अरुंधती,
एक शंका,
मला विचारी बनव रे देवा, चोंबडा बनवू नकोस.
परोपकारी बनव, हुकूमशहा बनवू नकोस.

परोपकारी च्या विरोधार्थी शब्द हुकूमशहा अन विचारी च्या विरोधार्थी शब्द चोंबडा आहे का ?? :-?
परोपकारी X हुकूमशहा
विचारी X चोंबडा

मला वाटते,
परोपकारी X स्वार्थी
विचारी X अविचारी असे असावे
(correct me, if I am wrong..)
~ वाहीदा

फारच छान! मूळ कविता व तुम्ही केलेला त्याचा अनुवाद दोन्ही अतिशय आवडले.

अरुंधती खुप आवडला अनुवाद.

अरुंधती,
तुमचे कौतुक.
अंतर्मुख होऊन विचार करता जाणवते, की अरे! ही तर तरुणपणातच करायची प्रार्थना आहे. नव्या मैत्रीची आस, वादविवादाची खुमखुमी, शहाणपण मिळण्याची आकांक्षा हे सगळे तरुण वयातच हवे असते. वृद्धावस्थेला पोचेपर्यंत अनुभवाने शहाणपण आलेले असते. व्याधींची साथ असते आणि एकच मित्र उरलेला असतो... मृत्यू.. त्यातूनच मग इतर काही ऐहिक मागण्यापेक्षा आत्म्याला मोक्षाची तळमळ लागते. त्याच्यालेखी पुढे दिलेली आळवणी हीच 'माझे गाणे, एकच गाणे, नित्याचे गाणे' होऊन बसते.

कैवल्याच्या चांदण्याला भुकेला चकोर
चंद्र व्हा हो पांडुरंगा, मन करा थोर

बालपणी खेळी रमलो, तारुण्य नासले
वृद्धपणी देवा आता, दिसे पैलतीर

जन्म मरण नको आता, नको येरझार
नको ऐहिकाचा नाथा, व्यर्थ बडीवार

चराचरा पार न्या हो, जाहला उशीर
पांडुरंग पांडुरंग, मन करा थोर

कविते पेक्षा "धन्स" आवडले..

सतराव्या शतकातील एका नन ने या ओळी लिहिल्या असाव्यात असा उल्लेख इथे आणि इथे आढळला. त्याच दुव्यांवर या लिखाणातील त्यापुढील आणखी काही ओळीही सापडल्या, त्यांचं स्वैर रुपांतर अरुंधती यांचाच साचा वापरून करायचा प्रयत्न खाली केला आहे:

इतरांच्या दुखण्याच्या गोष्टी मी आनंदाने उपभोगाव्या असा वर तर मी मागणार नाही
पण त्यांची दुखणी ऐकायचं सामर्थ्य तेवढं मात्र नक्की दे रे देवा

मला आधिक स्मरणशक्ती दे असाही वर मी मागणार नाही
पण जेंव्हा माझी स्मरणशक्ती दुसर्‍यांच्या स्मरणांना सामोरी जाईल
तेंव्हा मात्र मला नम्रता दे, आणि थोडासा कमी फाजील आत्मविश्वास दे

मला श्रेष्ठ धडा शिकव की माझंही कधी कधी चुकतं
माझ्यात थोडी गोडी शिल्लक ठेव
संत नाही व्हायचं मला, कारण त्यांच्यातील काहींबरोबर जगणं कठीण असतं हे मी जाणते
पण कडवट वृद्धा ही तर दानवांची सर्वोत्तम निर्मिती (हेही मी जाणते)

अनपेक्षित ठिकाणी असलेले सदगुण दिसावेत
आणि अनपेक्षित लोकांकडे असलेले आगळे सामर्थ्य ओळखावे
एवढी कुवत मला दे
आणि हे मला दिसलंय हे त्यांना मी सांगावं
असा मनाचा मोठेपणा मला दे

छान. :)

मस्त... :)