फुलोरा..(माझ्या चाली सकट)

वादळी आवेग सारा, तप्त श्वासांचा पसारा
मखमली ओला शहारा, धुंदला एकांत सारा
मीलनाची गंधसुमने वेचते क्षणांक्षणांतून..

+१

मस्त !!!

--अवलिया
जिसने पैरों के निशा भी नही छोडे पीछे, उस मुसाफिर का पता भी नही पूछा करते

सुरेख झालीय कविता प्राजु.... सकाळ एकदम सुगंधित झाली.

मस्तच आहे कविता. शब्द खूपच सुंदर आहेत.

बिपिन कार्यकर्ते

कविता वाचून जाईचा फुलोरा दरवळला...!
अजून येऊ द्या,अशाच सुंदर-सुंदर कविता...!

-दिलीप बिरुटे

जाईचा फुलोरा छानच दरवळला आहे.
छान कविता!

--शाल्मली.

प्राजुताई,
शब्द इतके सुंदर वापरले आहेत की मला थोडावेळ, आपण शांताबाईंची किंवा पाडगांवकरांची कविता वाचतोय असं वाटलं.
क्या बात है!!

अप्रतिम फुलोरा प्राजु!
क्रान्ति {मी शतजन्मी मीरा!}
www.mauntujhe.blogspot.com

प्राजू तै..
तू मला म्हणतेस हॅट्स ऑफ म्हणून. पण तुझ्या अशा रचना बघीतल्या की आम्ही लगेच जमीनीवर येतो. :)
अप्रतीम गीत आहे. कुणीतरी छान चाल लावा रे.. म्या गाढवाला संगीताचा संबंध फक्त ऐकण्यापुरताच जमतो. नायतर ट्राय केला असता नक्कीच.

राघव

:)

आम्ही कोणत्याही कंपूत नाही. कारण आमचा स्वतःचाच एक कंपू आहे. ;)

(मोगरा) चतुरंग

मस्त सुगंधी कविता :)
-- लिखाळ.

सुंदर कविता. आवडली.
(आस्वादक)बेसनलाडू
एक सूचना करावीशी वाटली. 'खुणाखुणांतून' न म्हणता 'खाणाखुणांतून' असे आपण म्हणतो. त्यानुसार बदल केल्यास 'मनामनातून' च्या ऐवजी 'माझ्या मनातून' (किंवा 'क्षक्ष' मनातून - क्षक्ष च्या जागी चार मात्रा) असे काहीसे करावे लागेल. त्याप्रमाणे केल्यास प्रत्येक कडव्यातील तिसरी ओळ किंचित बदलावी लागेल.
(सूचक)बेसनलाडू

सॉलिड रॉमेंटिक आहे. कविता :X

मोराची वाट पहात होतो, आला जाईचा फुलोरा. सुगंधी.
ठीक आहे. त्याची वाट पाहू.

प्राजू! शब्दांची खाण आणि प्रतिभा जरा शिल्लक ठेव गं आमच्यासारख्यांसाठी.

=D>

सुंदर काव्य!

-सँडी
एखादी गोष्ट विसरायला पण तिची आठवण ठेवावी लागते.

फुले हा वीक्पोइन्त असल्याने कविता खुप आव्दलि ;;)
आज जाईचा फ़ुलोरा दरवळे मनांमनांतून..
चुचु

प्राजू , फुलोरा अगदी टवटवित फुलला आहे.

तुझा शब्दफुलोरा असाच टवटवीत राहो गं प्राजु :) फार फार आवडली कविता !

वादळी आवेग सारा, तप्त श्वासांचा पसारा
मखमली ओला शहारा, धुंदला एकांत सारा
मस्त ग प्राजुतै.
आमचे कवितेचे ज्ञान यतातथाच आहे पण ह्या ओळी विलक्षण आवडल्या.

यतातथा परा
©º°¨¨°º© प्रसाद ©º°¨¨°º©
फिटावीत जरा तरी जगण्याची देणी
एक तरी ओळ अशी लिहावी शहाणी...
आमचे राज्य

झाल्यासारखें वाटलें. या नादमयतेमुळें इतर कवितांहून वेगळी वाटली. वरील अभिप्रायांतलीं सौंदर्यस्थळें आहेतच. झकास.

सुधीर कांदळकर.

अरे वा प्राजु. तू आता संगीतकार आणि गायिकाही झालीस.
म्हणजे कवयित्री,संगीतकार आणि गायिका असा त्रिवेणी संगम.
मस्त आहे चाल आणि तुझा आवाजही.
जियो.

आम्ही कोणत्याही कंपूत नाही. कारण आमचा स्वतःचाच एक कंपू आहे. ;)

छान म्हटलीयेस कविता!
आत्ताच ऐकली.

रेवती

नेहमी प्रमाणेच उत्क्रुष्ठ झाली आहे कविता....
क्या कहने..... प्राजु टच कवितेत सगळीकडे ओसंडलाय....
फारच हळूवार आणि तरल आहे कविता....

चाल तर अप्रतिमच लावली आहे... विशेषतः शेवटचे लालाला बेष्टच....

अवांतर: इथुन पुढे प्राजुतैना चाल न लावलेल्या आणि गाउन न दाखवलेल्या कविता टाकायला बंदी करावी अशी मी तात्याना आणि संपादक मंडळाला आग्रहाची विनंती करतो.

प्रो.आंबोळी

खुप छान झालीये कविता. आवडली.
=D>

नीलकांत

मस्त कविता आत्ताच ऐकली.
समिधा
(चांगल्या मैत्री सारखे सुंदर दुसरे काही नाही.)

कविता छानच आहे, चाल मात्र ठीक वाटली..

पुढील काव्यलेखनाकरता, संगीत दिग्दर्शनाकरता आणि काव्य गायनाकरता मनोमन शुभेच्छा! :)

तात्या.

प्राजु,
खुपच सुंदर आहे कविता आणि चाल तर फारच सुंदर आहे. ऐकल्यावर इतक छान वाटला ग...
पुढच्या कवितांसाठी शुभेच्छा!

वा प्राजु,
तुझी कविता आधी ऐकली आणि मग वाचली.. आवडली.सुरेख,तरल झाली आहे.
स्वाती

सुन्दर कविता, मस्त चाल आणि गोड आवाज. याला म्हणतात त्रिवेणी संगम!
क्रान्ति {मी शतजन्मी मीरा!}
www.mauntujhe.blogspot.com

क्या बात है..खुप छान..आवडली