काव्य विभागातल्या पौर्णिमा पाहून {वाचून} मला माझी पौर्णिमा खुणावू लागली. थोडी वेगळी पौर्णिमा.
हाकारले फुलांनी अंगार शोधताना
मज पौर्णिमा गवसली अंधार शोधताना
एकेक पाकळीचा एकेक सूर झाला
हरपून भान गेले गंधार शोधताना
माझ्यापुढे खुली ही झाली कुबेरनगरी,
माझ्याच अंतरीचे भांडार शोधताना
डोळ्यांत दाटलेले ते भाव मूर्त झाले
नाकारण्यात दडला स्वीकार शोधताना
खुलली अजाणता ती विश्वातली रहस्ये,
सगुणात निर्गुणाचा आकार शोधताना
मी, सावळ्या अरूपाची ब्रम्हलीन छाया
झाले तपस्विनी का संसार शोधताना?
प्रतिक्रिया
17 Apr 2009 - 10:25 pm | प्रमोद देव
:)
आम्ही कोणत्याही कंपूत नाही. कारण आमचा स्वतःचाच एक कंपू आहे. ;)
17 Apr 2009 - 10:37 pm | बेसनलाडू
पौर्णिमा आवडली.
(आस्वादक)बेसनलाडू
17 Apr 2009 - 10:39 pm | अनामिक
>>खुलली अजाणता ती विश्वातली रहस्ये,
>>सगुणात निर्गुणाचा आकार शोधताना
खुप सुंदर!
-अनामिक
17 Apr 2009 - 10:44 pm | प्राजु
अप्रतिम...
मी, सावळ्या अरूपाची ब्रम्हलीन छाया
झाले तपस्विनी का संसार शोधताना?
सुरेखच!
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/
17 Apr 2009 - 11:08 pm | चंद्रशेखर महामुनी
क्रांति........ खुप छान.....