माधव रिसबूड : एक कठोर फलज्योतिष चिकित्सक

मानवी जीवनात अस्थिरता आहे.

जितकी अस्थिरता जास्त तितके मनाला दिलासा देणाऱ्याच्या मागे जाणारे जास्त.

( मन नाहीच हे मानणार्यांनी वाचले नाही तरी चालेल)

शेवटी आपल्या संकटाच्या वेळेस कुणी तरी आपल्या पाठीशी उभे असणे आवश्यक असते. त्यामुळे प्रत्यक्ष काही होत नसले तरी संकटाचा सामना करण्यास मानसिक बळ मिळते हि वस्तुस्थिती.

मग एखाद्या ज्योतिषाने सांगितले कि एवढे तीन महिने जाऊ द्या तुमचे ग्रह बदलतील कि त्या माणसाला तीन महिने तरी मानसिक समाधान असते कि हा काळ गेला कि सगळे उत्तम होणार आहे. ( आम्हाला लषकरी प्रशिक्षणाच्या वेळेस सांगत असत कि हे दोन महिने कसे तरी जाऊ द्या मग बघा.
मग काय होईल? विचारले तर सांगत कि गेलेले दोन महिने बरे होते असे वाटेल )

हीच मानसिक शांतता कुणाला कर्मकांडाने मिळते. कुणाला एखाद्या सद्गुरुंच्या चरणी मिळते.

कुणाला "भिऊ नकोस मी तुझ्या पाठीशी उभा आहे" असे सांगणारी सद्गुरूंची तसबीर सांगत असते.

मी पाहिलेल्या एका भ्रष्ट सरकारी कर्मचाऱ्याच्या( अभियंता आहे) घरात जमिनीवर छतावर किंवा भिंतीवर १० फूट जागा नसेल जेथे कोणती तसबीर फेंगशुई वास्तूचं काही चिकटवलेलं नाही. आपण पकडले जाऊ या भीतीने ते सर्व कर्मकांड तो कायम करत असतो. हि भीती जोवर आहे तोवर तो जे कुणी काही सांगेल ते करत राहतो.

मानवी जीवनातील अस्थिरता हि जगाच्या अंतापर्यंत राहणार आहे.

त्यामुळे कितीही कण्ठशोष करा बाबा, महाराज, ज्योतिषी, वास्तू, फेंगशुई, कर्मकांडे यासाठी लोक जातच राहणार आहेत.

संजय क्षीरसागर,

अस्तित्वातली हरेक प्रक्रिया कालरहित आहे; प्रक्रियेच्या मापनासठी काल ही मानव निर्मित सोय आहे.

प्रक्रियेच्या मापनासाठी काल ही सोय जरी असली तरी ती मानवनिर्मित नाही. किंबहुना काल अस्तित्वात आहे म्हणून प्रक्रिया 'चालू' आहे. अस्तित्वातली प्रक्रिया 'बघण्या'साठी काल हवाच. मापणे नंतर. पहिले फक्त बघणे. काल नाकारला तर बघणंच नाहीसं होतं.

आ.न.,
-गा.पै.

जोतिष व्यर्थ आहे कारण ते कालाधारित आहे, जो केवळ (व्यावहारिक उपयोग निर्विवादपणे असला तरी) भ्रम आहे >>>>>>>>>
संक्षी, इथे थोडंसं चुकतंय. ज्योतिष नक्की काय आहे याचा अभ्यास नसल्यामुळे तुमचा संकल्पनेतच (फंडामेंटल) घोळ झालाय.
ज्योतिष कालाधारित नसून ते कार्यकारणभावाधारित आहे. तो कार्यकारणभाव दर्शवण्यासाठी सोयीचा वापर म्हणून काळाचा वापर केला आहे (जसे आपण रोजच्या व्यवहारात अनेक गोष्टींसाठी करतो तसेच) त्यामुळे तुमच्या सोयीसाठी काळ ही संज्ञा बाजूला काढून ठेवली तरीही ज्योतिष चुकीचे/व्यर्थ ठरणार नाही. कसे ते सांगतो पण त्याआधी एक उदाहरण घेऊ.
समजा तुम्ही एका मोकळ्या जागी उभे आहात. बाजूला पूर्ण अंधार आहे. पृथ्वी आणि सूर्य यांच्या परिवलन आणि परिभ्रमण या प्रक्रियेमुळे (या प्रक्रियेला आपण सोयीसाठी क्ष म्हणूयात) अंधार नाहीसा होत उजेड येईल..क्ष मुळे तुम्हाला उजेडाची तीव्रता कमी जास्त जाणवेल. याच क्ष मुळे पुन्हा उजेड संपूर्ण नाहीसा होईल आणि सुरुवातीच्या स्थितीसारखा अंधार होईल. तुम्ही तिथेच उभे असाल तर हीच प्रक्रिया सतत सुरु राहील.
यामध्ये काय आढळले की क्ष मुळे प्रकाशाची तीव्रता कमी जास्त होत आहे आणि तो बदल तुम्हाला समजून येत आहे. जेंव्हा क्ष मुळे तीव्रता खूप जास्त असेल (कडक ऊन) तर शारीरिक प्रक्रियेमुळे तुम्हाला त्रासही वाटेल आणि क्ष मुळे जेंव्हा पुन्हा तीव्रता कमी होत जाऊन प्रकाश नाहीसा होईल तेंव्हा कदाचित तुमचा त्रास कमी होऊन याच शारीरिक प्रक्रियेमुळे तुम्हाला थोडे बरेही वाटेल. समजा प्रकाशाची तीव्रता अधिक असताना एखादा ढग तुमच्या डोक्यावर आला तर त्या स्थितीतही कदाचित तुम्हाला तीव्रता कमी भासून शारीरिक प्रक्रियेमुळे बरे वाटेल.

आता या स्थितीचे अवलोकन केल्यास ढोबळमानाने काय आढळेल की 'क्ष'मुळे अवकाशात पृथ्वी आणि सूर्य यांचे एक विशिष्ट स्थान आले (क्ष हे कारण आणि त्यामुळे मिळालेले स्थान हे कार्य). ते स्थान आल्यामुळे प्रकाशाची तीव्रता कमी जास्त झाली (इथे स्थान हे कारण आणि तीव्रता हे त्यामुळे झालेले कार्य). त्या तीव्रतेमुळे तुम्हाला आजूबाजूला तसेच स्वतःच्या शरीरातही बदल जाणवले जे सुखावह किंवा त्रासदायक होते. अश्या तीव्रतेतही तुम्हाला समजा काही साहाय्य मिळाले (जसे की ढग, छत्री) तर त्याच कार्यकारणभावामुळे तुम्हाला जाणवलेल्या बदलात फरक पडला.
यावरून मी हे अनुमान काढले की पृथ्वीवर एका विशिष्ट स्थानी असताना आणि अवकाशात सूर्य आणि पृथ्वी यांचे एक विशिष्ट स्थान असताना प्रकाशाची एक तीव्रता असेल जी सुखावेल किंवा त्रास देईल. त्यात काही गोष्टींचे साहाय्य मिळाले तर मिळणाऱ्या परिणामात बदल होतील (सुखाची किंवा दुःखाची तीव्रता कमी जास्त होईल).

यात आपण कोठेही काळ की संकल्पना गृहीत धरलेली नाही. फक्त कार्यकारणभाव गृहीत धरला आहे.

आता ज्योतिषसुद्धा नेमके तसेच आहे. वर जसे पृथ्वीवर एका विशिष्ट स्थानी असताना आणि अवकाशात सूर्य आणि पृथ्वी यांचे एक विशिष्ट स्थान असताना प्रकाशाची तीव्रता कशी कमी किंवा जास्त असू शकते आणि त्यामुळे त्याचा परिणाम तुमच्यावर कसा झाला हे नोंदवून पुन्हा तशी स्थिती आल्यास परिणाम कसे असू शकतील हे अनुमान काढले अगदी तसेच असंख्यविध निरीक्षणातून अभ्यासकांना हे दिसले की जीव जन्मला (इथे जन्म ही एक शारीरिक प्रक्रिया आहे किंवा स्थिती आहे) असताना अवकाशस्थ ग्रह आणि तारे यांची जी विशिष्ट स्थिती होती/स्थान होते त्यावरून त्यांचा विशिष्ट प्रभाव मनुष्यावर पडतो आणि हा प्रभाव तुमच्या जन्मस्थानानुसार आणि ग्रह ताऱ्यांच्या स्थानानुसार बदलतो ज्यायोगे मनुष्याला येणाऱ्या सुखद आणि दुःखद अनुभवांचे आणि घटनांचे आराखडे बांधता येतात. त्यालाच त्यांनी ज्योतिष नाव दिले. थोडक्यात बहुसंख्य निरीक्षणातून मनुष्य आणि ग्रहांच्या स्थितीचा कार्यकारणभाव अभ्यासून त्याविषयीचे आराखडे बांधणे हे ज्योतिष.
इथे काळ ही संकल्पना घेतलीच नाहीये. फक्त एक विशिष्ठ प्रक्रिया (उदा जन्म), स्थिती (ग्रह ताऱ्यांचे स्थान) आणि त्यांचा कार्यकारणभाव एवढेच पुरेसे आहे. तस्मात काळ अस्तित्वात नाही असे म्हणून ज्योतिष संपत नाही.
आता हे आराखडे किती चुकीचे आणि बरोबर हा वेगळा मुद्दा झाला. पण काळ संकल्पना भ्रम म्हणून ज्योतिषही भ्रम या भ्रमाचा निरास करण्यासाठी हा प्रपंच.

१) जीवन आणि मृत्यू दरम्यानचा प्रवास, मग तो काळामध्ये असो बा शुध्द केमिकल प्रक्रियांमध्ये असो, मोजमाप होणे अत्यंत आवश्यक आहे.हे अंतर कोणतेही भ्रम नाही, अत्यंत खरे अंतर आहे. जर काळ नसेल तर पर्याय काय हे मोजण्याचा ?

२) जोपर्यंत मला आधीची स्थिती आहे तशी पुनः पुनर्निर्मित करता येत नाही, तोपर्यंत क्षण ही संज्ञा मला मानवी लागेल. पर्याय नाही. आणि क्षण आला की आपोआपच क्षणाच्या आधीचा, पुढचा आणि चालू भाग आले.

(लेख वाचला. विदेहत्वावर जोर आहे. त्याशिवाय काळाला पळवणे अवघड.)

तसेही केवळ काळ नाही या एका वाक्याने ज्योतिषशास्त्र फोल ठरून त्यावरचा विश्वास संपून जाणे अवघड वाटते. अवकाशातील कल्पनातीत खागोलांचा आपल्या जीवनावर परिणाम होतो व आपण तो विविध मार्गांनी दूर करू शकतो यातले तार्किक मुसळ दिसत नाहीये, तर काळ हा भ्रम आहे यातले तार्किक कुसळ कसे दिसणार ? :)

निराधार अनुमान आहे.

१. ज्योतिष कालाधारित नसून ते कार्यकारणभावाधारित आहे.

ज्योतिष हे जातक केंद्रस्थानी धरुन केलेलं अनुमान आहे. त्याचा कार्य-कारणभावाशी संबंध नाही. विज्ञान हा कार्य-कारणभावाचा शोध आहे.

२.

यावरून मी हे अनुमान काढले की पृथ्वीवर एका विशिष्ट स्थानी असताना आणि अवकाशात सूर्य आणि पृथ्वी यांचे एक विशिष्ट स्थान असताना प्रकाशाची एक तीव्रता असेल जी सुखावेल किंवा त्रास देईल. त्यात काही गोष्टींचे साहाय्य मिळाले तर मिळणाऱ्या परिणामात बदल होतील (सुखाची किंवा दुःखाची तीव्रता कमी जास्त होईल).

यात जो स्थिर घटक धरला आहे (जातक), तो तसा कधीही नसतो. परिणामी जातक स्थिर कल्पून केलेलं कोणतही अनुमान चूक आहे. किंवा जातकाला ग्रह-तारे फॉलो करतात हे सुद्धा काल्पनिक आणि हास्यास्पद आहे.

३.

जीव जन्मला (इथे जन्म ही एक शारीरिक प्रक्रिया आहे किंवा स्थिती आहे) असताना अवकाशस्थ ग्रह आणि तारे यांची जी विशिष्ट स्थिती होती/स्थान होते त्यावरून त्यांचा विशिष्ट प्रभाव मनुष्यावर पडतो आणि हा प्रभाव तुमच्या जन्मस्थानानुसार आणि ग्रह ताऱ्यांच्या स्थानानुसार बदलतो ज्यायोगे मनुष्याला येणाऱ्या सुखद आणि दुःखद अनुभवांचे आणि घटनांचे आराखडे बांधता येतात.

ग्रह-तार्‍यांची स्थिती आणि जातकाचा वावर हा कायम डायनॅमिक आहे. तस्मात, जन्म वेळी असलेली स्थिती जातकाच्या जीवनावर सतत प्रेडीक्टेबल परिणाम करेल हे निराधार आहे.

३.

काळ संकल्पना भ्रम म्हणून ज्योतिषही भ्रम या भ्रमाचा निरास करण्यासाठी हा प्रपंच.

ज्योतिष कालविभाजनावर आधारित आहे.

तुमचा प्रतिसाद वाचा : ग्रह-तार्‍यांचे जन्म काल (पास्ट), सांप्रतात (वर्तमान) आणि भविष्यात होणारे परिणाम.

जर कालच काढून टाकला तर जन्म, वावर आणि मृत्यू या सर्व घटना केवळ वर्तमानात घडतात. जन्म ही वर्तमान काळात उद्भवलेली स्मृती आहे, वावर वर्तमानात चालू आहे आणि मृत्यू ही वर्तमानात केली कल्पना आहे.

ज्योतिष हे भूतकाळातल्या घटनेवरुन, वर्तमानात केलेलं, भविष्यकालाचं अनुमान आहे, तस्मात, ज्योतिष व्यर्थ आहे.

मध्यंतरीच्या काळात बर्‍याच गोष्टी घडल्या.
असं ढळढळीतपणे लिहीणार्‍या आयडीने काल नाही असं म्हणत हा धागा हायजॅक केला आहे.

ज्योतिष हे जातक केंद्रस्थानी कल्पून केलेलं निराधार अनुमान आहे. त्याचा कार्य-कारणभावाशी संबंध नाही >>>>>>>>> तुम्हाला मुद्दा समजण्यात घोळ होतोय बहुतेक. कोण केंद्रस्थानी आहे यावरून ज्योतिष खरे की खोटे ठरवणे हास्यास्पद आहे. शेवटी कार्याचा परिणाम हा असतोच. त्या परिणामांचे अनुमान कार्यकारणभावपद्धतीवरून करणे हे ज्योतिष आहे. तुम्ही सूर्य डोक्यावर असताना कडक उन्हात बसलात तर तुम्हाला चटके बसतील आणि क्षितिजावर असताना ते तसे बसणार नाहीत हेच सिम्पल लॉजिक त्यात आहे. आता चटके 'तुम्हाला' बसले म्हणजे इथे तुम्ही केंद्रस्थानी आहेत म्हणून उन्हात बसण्याचा आणि चटके बसण्याचा कार्यकारणभाव नाही असे म्हणणे निव्वळ वेडेपणा ठरेल.

तस्मात, जन्म वेळी असलेली स्थिती जातकाच्या जीवनावर सतत प्रेडीक्टेबल परिणाम करेल हे निराधार आहे. >>>>>>>> पुन्हा चुकलात. असे म्हणणे म्हणजे आज शरीरावर खोलवर झालेली जखम उद्या त्रास देणार नाही असे म्हणण्यासारखे आहे. जखम होण्यावेळची स्थिती बदलली पण परिणाम जाणवत राहिलाच. तस्मात कार्य कारण बदलले तरी परिणाम पुढे राहू शकतातच. मागचेच उदा घेऊ. कडक उन्हात बसून तुम्हाला ताप आला तर ऊन सरूनही ताप राहीलच. स्थिती बदलली पण परिणाम राहिला.

ज्योतिष कालविभाजनावर आधारित आहे. तुमचा प्रतिसाद वाचा : ग्रह-तार्‍यांचे जन्म काल (पास्ट), सांप्रतात (वर्तमान) आणि भविष्यात होणारे परिणाम >>>>>>>>>>>> ज्योतिष कार्यकारणावर आधारित आहे हे मी समजावून सांगितले आहेच. कालविभाजन हे व्यवहारातील सोयीसाठी केलेले आहे. मूळ संकल्पना कार्यकारणभाव आणि त्याचा पडणारा प्रभाव यावर आधारित आहे. काळ स्थितीबद्दलचा निर्देशक आहे त्यामुळे तुम्हाला काळ नाही असे मानायचे असल्यास जरूर माना पण त्यामुळे ज्योतिष संकल्पना डळमळीत होत नाही. कारण ती तुमच्या आणि ग्रहांच्या स्थान आणि स्थितीवरती अवलंबून आहे.

असो. इथे थांबतो. धाग्याचा विषय वेगळा आहे.

ज्योतिष हे जातक केंद्रस्थानी कल्पून केलेलं निराधार अनुमान आहे. त्याचा कार्य-कारणभावाशी संबंध नाही >>>>>>>>> तुम्हाला मुद्दा समजण्यात घोळ होतोय बहुतेक. कोण केंद्रस्थानी आहे यावरून ज्योतिष खरे की खोटे ठरवणे हास्यास्पद आहे. शेवटी कार्याचा परिणाम हा असतोच. त्या परिणामांचे अनुमान कार्यकारणभावपद्धतीवरून करणे हे ज्योतिष आहे. तुम्ही सूर्य डोक्यावर असताना कडक उन्हात बसलात तर तुम्हाला चटके बसतील आणि क्षितिजावर असताना ते तसे बसणार नाहीत हेच सिम्पल लॉजिक त्यात आहे. आता चटके 'तुम्हाला' बसले म्हणजे इथे तुम्ही केंद्रस्थानी आहेत म्हणून उन्हात बसण्याचा आणि चटके बसण्याचा कार्यकारणभाव नाही असे म्हणणे निव्वळ वेडेपणा ठरेल.

तस्मात, जन्म वेळी असलेली स्थिती जातकाच्या जीवनावर सतत प्रेडीक्टेबल परिणाम करेल हे निराधार आहे. >>>>>>>> पुन्हा चुकलात. असे म्हणणे म्हणजे आज शरीरावर खोलवर झालेली जखम उद्या त्रास देणार नाही असे म्हणण्यासारखे आहे. जखम होण्यावेळची स्थिती बदलली पण परिणाम जाणवत राहिलाच. तस्मात कार्य कारण बदलले तरी परिणाम पुढे राहू शकतातच. मागचेच उदा घेऊ. कडक उन्हात बसून तुम्हाला ताप आला तर ऊन सरूनही ताप राहीलच. स्थिती बदलली पण परिणाम राहिला.

ज्योतिष कालविभाजनावर आधारित आहे. तुमचा प्रतिसाद वाचा : ग्रह-तार्‍यांचे जन्म काल (पास्ट), सांप्रतात (वर्तमान) आणि भविष्यात होणारे परिणाम >>>>>>>>>>>> ज्योतिष कार्यकारणावर आधारित आहे हे मी समजावून सांगितले आहेच. कालविभाजन हे व्यवहारातील सोयीसाठी केलेले आहे. मूळ संकल्पना कार्यकारणभाव आणि त्याचा पडणारा प्रभाव यावर आधारित आहे. काळ स्थितीबद्दलचा निर्देशक आहे त्यामुळे तुम्हाला काळ नाही असे मानायचे असल्यास जरूर माना पण त्यामुळे ज्योतिष संकल्पना डळमळीत होत नाही. कारण ती तुमच्या आणि ग्रहांच्या स्थान आणि स्थितीवरती अवलंबून आहे.

असो. इथे थांबतो. धाग्याचा विषय वेगळा आहे.

ईश्वराने किंवा निसर्गाने म्हणा, ज्याप्रमाणे प्रत्येक वस्तुमात्राला काही ना काही गुणधर्म दिलेले आहेत,त्याच प्रमाणे ग्रहांना गुणधर्म दिलेले आहेत. त्या गुणधर्मापैकी काही गुणधर्म भौतिक स्वरूपाचे आहेत तर काही गुणधर्म गूढ, दैवी म्हणजे ज्योतिषीय स्वरूपाचे आहेत. या गुणधर्माचे प्रभाव गूढ लहरीच्या स्वरूपात मनुष्यावर पडतात व त्याचे नशीब घडवतात.' फलज्योतिषाचे प्रवक्ते या श्रद्धेचे समर्थन अगदी उघडपणे करतात. >>>>>>>>>>

शेवटी श्रद्धा हि काही प्रमाणात अनुभवावर पण आधारित आहे. ज्योतिषावर संशोधन होणे अत्यंत गरजेचे आहे. कृष्णमूर्तींनी संशोधन करून केपी पद्धती विकसित केली जी बऱ्याच अंशी अचूक आहे. केपी आधारित प्रश्नकुंडलीवरून सांगितलेले आराखडे बऱ्याच प्रमाणात बिनचूक असतात याचा अनुभव मी स्वतः सुद्धा घेतला आहे. हाच अनुभव असंख्य जणांना आला आहे त्यामुळे केपी सिस्टम (खास करून प्रश्नकुंडलीसाठी) फेमस आहे.
मग याला श्रद्धा म्हणा किंवा शास्त्र. वस्तुस्थिती बदलणार नाही.

ते काय जगातला कुणीही दिग्गज आणला तरी मी सिद्ध करु शकतो. मूळ उद्देश सदस्यांना वर्तमान काल म्हणजे नेमकं काय हे कळावं हा आहे.

पोस्टच्या अनुषंगानं, ते जर तुम्हाला कळलं तर भविष्याची चिंता संपेल. थोडक्यात, भविष्य या थोतांडाची तुम्हाला काहीही गरज उरणार नाही.

तस्मात, माझ्याशी वाद घालण्यापेक्षा काल हा दृष्टीभ्रम आहे हे समजून घेतलं तर तुमचं जगणं वर्तमानात येईल आणि ते आनंदाचं होईल. तुम्ही काल या मानवी कल्पनेचा उपयोग करु शकाल आणि त्याचा धसका कायमचा संपेल.

अ) फलज्योतिष हे धर्मातीत नाही असं बर्‍याचजणांना वाटतं पण तसं नाहीये. फलज्योतिष हे धर्मातीत आहे.मुळातच खाल्डियन/इजिप्त/बॅबिलोनिया या हिंदू धर्मीय नसलेल्या भूभागात जन्मलेलं फलज्योतिष हे केवळ हिंदू धर्माशीच निगडीत असेलंच कसं? फलज्योतिष हे मुस्लिम,ख्रिश्चन धर्मातील लोकही पाहतात. त्यांच्या पद्धती कदाचित वेगळ्या असतील पण ग्रहांची फलज्योतिषात वापरली जाणारी तत्वे मात्र सर्व धर्मांत समान आहेत.त्यात 'फारसा' फरक नाहीये.

संगीतकार ए. आर रहमान या हिंदू धर्मात जन्मलेल्या व्यक्तीला त्याची बिकट परिस्थिती बदलावी यासाठी मुस्लिम होण्याचा सल्ला एका हिंदू ज्योतिषानेच दिला आहे.
https://hindi.news18.com/news/entertainment/why-singer-a-r-rahman-conver...

ब) फलज्योतिषामुळे जातकाला मानसिक समाधान आणि व्यावसायिक फलज्योतिषाला किंवा पौरोहित्य करणार्‍यांना आर्थिक प्राप्ती होण्याव्यतिरिक्त अजूनही काही फायदे फलज्योतिषामुळे होत आहेत.

उदा. मंगळ असलेल्या व्यक्तीला विवाहासाठी मंगळ असलेला जोडीदारच शोधण्याचा सल्ला फलज्योतिषी देतात.सध्याच्या मुलींच्या नवर्‍याबद्दलच्या अतिअपेक्षा पाहता लग्नाचे वय लांबत जात असलेले आपण पाहतो.पण तेच जर मंगळ असलेली विवाहेच्छूक मुलगी असेल तर तिच्या ज्या काही अपेक्षा आहेत त्या मंगळ असलेल्या मोजक्या मुलांपैकीच कोणातरी एकाला होकार देऊन पूर्ण होणार आहेत.म्हणजेच मंगळ नसलेल्या मुलांना जितक्या प्रमाणात मुलींचा नकार ऐकावा लागतो तितके जास्त प्रमाण मंगळ असलेल्या मुलांमधे नसणार आहे.स्थळासाठी शोधाशोध कमी होईल.

फलज्योतिषशास्त्रानुसार आश्लेषा नक्षत्राची मुलगी असेल तर तिच्या सासूचे आणि तिचे सतत वाद होण्याची किंवा शक्यता असते.हे वाद पराकोटीला जाऊ शकतात.अशा स्थितीत फक्त आई हयात नसलेल्या मुलांची स्थळेच तिला येण्याची शक्यता असते.वरच्या उदाहरणाप्रमाणे इथेही अशा मुलीला निवडीसाठी पर्याय कमी असणारेत.त्यामुळेच कोणातरी मुलाला कमी शोधाशोध करुन जोडीदार मिळू शकतो.

स्मूथ रस्त्यावरून जाणाऱ्यांना पुढे खड्डा आहे त्यामुळे सांभाळून जा किंवा आडरस्त्याचा वापर करा असे सांगणारा, तसेच खडबडीत रस्त्यामुळे हैराण झालेल्यांना योग्य रस्ता कधी कुठे भेटेल किंवा योग्य रस्त्यावर येण्यासाठी काय करावे लागेल याचे योग्य मार्गदर्शन करणारा भेटला तर उत्तमच असते. अश्यावेळी मी केवळ वर्तमानातच जगणार मग पुढे जाऊन खड्ड्यात पडले तरी बेहत्तर किंवा खडबडीत रस्त्यावरून त्रास भोगत असेच जात राहणार असे म्हणत बसले तर नुकसान आपलेच आहे. कारण निर्णयाचे परिणाम दूरगामी असू मग तो चुकीचा असो की बरोबर.
योग्य तारतम्य आणि चांगला ज्योतिषकार ह्या कॉम्बिनेशन ने एकंदरीत आयुष्यात बराच फायदा होऊ शकतो. खुबीने वापर करून घेता आला पाहिजे.
उगाच काळ भ्रम आहे, ज्योतिष भ्रम आहे, वर्तमानात जगा असले पुस्तकी ज्ञान पुस्तकातच शोभून दिसते.

संजय क्षीरसागर,

तुम्ही डोळे बंद केल्यानं प्रक्रिया थांबत नाही !

पण पूर्ण झालेली किंवा अर्धवट राहिलेली मूळ प्रक्रिया (उदा. सूर्य उगवणे) लक्षात यायला डोळे उघडायला हवेत ना? ही 'माझे डोळे उघडायची प्रक्रिया' जर अस्तित्वात नसेल तर मूळ प्रक्रियेचा अन्वयार्थ काय लावायचा?

आ.न.,
-गा.पै.

काळ भ्रम असेल तर गती पण भ्रम आहे.
अवकाशाच्या निर्वात पोकळीत गती सुद्धा भ्रम च वाटते तुम्ही गती मध्ये नसता तर स्थिर असता.
पण तुम्ही गती मध्ये आहात हे समजण्यासाठी काळ हे परिणाम वापरावे लागते .
आणि काळ हे परिणाम वापरल्या वर तुम्ही गती मध्ये आहात हे समजते आणि जे समजते तो भ्रम नसतो ते सत्य असते.

फल ज्योतिष शास्त्राचे जे जनक होते त्यांनी हे शास्त्र शोधले आणि विकसित केले त्यांचे पण काही तरी मत असतील.
ग्रहांचे स्थान आणि व्यक्तीचे भविष्य ह्याची सांगड त्यांनी काही तरी अभ्यास करून घातला असेल.
निरीक्षण केली असतील,परिणाम बघितले असतील.
अनेक घटनांचा अभ्यास केला असेल आणि नंतर एक सू सुत्रित पद्धत निर्माण केली असेल.
आपण एका मिनिटात त्याला थोतांड म्हणणे योग्य नाही.
ज्योतिष शास्त्र कसे विकसित झाले,त्या विकासाची प्रक्रियेत कोण व्यक्ती होत्या त्यांचे काय विचार होते हे वाचायला आवडेल .
कोणाचा अभ्यास असेल तर ती बाजू सुद्धा वाचायला आवडेल.
Aug मध्ये ज्या मुलाचा जन्म झाला असेल त्याचे 1 वर्ष शिक्षण चे वाया जाईल .1 वर्ष उशिरा त्याला 1 st मध्ये प्रवेश मिळेल असे भविष्य मी जन्म वरून वर्तवू शकतो.

या प्रमेयाला नाडीग्रंथ भविष्य तडा पाडते. व्यक्ति जन्माला आली ती वेळ आणि स्थळ याशिवाय कुंडली मांडली जाऊ शकत नाही. पण नाडीग्रंथ भविष्यातील कथन व्यक्ति जन्माच्या आधीच लिहून तयार असेल तर? योगी अरविंद सावित्री महाकाव्यात तेच म्हणतात.
प्रा अद्वयानंद गळतगे ही हेच प्रतिपादन करतात कि ग्रह तारे हे एक व्यवस्थेचा भाग आहेत. अमुकतमुक ग्रह अमुक ठिकाणी असेल तर इतर ग्रहांची स्थाने अशी अशी असतील तर अशा योगायोगाने तमुक तमुक फळ मिळते. या अडाखे तयार करून भविष्यातील घटनांचा वेध घेतला गेला आहे!

संजय क्षीरसागर,

तुम्ही केलेल्या दोन विधानांवर निरीक्षणं नोंदवावीशी वाटली.

१.

१ सप्टेंबर २०२० ते १३ सप्टेंबर २०२० या गणनेला कालावधी म्हणतात.

अवधी म्हणजे फरक, बरोबर? म्हणजे सुरुवातीचा बिंदू आणि अखेरचा बिंदू हे दोन्ही अस्तित्वात असले पाहिजेत. यावरून अवधी हे सापेक्ष अस्तित्व आहे. याचाच अर्थ कुठेतरी निरपेक्ष अस्तित्व असणार. त्यालाच काळ का म्हणू नये?

२.

सर्व ग्रह-तारे आणि सर्व जातक एकाच अस्तित्वागत प्रोसेसचा भाग आहेत कारण अस्तित्व एक आहे. त्यातल्या ' विविक्षित जातकाला त्याच्या जन्मवेळे प्रमाणे वेगळा काढून त्यावर अस्तित्वाच्या समग्र प्रोसेसचा काय परिणाम होईल ?' हे शोधण्याचा परम मूर्खपणा इतकाच ज्योतिषाचा अर्थ आहे.

जातकाने घरून निघण्याच्या कुठल्याशा क्षणावर बेतलेलं अनुमानधपक्यांचं कोष्टक विकायला ठेवतात ठिकठिकाणी. रेल्वेचं वेळापत्रक म्हणतात त्याला.

आ.न.,
-गा.पै.

पेप्रात नवीन सिनेमावर टीका आली, चिकित्सा आली तरी थेटरात मात्र सिनेमा गल्ला गोळा करतोच धुमधडाक्यात तसं ज्योतिष चिकित्सेचं असतं..

वेळ या संकल्पनेबद्द्ल खालील व्हिडो चांगला आहे. वेळ,एन्ट्रोपि आणि बिग बँग हे कसे रिलेटेड आहेत याबद्दल. वक्ता फिसिसिस्ट आहे. केवळ शाब्दिक जिलब्या पाडणारा भोन्दु नाही.

संजय क्षीरसागर,

१.

ज्योतिष मात्र विभाजनावर आधारित आहे : जन्म वेळ (भूतकाळ), कुंडली पहाणं (वर्तमान काळ) आणि फेकंफाक (भविष्य काळ); त्यामुळे ते व्यर्थ आहे.

रेल्वेचे सिग्नल पण भूत, वर्तमान आणि अस्तित्वात नसलेलं भविष्य याच्या आधारे चालतात ना? आत्ता सिग्नल पाळल्याने नंतर टळणारे अपघात ही वर्तमानातली फेकाफेकच असते ना?

२.

@ गामा पैलवान : आधी मन कुठे तरी फिट करत होतात आणि आता काल !

माझ्या प्रकृतीनुसार यालाच समग्र अभ्यास म्हणतात. पण तुमचं मत वेगळं असू शकतं.

आ.न.,
-गा.पै.

हे तर सगळं आपल्या डोक्यावरून जाणारं आहे.. कारण सकाळची कामे दुपारची आणि रात्रीची कामे हे करून एक दिवस मरायचं ... हे स्पष्ट आहे मग हे सगळं कशाला...
तरी पण एक प्रतिक्रीय द्यावीशी वटते
कोणीतरी या धाग्यात आधी म्हणाले कि " काळ हा भ्रम आहे आणि तो मनमानी सोयीसाठी निर्माण केलं आहे"
मानवाने जरी त्याची व्याख्या केली असेल तरी तो भ्रम कसा?
आज दुपारी संद्याकाळी कधी तरी मला तहान भूक लागणार हे सत्य नाही का ( म्हणजे असा गृहीत धरू ) ? अस्तित्व नाही का?
उगवणे /जन्मने आणि मरणे हे तर सगळीकडे आणि त्यातील अंतर तोच काळ ना

आता दुपार याची वयख्या पाहिजे तर कोणी नवीन करू शकेल पण त्यात मग भ्रम कसला...
सर्वसामान्यांना समजेल अससी कोणी सांगणार असेल तर सांगा नाहीतर उगाच डोकेफोड नको

मनमानी सोयीसाठी ?
नाही तर मानवाने असे वाचावे

आत्ता सापडलं ..
"वेळ हाच भ्रम आहे म्हटल्यावर सगळं जोतिष निरर्थक आणि निराधार ठरतं !"
इति संक्षी....
माझी प्रतिक्रिया त्यावर बेतलेली होती ( यातील ज्योतिष याबद्दल च्या संक्षींच्या प्रतिक्रियेवर आपण ९९% सहमत पण ते "वेळ हाच भ्रम आहे" हे काय बुवा !

परंतु केवळ एका घटनेवरून संपूर्ण प्रश्नशास्त्र निरुपयोगी आहे असे म्हणता येणार नाही. आपल्याकडे प्रॉब्लेम ज्योतिषशास्त्रचा नाही तर त्याला अर्धवट ज्ञानाने बाजारू बनवणाऱ्या ज्योतिषांचा आहे. ज्योतिष शास्त्र एवढे प्रचंड आहे की अर्धे जीवनही खर्ची घालून पूर्ण ज्ञान होणे असंभव. पण कुडमुडे ज्योतिषी काही महिन्यांच्या अभ्यासावर भविष्य कथन सुरु करतात.

संपूर्ण आभ्यास केलेले ज्योतिषी तुमच्या पाहण्यात आले आहेत का ?

जर नसेल तर या मुद्द्यावरून कोणतेही अंधविश्वास पुढे रेटणे सहजशक्य आहे. व्हूडू,चेटूक,रेकी इत्यादी इत्यादी.

इतकेच काय, ज्योतिष ही काही अशी एकमेव शाखा नाही. अश्या इतरही गूढ आणि सुप्त शाखा आहेत, ज्यांचे पुरेपूर ज्ञान कोणालाच नाही (कारण मुळात अशी गरजच कुणाला वाटली नाही.) उदा- रसायनशास्त्रामध्ये परिवर्तित होण्याआधी अल्केमी चा आभ्यास होई. आजच्या रसायनशास्त्र आभ्यासपद्धतीपेक्षा पूर्णपणे भिन्न पद्धत होती ती. त्यात परीस बनवण्याचा आभ्यास केला जाई. न्यूटन सुद्धा यात खेळत असे. आज त्या शाखेचा पूर्ण आभ्यास असलेला व्यक्ती नाही. तरी अल्केमीमधले असे घटक ज्यांचा रसायनशास्त्रात उल्लेखच नाही, त्यांमध्ये काही तथ्य होते असे मानावे काय ?

दुसरा प्रश्न.
जर कुण्या एके काळी ज्योतिषशास्त्राचा संपूर्ण आभ्यास असलेले महारथी अस्तित्वात होते, आणि शास्त्राच्या संपूर्ण ज्ञानामुळे त्यांनी केलेली भाकिते खरी होतं, तर हे असे अत्यंत उपयोगी शास्त्र आज का बरे इतके दुर्लक्षित झाले ? इतके प्रचंड उपयुक्त शास्त्र आज कोणी जाणत नाहीत हे कसे ? (धर्माधारीत शास्त्रांचे अभ्यासक अजूनही असतातच, तर असे ज्योतिषी आज का नाहीत ?)

संजय क्षीरसागर,

तुमचा इथला संदेश वाचला. माझी मतं सांगेन म्हणतो.

१.

बदलाचा आणि कालाचा काहीएक संबंध नाही.

माझ्या मते आहे. बदल होतो कारण काल अस्तित्वात आहे. एव्हढंच नव्हे तर तो बदल टिपणारं मनही अस्तित्वात आहे. तुम्ही वर म्हणंत होतात ना की मी मन कुठे तरी फिट करत होतो आणि आता काल, त्यामागचं कारण असं की काल आणि मन परस्परांवर अवलंबून आहेत.

तुम्ही ज्या दोन गोष्टी नाकारता आहात, त्या परस्परांशी संबंधित आहेत. हे माझ्या बाबतीतही होऊ शकतं. उदा. : माझ्या दृष्टीने साम्यवाद व समाजवाद या टाकाऊ विचारसरण्या आहेत. मात्र त्या एकमेकींशी घनिष्ट रीतीने संबंधित असू शकतात.

२.

काल हा भास आहे कारण अस्तित्वात दिवस-रात्र असा प्रकारच नाही.

अस्तित्व कालातीत असतं, हे मान्य. पण त्यासाठी काळाला नाकारण्याची गरज नाही (माझ्या मते).

३.

ही वर्तमानात घडणारी वस्तुस्थिती आहे, भ्रम नव्हे.

ही वस्तुस्थिती आहे तर ती बदलतेय कशीकाय? ती बदलणारा एजंट कोणतरी असला पाहिजे. तो एजंट म्हणजे काल. आणि ती बदलती वस्तुस्थिती टिपणारा एजंट म्हणजे माझं मन.

आ.न.,
-गा.पै.

मिपाकर तुर्रमखान यांनी त्यांना इथला पासवर्ड आठवत नसल्याने प्रतिसाद पेस्टवायला सांगितला आहे.तुर्रमखान यांचा प्रतिसाद

हा खूप जुनाच शब्दच्छल आहे.

स्ट्रींग थिअरी, क्वांटम फिजिक्स वगैरे पर्यंत जायचं कारण नै. बहुतेकांना समजणार्‍या विज्ञानातल्या अगदी साध्या नियमांपासून सुरवात करू. साधी भाषा, संदर्भ चौकटीची सुस्पष्टता, प्रयोग, निरिक्षण, गणितीय सिद्धता या पैकी फलज्योतिष्यात कशाचाच पत्ता नै आणि बहुतेकांना कळत नै म्हणून एकदम क्वांटम फिजिक्सचं उदाहरण का? हे म्हणजे साध्या आजारांवर औषधे, बर्‍याच रोगांवरच्या लशी, भूल देण्यापासून शल्यकर्म चिकित्से पर्यंत, रक्तगटा पासून इसीजी पर्यंतच्या चाचण्या हे सगळं सोडून तंबूत बसणार्‍या आयुर्वेदाचार्‍याने मॉडर्न मेडिसीनने देखिल हात टेकायला लावणार्‍या एड्स आणि कँन्सरवर उपचार करण्यासारखं आहे.

काही आयडी च्या हट्ट मुळे धागा एकाच ठिकाणी अडकला आहे.
बुद्ध धर्माच्या शिकवणीत कुठे तरी फक्त वर्तमान काळ च असतो बाकी काही नसते असे लिहलेले आहे तेच सत्य समजून त्या साठी बिनडोक प्रतिवाद केला जात आहे.
ज्योतिष शास्त्र ची समीक्षा आधुनिक युगात कशी केली गेली हुशार लोकांनी ते पण कमेंट मध्ये आले तर नवीन माहीत मिळेल.
सर्व बाजू चा विचार नक्कीच केला जावा.
फक्त काळ ह्याच भोवती फिरू नये ते पण एक धर्म शिकवणीत त्याचा उल्लेख आहे म्हणून.
Practically te 1000 % महाचुक आहे.

जगात फक्त दोनच टाइपचे लोक आहेत, काल नाही हा बोध झालेले आणि तो न झालेले. या दोन्हीच्या सीमारेषेवर एखादा असतो, पण बोध न झालेल्यांचा रेटाच इतका प्रचंड असतो की ते त्याला पार भंजाळवून टाकतात !

बोध न झालेले जन्मभर टाइम-लाईनवर जगतात. जड झालेला भूतकाळ, विषेश काहीही प्रयोजन नसलेला वर्तमान आणि गाढवाच्या डोळ्यांसमोर धरलेल्या गाजरासारखा भविष्य काळ अशी त्यांच्या जीवनाची रुपरेषा असते. वर्तमान हा त्यांच्यासाठी भूतकाळाकडून भविष्यकाळाकडे नेणारा एक अनिवार्य (पण व्यर्थ) पूल असतो. अशा लोकांचं आयुष्य कायम हॉरिझाँटलच राहतं. थोडक्यात, वर्तमान हेच जगण्याचं सर्वस्व आहे हा बोध कादाचित त्यांना शेवटच्या क्षणाला होत असावा.

काल नाही हा बोध झालेला संपूर्ण वर्तमानात जगतो, त्याचं जगणं वर्टीकल होतं. त्याला भविष्याची (म्हणजे ज्योतिषाची) फिकीर नसते आणि त्याच्यासाठी भूतकाळ हा संपलेला विषय असतो. आयुष्यात काहीही घडण्यासाठी (किंवा घडवण्यासाठी) वर्तमान हा एकमेव काळच आहे इतकी साधी गोष्ट त्याच्या लक्षात आलेली असते. त्याच्याकडे स्मृती आणि कल्पना यापासून वास्तव वेगळं करण्याची जबरदस्त जागरुकता येते. सतत वर्तमानात असल्यानं तो अस्तित्वाशी समरुप असतो कारण समग्र अस्तित्व कालरहित वर्तमान आहे.

मी माझ्याकडून सर्वतोपरी प्रयत्न केला.

या पोस्टवर अनाकलानाची इतकी परिसीमा झाली आहे की यापलिकडे मी वेळ घालवू इच्छित नाही.