बंदपीठाचा धसका.

मी पण ती पुरवणी वाचत नाही. सोमवारी सकाळी इतकं उदासवाणं वाचायला नको वाटतं...

दोनदा आल्याने.

आजकाल तिथे उदास गोष्टी वाढल्या आहेत हे खरं... पण सामान्य माणूस असे अनुभव घेत असतो... ज्यात सहन करणे याशिवाय काहिच दुसरा पर्याय नसतो. जर इतकं मोठं वृत्तपत्र एक संधी देत असेल तर काय वाईट आहे त्यात?
गेल्याच आठवड्यात मी आमच्या घराजवळ राहणार्‍या एका वयस्कर काका काकूंनी कोणाला तरी मदत केली ते त्या बाइंनी लिहिलं आणि मग आम्हाला समजलं... चांगलं वाटलं. जर अपघात चोर्‍या वाइट अनुभव जास्त छापले जात असती तर ती वस्तुस्थिती आहे हे लक्षात घ्या. छान छान गोड गोष्टीसाठी करण जोहर छाप सिनेमे आणि मासिकं वगैरे आहेतच की.. धमाल करायची असेल तर मिपा आहे. वाइट अनुभव घेतलेल्या व्यक्तीला ते इतक्या मोठ्या स्तरावर मांडून काही हलकं वाटत असेल तर नक्कीच चांगलं आहे.तरीसुद्धा आता असे अतिशय तपशीलवार वाइट अनुभव वाढले आहेत हे खरं... ब्लॉग्ज मध्ये लोक अशा शेकडो गोष्टी किंवा विचार लिहितात. ज्यांचं विश्व त्या पेपर पलीकडे फारसं नाही त्यांच्या साठी तो एक खुला ब्लॉग आहे...

आता तर वैद्यकिय महाविदयालयात ऍनोटोमी च्या पुस्तकांएवजी “बंदपीठ” अभ्यासाला लावणार असे एकले आहे.
कारण प्रत्येकाचे अनुभव, इस्पितळातील रसभरीत वर्णने, आजारांची नवनवीन नावे, शरीराच्या विविध अवयवांची आणि नीला- धमन्यांची शास्त्रीय नावे, अस्थिभंगाचे अनेक प्रकार हे सगळं फ्रेश, ताजं दर आठवड्याला दोन रुपयात मिळतं , मग कशाला ती ऍनोटोमीची जाडजूड पुस्तकं वाचा बुवा? ह्या बंदपीठाने लोकांना एवढं शिक्षीत केलंय की, हल्ली डॉक्टर लोक उपचार करायला घाबरु लागले. रुग्णाचे नातेवाइक बरोबर बंदपीठाचा ताजा अंक आणतात सोबत. त्याबरहुकुम उपचार होतायत ना हे बघायला.

=)) =)) =)) =)) टाळ्या ...

बाकी पोलिस टाईम्स आणि संध्यानंद हे पेपर मिक्स करून वाचले तरी चालेल...

- दैनिक टारानंद

मी अनेकदा मुक्तपीठ वाचतो. काही अनुभव-कथा या लोकांनी कशी मदत केली हे सांगणार्‍या असतात तर काही अनुभव दु:खद असतात.
मुक्तपीठ ठीक असते. दुपारचा चहा पिताना मी पाचदहा मिनिटे मुक्तपीठावर चक्कर टाकतो. काही लेख-अनुभव एकदम 'ललित' असतात. ते वाचूनसुद्धा करमणूक होते.
-- लिखाळ.

फक्त दैन्य दाखवण्यासाठीच ही दैनिकं छापली जातात.
आता आपल्या आजूबाजूच्या सगळ्या आजारी माणसांची संख्या मोजायला गेलं तर काय होइल?
समोरच्या घरातले आजोबा वयपरत्वे आजारी. नवरा आजारी म्हणून आज्जी आजारी.
वरच्या मजल्यावर राहणारे काका वजन कमी असल्यामुळे तर काकू वजन ज्यास्त असल्याने आजारी.
खालच्या मजल्यावरची तीन चार कुटुंबे तीथे सध्या रहातच नाहीत. मग आमच्या आसपास फक्त आजारी लोक आणि भयाण
घरंच आहेत असं म्हणायला हवं.
मला वाटतं पूर्वी नातेवाईक भेटत, निमित्ताने का होईना.
आजकाल फारसं जाणं येणं नाही राहीलं, मग मन मोकळं करायला वृत्तपत्रांच्या पुरवण्यांचा वापर सुरू आहे.

रेवती

काय लिहावे ?<अनिलstrong>
न आवडले तर न वाचावे..आवडले तर सोडू नये.असे म्हणणे सोप्पे आहे. आपण या दैनिकाला पत्र पाठवायचे का ? बघा हं..पटत्येय का ?
हल्ली आई वडिलांचे दु:ख ऐकायला वेळ नाही..वॄद्धाश्रम भरलेत तर लोकांचे दःख काय ऐकायचे ? कदाचित जेव्हां आपण दु:खी होऊ ना, तेव्हां आपल्याला सहानुभूतीची गरज लागणार नसावी. आपल्याला ना गाडी ओढावी लागत्. ना दारोदार फिरून का।ईतरी विक्री करावी लागत. दु:ख आहेच कुठे ?
जिकडे तिकडे चकचकीत मॉल्स, मल्टीप्लेक्स व त्यात जाणारे भारतीय नागरिक आहेत. चोहोकडे आनंद पसरला आहे. मग हे लोक का रडत आहेत ?
त्यांना हे अनुभव का आले ? छे.
अशा लोकांना या जगात राहण्याचा काहीही अधिकार नाही. अरे तुमची दु:खे आम्हांला का सांगता ? चहा पिता पिता मस्तपैकी नाष्टा करतांना वाचवत नाही हे. आम्हाला राहू दे ना आनंदात. .. आम्ही काय देणे लागतो हो या लोकांचे ?

माझा असा अंदाज आहे.. की मुक्तपीठ ला एक थीम आहे.. एका पुरवणीत एकाच टाईपचे अनुभव्कथन असते.. कदाचित दर सोमवारी बदलत असेल.. परवाच्या पुरवणीत सगळे अपघात होते.. त्यामुळे खूप तोचतोचपणा वाटत असेल..
मला मुक्तपीठ आवडतं वाचायला.. नेहेमीच टाकाऊ नसतं.. त्यामुळे वाचते..

तुम्ही जे म्हणताय, अपघात्,हल्ले,स्फोट, ई गोष्टींची रेलचेल पेपरमधे १ ल्या पानावर तर असतेच! हल्ली या गोष्टीच वाढल्यात त्याला काय करणार..

अरे तो बोल्डचा टॅग कोणीतरी बंद करा रे..

http://bhagyashreee.blogspot.com/

झाला बंद टॅग!!!!

http://goodnewsindia.com/ नावाचे एक संकेतस्थळ बरेच वर्षे चालू होते अजूनपण आपण पाहू शकता मात्र ताज्या बातम्या देणे बंद झाले आहे कारण ज्या व्यक्तीने ते चालू केले ती व्यस्त आहे २०१० पर्यंत!

लेख खुपच छान आहे.

८७/८८ ला एका कंपनीत लागलो होतो. तेथे एक सदगृहस्थ होते आणि चुकुन कधी विचारले गेले की, " **** कसे काय चालले आहे?" असा प्रश्न विचारता क्षणीच कमीत कमी २ तास त्यांच्या भुत आणि वर्तमानातील अडचणीचा पाढा वाचला जाई. बरे त्यांची गाडी थांबवणे अशक्यच होते. एकदा / दोनदा असा अनुभव घेतल्यानंतर त्यांना पाहता क्षणीच मी पळ काढत असे. अर्थात हीच पद्धत अनेकांनी अनुकरलेली होती.

अपघात, फजिती, फसवणूक इत्यादी बातम्यानी दिवस वाईट जातो हेही नकी.

अवांतर : परवाच सकाळी एक बातमी वाचली. ( लोकसत्ता) पिंप्रीच्या डॉ. तरुणीवर लग्नाचे आमिष दाखवुन बलात्कार. दिवसभर बलात्काराची व्याख्या काय असते यावरच विचार करत होतो. शेवटी मेंदु शिणला म्हणून बरे, नाहीतर मिपावाल्यांना शिणवले असते हा भाग वेगळा.

अरे वा! वाचलं पाहिजे एकदा! :)

आणि सकाळच्या इतरही पुरवण्या वाचनीय असतात ..
दुर्दैवाने तुम्ही अपघात, आजारपण वगैरे विषय असलेली पुरवणी वाचली असावी ..
पु.ल. नी अशा योगाला "जल-शृंखला योग " असे नाव दिले आहे .