साकल्यसूक्त

वा! क्या बात!!!

काय कळलं रे दमाम्या तुला?

शष्प काही समजले नाही...कोणी मराठीत अर्थ लिहिल काय

काय न कळण्याजोगं आहे यात? स्त्री ची व्यथा मांडली आहे, किती गहिरा अर्थ आहे ! एक एक कडवं पुन्हा पुन्हा वाचत गेलं की तरल अर्थ उमटत जातो . आयुष्याचं सार मांडलं आहे जणु !! वाह वा !!

तुमचा अनर्थशास्त्राचा गाढा अभ्यास बघून वारल्या गेले आहे.

छान

कविता अनर्थशास्त्रावर असली तरी का कुणास ठाऊक आवडली आहे. वाखुसाआ.

शून्य कशाचे प्रतिक आहे ते नक्की सांग, मगच मी रसग्रहण करेन.

नुसती शब्दांची चमकती माळ मांडली की कविता झाली असे वाटत असेल तर ती केवळ पोकळ अभिव्यक्ती ठरेल.आपण ग्रेस यांच्या कवितेचा सखोल अभ्यास करणाऱ्यांचा अभ्यास न केल्याने असे अॅबस्ट्रॅक्ट काव्य प्रसवले आहे.
कितव्या पाणीपुरीनंतर ही कविता तुम्हांस झाली हे कळु शकेल का?
नवरातकिडे कुठे आढळतात?
निर्लज्ज उगवतो अंकी म्हणजे काय?
रुपकांचं स्पष्टीकरण देता येत नसेल तर हा कवितारुपी शब्दांचा बाजार भरवून आपण भ्रष्ट नकलेची नक्कल काढता आहात असा हा प्रकार आहे.

रसग्रहणासाठी माहितगार यांना आवाहन.

काही कळले नाही.
"स्त्री ची व्यथा मांडली आहे, किती गहिरा अर्थ आहे ! ----"
आणखी एक वकील.
जाऊ द्या समजावत बसू नका कारण सोपी गोष्ट आणखी सोप्पी करता येत नाही आणि सरळ रेषा आणखी सरळ करता येत नाही असं आमचं मत आहे.

हल्लीच्या मराठी मालिका पाहून स्त्रियाच स्त्रियांच्या व्यथा आहे असे लक्षात आले आहे.पुरूष त्यांना समजून घेतात/समजूतदारपणा दाखवतात त्यामुळे ते अगोदरच रिंगणाबाहेर गेलेत.उर्वरित निरूपणासाठी बॅटन टवाळ कार्टाकडे सोपवण्यात येत आहे आणि आज रविवार असला तरी ठाणे मॅरथॅान नाहीये.चालू/पळी द्या धागा हळहळू २१ किमीटरकडे.

अति सुंदर काव्य.मितानजींच्या प्रतिसादामुळे कवितेचे अंतरंग नीट उलगडले आहेत असे वाटतेय. रसिक ,अभ्यासू ,जाणकार, सुज्ञ अजून प्रकाश पाडतीलच.

मुक्त काव्य आवडले.एक एक शब्द अनेक अर्थान उलगडत जातो य. स्त्रि व्यथेचि कथा मनाला भिडलि.

अजयाताइच्या प्रतिसादाचे नवल वाटतेय.कविता समजुन घ्या बर.

कविता आवडली

अव्यक्त अवकाशातील अमूर्त संवेदनांची प्रच्छन्न स्त्रीसापेक्ष अभिव्यक्ती ! आशय कळल्यासारखा वाटत असतानाच तो मनवर्तुळाला भेदून न जाता निसटता स्पर्शून जातो हे या काव्याचे यश !
मितान कसं गं सुचतं तुला ?

ही कविता तुमची वाटत नाही मितानताई...

तुमच्या शैलीवर एका विशिष्ट कवीचा प्रभाव जाणवतोय. कवितेला जी लय आहे ती विशेषतः त्याच कवीकडून उचलल्यासारखी भासतेय.

पहिली चार कडवी समजली असं वाटत असतानाच शेवटची तीन कडवी डोक्यावरुन गेली.

म्हणून पहिली चारच कडवी आवडली!

काव्यरस:
अनर्थशास्त्र
इशारा
फ्री स्टाइल
भूछत्री
मुक्त कविता
विराणी
सांत्वना
लेखनविषय::
पाकक्रिया वाङ्मय कविता क्रीडा>>>>>>>

अर्रर, असं आहे का हे ???
मग लगे रहो!!!;-)

कस हो सुचत तुम्हाला कस हो सुचत तुम्हाला ?
आम्हाला तर एकही प्रतिसाद पण नाही कळला.
कस हो सुचत तुम्हाला कस हो सुचत तुम्हाला ?
ग्रेस चा प्रभाव आहे हे पुर्णपणे चुकीचे विधान आहे.
उद्या तुम्ही
घर थकेला संन्यासी
भित बी हलु हलु खचरेयली है
या पपन च्या ग्रेसच्या कवितेचा बिहारी मित्राला समजावुन सांगण्यासाठी केलेल्या अनुवादावरही
आक्षेप घ्याल

खूप छान लिहिता आहात आपण. चिकित्सा करणाऱ्या प्रतिसादांकडे दुर्लक्ष करा. त्याना लिहिता येत नाही म्हणून असे प्रतिसाद देतात. कसलीही स्पष्टीकरण देत बसू नका. तुमच्यासारख्या प्रतिभावान पक्षी आपलं ते हे कवयित्रीला ते कराव लागतय हे अत्यंत केविलवाण
आहे.एक मिपाकर म्हणून शरम वाटली आज. इथे चिकित्सा करणाऱ्या सर्वांना एकच प्रश्न विचारतो आपलं ते हे विचारते शाळेत कधी कवितेच्या कवीला यातून काय सुचवायचे आहे इ प्रश्नांना पैकेच्या पैकी गुण मिळाले होते का तुम्हाला?

आपण लिहीत रहा बिनधास्त. कुणी त्रास दिला तर म्हणा गोली मार भेजेमे. येत रहा. _/\_

छान पाकृ.
घरी आलो असल्यानं करुन पाहता येईल.

हाफशेंच्युरी...
होऊ द्या सत्कार

त्यांनी फक्त वाट्टेल ते नवनवीन शब्द काढून एकापुढे एक जोडले नाही आहेत.
सुसंबद्ध कविता लिहीण्यासाठी काव्यविषयाच एकसंध भान, अनुभवाची प्रगाढता आणि प्रतिभा लागते. मुळात या गोष्टी अतिप्रचंड प्रमाणात अंगी असतील तर अभिव्यक्ती पोकळ ठरत नाही.

अर्थात इतक्या लोकांनी भयंकर कंफ्यूजन केल्यावरही कवितेचा फोलपणा न दाखवणं साहसाचं होतं
पण कोणतीच कविता सखोल अभ्यासली नसल्यानं ते सोपं होतं.

मुळात 'बसलं' की काहीही अर्थ निघू शकतात, पण आपण कधीच 'बसत' नसल्याने अर्थ काढण्यात खूप कमी पडतो ;)

म्हणजे कवयित्री का कवियत्री च्या अमुर्त अपेक्षांची पुर्तता करण्याची जाणीव रसिकांमधे जागृत राहील...

एकदम फ्रेस आहे कविता.

अंगावरून झुरळ फिरताना त्याची फिरण्याची जागा काही सेंटीमीटरपुरती मर्यादित असली, तरी त्याची जाणीव साकल्याने होते. सृष्टीच्या चराचरात एक साकल्यभाव त्याच्या गूढ अस्तित्वाने एक रंजकता निर्माण करत असतो. पूर्णत्वाची आस असणे, त्यासाठी एवढा सारा पसारा मांडणे आणि नंतर त्यातील फोलपण लक्षात येणे, म्हणजे कायमचीच अतृप्ती. अशा उकळत्या पाण्यासारख्या भावनांची त्या झुरळाच्या संकल्पनेशी ओळख झाली की अशी नवीन रसाची पाकसिद्धि होणे साहजिकच आहे. अमूर्त अशा संकल्पनांची तेवढीच कुठेशी अमूर्त तर कुठेशी त्या झुरळाइतकीच मूर्त अशी ही अभिव्यक्ती मनाला स्पर्शून गेली.
(^_^)