मराठी अंताक्षरी

लाल लाल पागोटं, गुलाबी शेला
चिंट्या दादा गेला, जीव झाला वेडा.

एक दोन तीन चार, हमालपुर्‍यातली पोरे हुशार...

रति रंगी रंगे ध्यान रंगवी तरंगा
वांच्छिला प्रेमसंग परि होय मनोभंग

विकचदल सुमनांग भ्रमरीस सुखसंग
विपरीत परि दैव तरी होई रसभंग

पुढचे अक्षर "ग "

पैजारबुवा,

रुपानं देखणी, सुपारी चिकणी, सोळावं सरलं
दुनिया फिरते माझ्या मागं पर तुलाच मी हेरलं
तुझं पाऊल कुठे फसलं?

हे हे हे हे हे, मला भुतानं पछाडलं, मला भुतानं पछाडलं....

याला भुतानं पछाडलं, याला भुतानं पछाडलं....

लवलव करी पात
डोळं नाही थार्‍याला
एकटक पाहु कसं
लुकलूक तार्‍याला

पैजारबुवा,

लाभले आम्हास भाग्य
बोलतो मराठी

ठाऊक आहे का तुज काही,
ठाऊक आहे का तुज काही,
कशी होती रे माझी आई?
कशी होती रे माझी आई?

पैजारबुवा,

इवले इवले सुख चिमुकले जर निसटले मिळेल का पुन्हा
हलके फूलके ढगाच्या सारखे व्हावे कधीतरी वाटते का मला
उंच उंच झूला भासते गरगर
धुंद मौज किती वाटते वरवर
नाद लाव तू मनाला

लेक लाडकी या घरची होणार सुन मी त्या घरची होणार सुन मी त्या घरची...

चिन्मया सकल ह्रदया , सदया रे बा गोविंदा

चांदण्यात फिरताना माझा धरलास हात
सखया रे आवर ही सावर ही चांदरात

तुझ्या माझ्या संसाराला आनि काय हवं तुझ्या माझ्या लेकराला, घरकुल नवं.
नव्या घरामंदी काय नविन घडंल घरकुलासंग समदं येगळं होईल..
दिस जातील, दिस येतील भोग सरंल
सुख येइल..

लबाड लांडग ढोंग करतंय
लगीन करायच सॉंग करतंय

येथोनी आनंदू रे आनंदू ।
कृपासागर तो गोविंदू रे
कृपासागर तो गोविंदू रे
येथोनी आनंदू रे आनंदू

पैजारबुवा,

या जन्मावर, या जगण्यावर शतदा प्रेम करावे

चंचल वारा, या जलधारा, भिजली काळी माती
हिरवेहिरवे प्राण तशी ही रुजून आली पाती
फुले लाजरी बघुन कुणाचे हळवे ओठ स्मरावे

दैवजात दुखे भरता दोष ना कुणाचा
जरतारी हे वस्त्र मानवा तुझिया आयुष्याचे

चाफा बोलेना, चाफा चालेना
चाफा खंत करी, काही केल्या फुलेना...चाफा बोलेना

नको मारूस हाक मला घरच्यांचा धाक
भर बाजारी करशी खुणा करू नको गुन्हा हा पुन्हा

ही गुलाबी हवा, वेड लावी जीवा हाय श्वासातही, ऐकू ये मारवा ...

ही गुलाबी हवा, वेड लावी जीवा.

ही वाट दूर जाते स्वप्नामधील गावा..

वारा गाई गाणे
प्रीतीचे तराणे
धुंद आज वेली
धुंद फूल पाने

नको वाजवू श्रीहरी मुरली
तुझ्या मुरलीने तहान-भूक हरली रे.. नको वाजवू श्रीहरी मुरली

लपविलास तू हिरवा चाफा
सुगंध त्याचा छपेल का?
प्रीत लपवुनी लपेल का?
पैजारबुवा,

कठिण कठिण कठिण किती पुरुषहृदय बाई ।
स्‍त्री-जातीप्रति झटता अंत कळत नाही

हलके हलके जोज्वा बाळाचा पाळना
पाळण्यच्या मधोमध फिरतो खेळणा

नकोस नौके परत फिरू ग नकोस गंगे उर भरू
श्री रामाचे नाव घेत या श्रीरामाला पार करू
ज्या गंगे ज्या भागीरथी ज्या ज्या राम दाशरथी

पैजारबुवा,

थ? अक्षर द्या की दुसर. त चालेल का

घ्या थ पाहिजे होता ना तुम्हाला.
थेंबभर तुझे मन.. ओघळले माझ्यावर..
माझ्यापाशी मागत होते एक पाऊस, एक सर

रचिल्या ऋषिमुनींनी ज्याच्या ऋचा अनंत
डंका विनायका रे झडतो तुझा दिगंत

पैजारबुवा,

तुझ्यामाझ्या सवे कधी गायचा पाऊसही
तुला बोलावता यायचा (?) पाऊसही

ही युगा युगांची नाती
हळव्या प्रेमाची महती
सागरही थांबे तेव्हा
ह्या एका थेंबासाठी

ठ घ्या.

अरेच्या दिवसातला दुसरा ठ
आठवायला पाहिजे

पैजारबुवा,

ठेउन हिम्मत मर्दा वाणी
लाव सगळ्यांची वाट अरे तू लाव सगळ्यांची वाट
हिम्मत कसली जिवात माझ्या झालीय ग घबराट
घामही फुटला अंगालाया सुटलाय ग थरथराट,

(थरथराट मधले लक्ष्याचे गाणे)

पैजारबुवा,

ठाऊक नाही मज काही !
ठाऊक आहे का तुज काही, कशी होती रे माझी आई ?

जस्टीस करा आता पैजारबुवा.
आता मी बास.

गोरी गोरी पान, फुलासारखी छान
दादा मला एक वहिनी आण

गोर्‍या गोर्‍या वहीनीची अंधाराची साडी
अंधाराच्या साडीवर चांदण्यांची खडी
चांदण्यांच्या पदराला बिजलीचा बाण

वहिनीला आणायला चांदोबाची गाडी
चांदोबाच्या गाडीला हरणाची जोडी
हरणाची गाडी तुडवी गुलाबाचे रान

वहिनीशी गट्टी होता तुला दोन थापा
तुला दोन थापा, तिला साखरेचा पापा
बाहुल्यांच्या परी होऊ, दोघी आम्ही सान
दादा मला एक वहिनी आण

निर्गुणाचा संग धरिला जो आवडी
तेणें केलें देशोधडी आपणियासी मायबापा

पैजारबुवा

पांडुरंगकांती दिव्य तेज झळकती रत्‍नकीळ फांकती प्रभा,
अगणित लावण्य तेजःपुंजाळले न वर्णवे तेथींची शोभा,
कानडाऊ विठ्ठलू कर्नाटकू,
येणे मज लावियेला वेधू.

ध घ्या

धुंदी कळ्याना धुंदी फुलांना
शब्दरूप आले मुक्या भावनांना

नको देवराया अंत आता पाहू
प्राण हा सर्वथा जाउ पाहे

ह

लख लख चांदणं कोजागरीचं
टपोरं डोळ्यांनी बघायचं रं,
रातभर सजणा जागायचं रं

र

राजा ललकारी अशी दे,
साद दिली साद मला दे (असंच आहे ना ते?)

रूप पाहतां लोचनीं सुख जालें वो साजनी
तो हा विठ्ठल बरवा तो हा माधव बरवा

दूरदेशी गेला बाबा गेली कामावर आई
नीज दाट्ली डोळ्यात तरी घरी कुणी नाही

हसले आज कुणी
तू का मी?
हो तू का मी!

मी मज हरपून बसले गं, सखी मी मज हरपून बसले गं

आज पहाटे श्रीरंगाने, मजला पूरते लूटले गं
साखर झोपेमधेच अलगद प्राजक्तासम टिपले गं

मन तळ्यात मन मल्यात
मन नाजूकशी मोती माळ
तुझ्या नाजुकशा गळ्यात

गे मायभू तुझे मी, फेडीन पांग सारे
आणीन आरतीला हे चंद्रसूर्यतारे

बादवे, गाण्याच्या भेंड्या म्हणायचं सोडून अंताक्षरी हा हिंदी शब्द का वापरला जातोय?

रुणझुणू रुणझुणू रे भ्रमरा
सांडी तू अवगुणु रे भ्रमरा
(सर परत या. गाणं रिपीट झालं असल्यास क्षमस्व)

ऋतु हिरवा ऋतु बरवा
पाचूचा मनी रूजवा
पाचूचा मनी रूजवा
हिरवा,
ऋतु हिरवा ऋतु बरवा..

विकल मन आज झुरत असहाय
हि चांदरात नीज नच त्यात
विरह सखी मी कुठवर साहू
नाही मज चैन
क्षण क्षण झुरती नैन कोणा सांगू

गेले द्यायचे राहूनि
तुझे नक्षत्रांचे देणे..

नकळत सारे घडले
मी वळता पाउल अडले

पैजारबुवा,

लख लख चंदेरी तेजाची न्यारी दुनिया
झळाळती कोटी ज्योती या, हा हा !

हटातटाने पटा रंगवुनि जटा धरिशि कां शिरी, मठाची उठाठेव कां तरी
वनांत अथवा जनांत हो कां मनांत व्हावे परि, हरीचें नांव भवांनुज तरी

पैजारबुवा,

रवी मी हा चंद्र कसा मग मिरवितसे , लावित पिसे
त्या जे न साधे गगनी , गमे ते साधेची , तव या वदनी
अबलाबल नव हे भासे

सांग कधि कळणार तुला.. भाव माझ्या मनातला...

लवलव करी पात
डोळं नाही थार्‍याला
एकटक पाहु कसं
लुकलूक तार्‍याला

पुन्हा ल
;)

लपविलास तू हिरवा चाफा
सुगंध त्याचा छपेल का?
प्रीत लपवुनी लपेल का?

पैजारबुवा,

लाल लाल पागोटे गुलाबी शेला
पिंट्या दादा गेला जीव झाला वेडा..

(नक्की शब्द माहित नाहीत)

डोंगरकाठाडी ठाकरवाडी , ठाकरवाडीला हुल्लडहोळी
आमची ठाकरवाडी

डाव मांडून भांडून मोडू नको
डाव मोडू नको

का रे दुरावा कारे अबोला
अपराध माझा असा काय झाला.

लाजून हासणे अन हासून ते पहाणे
मी ओळखून आहे, सारे तुझे बहाणे

नाविका रे वारा वाहे रे
डौलाने हाक जरा आज नाव रे

रंगात रंग तो शामरंग पाहण्या नजर भिरभिरते
कून तान विसरन भान ही वाट कुणाची बघते
तया सपतसूराचया लाटेवरूनी साद ऐ!कूनी होई
राधा ही बावरी, हरी ची,राधा ही बावरी

रिमझिम पाऊस पडे सारखा
यमुनेलाही पूर चढे
.............
गेला माधव कुणीकडे

डोल डोलतंय वार्‍यावं बाय माझी
डोल डोलतंय वार्‍यावं

मी डोलकर डोलकर दर्याचा राजा

जय जय महाराष्ट्र माझा, गर्जा महाराष्ट्र माझा

झिणिझिणि वाजे बीन, सख्या रे, अनुदिन चीज नवीन

कधि अर्थाविण सुभग तराणा , कधी मंत्रांचा भास दिवाणा
सूर सुना कधि केविलवाणा शरणागत अति लीन
सख्या रे, अनुदिन चीज नवीन,

पैजारबुवा

नाच रे मोरा, आंब्याच्या वनात
नाच रे मोरा नाच

ढगांशी वारा झुंजला रे
काळा काळा कापूस पिंजला रे
आता तुझी पाळी, वीज देते टाळी
फुलव पिसारा नाच

चिउ चिउ चिमणी चारा खाते पानी पीते भुर्र उडून जाते ;)

तुझ्या कांती सम रक्त पताका पूर्व दिशी उजळती
अरुण उगवला प्रभात झाली उठ महागणपति

पैजारबुवा

तू सुखकर्ता, तू दुःखहर्ता,
तूच कर्ता आणि करविता

तव नयनांचे दल हलले ग,
पानावरच्या दंवबिंदूपरी
त्रिभुवन हे डळमळले ग

तारे गळले, वारे ढळले
दिग्गज पंचाननसे वळले
गिरि ढासळले, सूर कोसळले
ऋषि-मुनि-योगी चळले ग,

पैजारबुवा

गारवा..
वार्‍यावर भिर भिर भिर पारवा नवा नवा

वाट इथे स्वप्‍नातिल संपली जणू
थांबवितो धारांनी सावळा घनू, ग बाई

पैजारबुवा

इतकेच मला जाताना सरणावर कळले होते
मरणाने केली सुटका जगण्याने छळले होते....