या गावाचं काही खरं नाही!

:)

(आपल्या सकल सामाजिक दांभिकतेची जाणीव आणि चीड असलेला )

आमच्याकडे मात्र कोणाच्या मयताला किती दिवस बंद,डीडी वन ला दिवसभर शास्त्रीय संगीत मसन यात्रेत किती गर्दी ह्यावर साहेब किती 'लोकप्रिय' हे ठरते!!!

Thats our style!!!

जाता जाता

येनारआय बंड्या मातृभूमी इसरला बहुतेक ;)

या लोकांना लोकशाही म्हणुन काहि कधि कळणारच नाहि.
इथे अंतयात्रेच्या नावाने हि बोंब, मग पत्नि/मुलाला निवडणुक तिकीट, स्मारकाचा वाद वगैरे भानगडी कुठुन येतील.
छ्या.. काय मजा नाय.

बलिवर्द्नेत्रभंजक ..!

हा हा
खरं आहे....
पण बरं आहे.

http://www.loksatta.com/sampadkiya-news/founder-of-modern-singapore-lee-...

आपल्या कुटुंबकबिल्यातच सत्ता राबवल्याचा त्यांच्यावर आरोप होत असे आणि तो रास्तही होता. परंतु तसे म्हणणाऱ्यांना त्यांनी तुरुंगात डांबले. तरीही सत्य पुरून उरतेच. ते म्हणजे त्यांचा एक मुलगा सिंगापूरचा विद्यमान पंतप्रधान. दुसरा सिंगापूर नागरी हवाई खात्याचा प्रमुख. पंतप्रधानपुत्राची पत्नी हो चिंग हे तामासेक या बलाढय़ वित्तसंस्थेची प्रमुख. कन्या डॉ. ली िलग हे त्या देशाच्या एका वैद्यक सेवेची प्रमुख अणि स्वत: ली यांच्याकडे पंतप्रधानपद सोडल्यानंतरही मंत्र्यांचा मार्गदर्शक हे पद. या सगळ्यामुळे घराणेशाहीचा आरोप झाला तर ते म्हणत: मी गुणवान असल्यामुळे माझी संततीही गुणवानच असणार. शुभ्र घोडा-घोडीच्या पोटी काळा घोडा कसा निपजेल?

मार्मिक!

मार्मिक रे सर्वसा़क्ष्या.आपल्या येथे मोठा नेता खपला की खूप गोंधळ घालायची सवय आहे.'अमर रहे अमर रहे,परत या परत या...."
शोक व्यक्त करायलाही काही मर्यादा हव्यात.

ली क्वान यू हे सर्वार्थाने जनहितेच्छु नेता होते. सत्तेच्या सुरुवातीच्या काळात अगदी "हुकूमशाह" आणि "कम्युनिस्ट" या पाश्च्यात्य राष्ट्रांनी देऊ केलेल्या बिरुदांची पर्वा न करता त्याने सिंगापूरच्या उत्थानासाठी अथक प्रयत्न केले. दुसर्‍या महायुद्धाच्या अखेरीपर्यंत सिंगापूर एक गरीब झोपाळू मासेमारी खेडेगाव होते. १९५९ मध्ये ब्रिटिश सत्तेपासून स्वतंत्र झाल्यानंतर केलेल्या १९६३-६५ या काळातल्या मलेशियाच्या संयुक्त राज्याच्या प्रयोगाच्या अपयशानंतर, सिंगापूरला मलेशियन संघाने बाहेर काढले. त्या नामुश्कीच्या खडतर कालखंडातून बाहेर काढून ली ने सिंगापूरला केवळ दोनच दशकांत फक्त मलेशियाच नाही तर सर्व जगाने असूया करावे असे सधन आणि सुशासित लोकशाही राष्ट्र बनवले.

हे सर्व करताना निस्वार्थी आणि निष्कलंक राजकारण म्हणजे काय याचा एक वस्तूपाठच त्याने सर्व जगाला दिला. हा वस्तूपाठ जगातल्या सर्वोत्तम समजल्या जाणार्‍या व्यवस्थापन विश्वविद्यापीठांत आणि महाविद्यालयांत शिकवला जातो.

जगातिल सर्वात जास्त काळ (१९६५ - १९९०) पंतप्रधान राहिलेल्या या नेत्यावर भ्रष्टाचाराचा एक लहानसा डागही नव्हता. इतका मोठा काळ अगदी विवादास्पद असणे वास्तवात शक्य नव्हते पण स्वतःच्या, नातेवाईकांच्या अथवा कुटुंबाच्या फायद्यासाठी ली ने आपल्या स्थानाचा फायदा उठवला असे त्याचे विरोधकही म्हणू शकत नाही.

ली च्या राजकारणाचा एक फार मोठा गुण म्हणजे त्याने व्यक्तीपूजेला पूर्ण फाटा दिला... जे जगातल्या अनेक महान विभूतींना आणि त्याच्या अनुयायांना करणे शक्य झालेले नाही. आज ली च्या मृत्युनंतर, जनमानसात अतीव श्रद्धा असूनही, सिंगापूरमध्ये मोठा गाजावाजा करून भावनेचे बिभत्स प्रदर्शन केले जात नाही, हे ली ने शिकवलेली तत्वे सिंगापूरच्या धानीमनी खोलवर रुजलेली आहे याचेच सुखद दर्शन आहे... ली ला यापेक्षा मोठी श्रद्धांजली ती काय असू शकते ?!

सद्यकाळातल्या एका खर्‍या जनहितेच्छु नेत्याचे निर्वाण झाल्याबद्दल मनापासून शोक आहे...

ली क्वान यू यांना भावपूर्ण श्रद्धांजली !

परवाच्या न्यूयॉर्क टाईम्स मध्ये ली क्वान यू विषयी वाचनीय मृत्यूलेख आहे.

बाकी हे वाचून मौज वाटली..

एमारटी च्या रुळावर कार्यकर्ते बसले असतील.

असे जर कोणी केले तर सेकंदात कोळसा झालेली बॉडी रुळावर ठेवून तो ली ना भेटायला स्वर्गातच जाईल!
१२०० व्होल्ट्स !

तुलना तर होणारच, पण तरी ही तुलना करावी ती तुल्यबळांची.
अहो डॉक्टर सी ए असलेले नातेवाईक आमचे, निवांत रस्त्यावर कचरा फेकत, कसे वाटेल तसे गाड्या चालवत, स्वतःचीह्च लाल करताना पाहिले की मनापासून आठवण होते एका कागदाच्या कपट्यासाठी ३/३०० डॉलर होणार्‍या दंडाची. अन ते धोरण राबवलं या माणसानेच.

मार्मिक !
आवडेश !

सहि! आपल्याकडं अस काय व्हायची शक्यता लई कमी.