पोशाखावरून पात्रता ठरवता येते काय?

खरेतर या झैरातीत राहुल गांधी आणि नरेन्द्र मोदींचे फोटो द्यायला हवे होते

तुमच्या घरातील स्त्रीयांनाही तुम्ही हाच नियम लावता का ?
कीती तो काडया टाकण्याचा प्रयत्न !!

जीनटॉपवाली फक्कड(अकलेने) चिमनी?अन् घरटं कुठं केलंत?

संपादित

सर्व सदस्यांनी व्यक्तिगत पातळीवरची टिप्पणी / ताशेरे / हल्ले टाळावेत.

फुरोगामी आत्मकुन्थन कि काय म्हणतात ते हेच का ?

त्यात एवढं चिडायला काय झालं, साडीवाल्या बायका जनरली डोक्याने मठ्ठ असतात या मताचा मी आहे.

तुम्ही मठ्ठ धोतरवाले आहात की हुश्शार जिन्सवाले.

हा हा. मी अगदी उलटा अर्थ घेतला होता. आता समजलं.

:)
असेच करणारी गावंढळ मितानची गावठी मैत्रीण ;)

मराठीची मोडतोड हा एक मुद्दा आहेच. सर्वदूर मूर्खपणा सुरुच असतो. रेडिओ, व्रुत्तपत्रे वाहिन्या, सर्वत्र मराठी सक्तीने सुधारायची चळवळ उभी रहायला हवी.
लेखाचा मूळ मुद्दाही महत्वाचा आहे. आमच्याच उद्योग समूहाचे हे दुकान दिसते.त्यामुळे यावर नाराजी पोहोचवत आहे, बघूया कसा प्रतिसाद मिळतो ते..!

बरेच वेळा जाहिराती ह्या गंडलेल्या असतात. त्यातला संदेश आपल्याला स्वतःच समजून घ्यावा लागतो. ज्या जाहिरातीमधे प्रतिभेसोबत समंजसपणा आणि संवेदनशीलता असते ती जाहिरात जास्त प्रभावी असते. अन्यथा अनेक उथळ जाहिराती आपण नेहमीच बघतो.

आजच एक गंडलेली जाहिरात पाहिली, मुलींच्या शिक्षणाच्या बाबतीत जनजागरण करण्याच्या उत्तम विचाराचे समर्थन करणारी दैनिक भास्करची जाहिरात. त्यात दाखवलेय की एका सरकारी शाळेतून एक माणूस त्याच्या लहानश्या मुलीला ओढून घरी घेवून जात असतो तेव्हा त्या मुलीच्या वर्गातील इतर लहान मुले तिला धरून पुन्हा शाळेकडे खेचतात. त्या चिमुरडीची एकीकडून वडील आणि दुसरीकडून वर्गमित्र-मैत्रिणी अशी बराच वेळ ओढाताण झाल्यावर वडिलांना साक्षात्कार होतो आणि ते मुलीचा हात सोडतात. सगळी मुले खाली पडतात पण विजयी मुद्रेने उठत कपडे झटकतात. संदेश काहिसा असा, 'बुरी जिद के आगे अच्छी जिद जरूरी है'
या जाहिरातीत संदेश कितीही चांगला असला तरी (माझ्या) लक्षात राहिली ती त्या चिमुरडीच्या हाताला धरून केलेली ओढाताण! अश्याप्रकारे खरंच ओढलं तर एवढ्या कोवळ्या जीवाचा हात खांद्यातून नक्कीच सरकेल.

याला उत्तर आहे
अमितेश कुमार--अम्रुता जोशी यांच्या लेखावरुन असे समजते की हि घटणा औरंगाबाद मधील प्रोज़ोन mall ची आहे..
औरंगाबाद चे cp ((police commissioner))पोलिस आयुक्त अमितेश कुमार. हे अशा विषायांच्या पुर्णपणे विरोधात आहेत..खास करुन स्त्रिंयावरील अत्याचार आणि हेटाळणी((मग प्रत्यक्ष किंवा अप्रत्यक्ष असेना)) त्याना फक्त ही बाब कळायला उशिर..
पण तक्रार योग्य हवी
या विषयावर त्याना लेखि पत्र किंवा तोंडी सांगितले तरी भरपुर झाले..पुढील कर्यवाही ते स्वता: करतात हे सर्व औरंगाबाद कराना माहितीच आहे

ते सत्यच आहे. वस्तुस्थितीच आहे. फक्त काहीशी दुरित किंवा पूर्वग्रहदूषित नजर ही वस्तुस्थिती असेल तरी तिचा उपयोग जाहिरातीत अशा प्रकारे प्रमोशनसाठी करणं हे आक्षेपार्ह आहे.

उदाहरणार्थ, लंगड्या माणसाला अनेक जण हसतात, वेडंवाकडं, मंदगतीने चालण्यावरुन टर उडवतात किंवा चिडवतात हे खरं असेल, म्हणून जाहिरातीत "लंगडा भी भागता है" असं म्हणून एनर्जी ड्रिंकची जाहिरात करणं अयोग्य वाटेल. बेकायदेशीर नसलं तरी.

>>>>>>मात्र समाजात जवळपास नेहमीच कपड्यांवरुन लायकी (पात्रता) ठरव्ली जाते, हीदेखील सत्य आहे.

अगदी बरोबर. कपडे हे तुमचं व्यक्तिमत्व अधोरेखित करतं. बऱ्याचदा तसं नसतं पण त्याचा प्रभाव पडतो आणि संबधित माणूस कसा असावा याचा एक मनातल्या मनात आडाखा बांधल्या जातो.

एखाद्या स्वागत कक्षात साधी साडी घालून चेहरा न रंगवता अगदी सहज गावाकडील स्त्री जशी साधारण दिसते आणि असते अशा स्त्रीचा अभ्यंगतावर फारसा प्रभाव पडणार नाही, पण तिथेच टाय कोट शॉर्ट अशी असलेल्या स्त्रीला खूप फाफट पसारा न लावता थोडक्यात आणि शिस्तीत काही विचारायचं असल्यास माणूस विचारतो. हा प्रभाव पोशाखाचा आहे.

माझ्याच महाविद्यालयातला एक प्राध्यापक व्यक्तिमत्व इतकं जबरा आहे की विचारू नका. कपडे ही भारी असतात. एखाद्या शासकीय कार्यालयात गेलो की प्रतिसाद खूप चांगला मिळतो. फक्त तो बोलला की बिघडल काम. आम्ही न होणा-या कामासाठी त्याला घेऊन जातो अट ठेवतो प्लिज बोलू नको.

सारांश पोशाखावरून माणूस ओळखण्यास बरीच मदत होते, प्रभावही पडतो ही गोष्ट सत्य आहेआणि नाकारता येत नाही. पण प्रत्येक वेळी पोशाखाबरोबर व्यक्तित्वही तसंच असेल असं समजण्याचं काही कारण नाही.

अवांतर : न पटलेल्या प्रतिसादा वरून कोणा सदस्याचा बायकोच्या उल्लेख करणं हे निषेधार्य आहे. बाकी चालू द्या.

-दिलीप बिरुटे

-दिलीप बिरुटे

मिपाची आजकाल सवयच झाली आहे वैयक्तीक बोलायची,माझी बायको काय पेहराव करते यावर इथली मंडळी घसरली हे पाहून आश्चर्य वाटले नाही.

असे व्हायला नको होते...याबाबत माझा तुम्हाला पाठिंबा...मिपाकर दूदूदू आहेत

आदिम मानसिकतेतून हिंदूंनि लादलेली गुलामगिरी<<<<<<<<<
मी गप्प राहणार!!!!

त्यात एवढं चिडायला काय झालं, साडीवाल्या बायका जनरली डोक्याने मठ्ठ असतात य मताचा मी आहे. पंजाबी सलवार कुर्तावाल्या जरा आणखी स्मार्ट व जीन्स टॉपवाल्या एकदम फक्कड (अकलेने)

@ गरीब चिमणा, आपला एका धाग्यावरील एक प्रतिसाद आपले चिडणे दर्शवतो. अन्यायाप्रती संवेदनशीलता हा सहज मनुष्य स्वभाव आहे आणि 'संयम बाळगा पण सहन करु नका' अशा अर्थाची एक इंग्रजी भाषेतील म्हण आहे.

आपल्याच त्या जुन्या प्रतिसादातील काही शब्दात फेरफार करुनही या धागा विषयात अभिप्रेत खुपणे काय असते आणि तीच खुपसणी आपण अट्टाहासाने कशी पुढे दामटता आहात हे दाखवून देऊ शकतो पण तुर्तास असू देतो कारण आपले वरील वाक्यही काही शब्दांचा फेरफार उदाहरण म्हणून केला तर पुरेसे ठरावे.

त्यात एवढं चिडायला काय झालं, साडीवाल्या बायका जनरली डोक्याने मठ्ठ असतात य मताचा मी आहे. पंजाबी सलवार कुर्तावाल्या जरा आणखी स्मार्ट व जीन्स टॉपवाल्या एकदम फक्कड (अकलेने)

याच वाक्यात या एवजी त्या कपड्यांच्या नावांची अदला बदल केली तर सहज होऊ शकेल पण त्यामुळे या किंवा त्या गटातील स्त्रिया दुखावल्या जाउ शकतात, मुलतः माणसाच्या अंगावरच्या कपड्यांचा त्याच्या बुद्धीमत्तेशी संबंधच काय ? आपण मांडत असलेला संबंध सरळ सरळ एक तर्कदोष आहे किंवा कसे ?

आपल्या वाक्यातून होणारा हल्ला व्यक्तिगत नसला तरी सरसकटीकरण करणारा आहे - (सरसकटीकरणाच्या खास वैशिष्ट्यासाठी आपण मिपावर ओळखले जाऊ इच्छिता किंवा कसे हा वेगळ्या अभ्यासाचा मुद्दा ठरावा)-पण मुख्य म्हणजे आपल्या वाक्यातील तर्कदोष व्यक्तीलक्ष्य तर्कदोषाच्या जवळ असणाराच आहे किंवा कसे ते खाली वाचून तुम्हीच ठरवा.

सहसा विरोधकांचा युक्तीवाद अग्राह्य ठरावा या उद्देशाने विरोधकाच्या दाव्यांवर हल्ला करण्याचा प्रयत्न केला जातो; यात विरोधकाच्या युक्तिवादाशी संबंधीत नसलेल्या कृती अथवा विरोधकाच्या चारीत्र्यातील खऱ्या (पण सदहुर युक्तिवादाशी संबंधीत नसलेल्या) उणीवांकडे लक्ष वेधणे याचा आंतर्भाव केला जातो.

एखाद्या व्यक्तिच्या समर्थ युक्तिवादाची तुलना त्या व्यक्तिच्या चारीत्र्यविषयक इतर गुणांशी, अथवा संबंध नसलेल्या कृतीशी करणे हा एक तर्कदोष असतो. युक्तीवादच अस्तीत्वात नसेल तर केवळ verbal abuse , however,व्यक्तिलक्ष्य तर्कदोष अथवा कोणत्याही प्रकारचा तर्कदोष म्हणवला जाऊ शकत नाही.[३]
उदाहरणे

" महापौरपदाच्या उमेदवाराचा विभागीकरण विषयक प्रस्ताव हास्यास्पद आहे. २००३ मध्ये त्यांच्यावर करचुकवेगिरीचे आरोप झाले होते."
" तू एवढा काय दिडशहाणा लागून गेला आहेस की इश्वराचे अस्तीत्वसुद्धा नाकारू शकतोस ? तुझे शालेय शिक्षण सुद्धा अजून पूर्ण झालेले नाही."
"डॉ.स्मीथ एवढे नावाजलेले हृदयरोग तज्ञ आहेत, तरीही त्यांना जुगार खेळण्याच्या कारणावरून अटक का केली गेली?"
"तुमचे फॅशन बद्दलचे मत अवैध आहे ;कारण तुम्हाला साधी नवे बूट घेणे देखील परवडत नाही."
"सरकारच्या आर्थीक स्थितीवर मत मांडावयास मोहन आहे तरी कोण? त्याला स्वत:ला साधी नौकरी सुद्धा नाही!"

त्यात एवढं चिडायला काय झालं, साडीवाल्या बायका जनरली डोक्याने मठ्ठ असतात य मताचा मी आहे. पंजाबी सलवार कुर्तावाल्या जरा आणखी स्मार्ट व जीन्स टॉपवाल्या एकदम फक्कड (अकलेने)

हे वाक्य मी जरासे बदलून टाकतो

त्यात एवढं चिडायला काय झालं, अबकड वैशिष्ट्याचे पुरुष जनरली डोक्याने मठ्ठ असतात य मताचा मी आहे. कखगघवाला जरा आणखी स्मार्ट व हळक्षज्ञवाला एकदम फक्कड (अकलेने)

इथे अबकड-कखगघ-हळक्षज्ञ या शब्दांच्या एवजी अनेक पद्धतीचे शब्द वापरता येतात दुसर्‍यांना सांस्कृतीक कारणावरुन कमी लेखू इच्छित मंडळी हेच करत असतात, असे करणारी मंडळी कधी रेसीस्ट असतात, कधी जातीयवादी असतात, कधी धर्मांध असतात, कधी सांस्कृतीक कारणावरुन द्वेष-विषमता जोपासणारी असतात; अजुन जर लक्षात आले नसेल तर आपल्या खरडफळ्यावर संपादक मंडळाच्या अनुमतीने अबकड-कखगघ-हळक्षज्ञ शब्दांमध्ये बदल करुन उदाहरणांचा गठ्ठा टाकतो, हवे अवश्य कळवावे.

आपली पूर्ण अर्ग्युमेंट सांस्कृतीक कारणावरुन द्वेषमुलक स्वरुपाची ठरते किंवा कसे हे आपले वाक्य रिव्हिजीट करुन पहावे.

...साडीचा अपमान करायचा नाही पण ते लांब पातळ कापड अंगाला गुंडाळने मला मध्ययुगीन व बुरसटलेल्या विचारांचे वाटते ,तसच धोतर व बंडी घालणारे पुरुष ही त्याच कॅटॅगरीतले.
साडी हे स्त्रीच्या गुलामगिरीचे लक्षण आहे,आदिम मानसिकतेतून हिंदूंनि लादलेली गुलामगिरी ,बर्याच बायका साडीचे समर्थन करताना दिसतात इथे याचा अर्थ आपल्याला बुद्धी व स्वातंत्र्य नकोच हेच त्यांनी मान्य केलेले दिसते.

१) आपण सरळ सरळ अपमान करताय आणि मग अपमान करायचा नाही म्हणून सारवा सारव करताय काय ते एक नक्की ठरवावे.

२) आपण संस्कृती आणि धर्म यांची गल्लत करत आहात किंवा कसे. धार्मीक विश्वासांचे लोक संस्कृती आणि धर्म यांची गल्लत करत असतील तर त्यांची गल्लत उघडपाडली पाहीजे उलटपक्षी तुम्ही स्वतःच संस्कृती आणि धर्म यांची गल्लत करताना दिसत आहात. पोषाख ही सांस्कृतीक गोष्ट आहे त्याचा धर्माशी अर्थाअर्थी संबंधच काय ?

३) (पुरोगामी लोकांनी पुढील वाक्यासाठी मला माफ करावे-नाईलाजाने लिहितो आहे) माणसाच्या विचारांचे पुरोगामीत्व अथवा बुरसटलेपण कपड्यांच्या लांबीवरुन ठरते यात काय पॉईंट आहे, या निष्कर्षाने सर्व पुरोगामी लोकांच्या सभा अंडरवेअर आणि बिकीनी घालून व्हावयास हव्यात.

४) नऊवारी आण धोतर असो वा गोलसाडीचे विवीध प्रकार असोत तेही अत्यंत सुंदर आणि रुबाबदार दिसू शकतातच. आणि पाश्चात्य पोषाख गबाळे दिसत असल्याची छायाचित्रे हवी असतील तर देतो. इतपत गबाळी देतो की तुम्ही सुद्धा गबाळी असल्याचे अ‍ॅग्री कराल त्या शिवाय मागच्या वर्षातील सर्वात गबाळा पोषाख केलेली व्यक्ती अशी नॉमीनेशन्स पाश्चात्य पोषाख करणार्‍यांचीही होतात. आपण शोधता का इतरांना शोधून देऊ देत ?

५) बुरखा आणि बुरखा समकक्ष डोक्यावरुन पदराचा आग्रह एवढ्या आणि एवढ्याच मर्यादे पर्यंत स्त्रीच्या गुलामगिरीचा पोषाखाशी संबंध येतो. कंपेअर्ड टू बुरखा नऊवारी आणि गोलसाडी खूप अधिक स्वातंत्र्य देत असत, कारनी लांबच्या पल्ल्याचा प्रवास करताना नैसर्गीक विधी करण्याची वेळ आली आणि आसपास सार्वजनिक शौचालय नसेल तर आमेरीकत पंचाईत होते- अलिकडे जे एन यु - कन्हैय्याची स्टोरी ऐकली असेल यावर अधिक भाष्य हवे असेल तर सांगा आपल्या खरडफळ्यावर करतो- आपल्याकडील नऊवारी आणि धोतर हा पोषाख अगदी घोड्यावर बसणे त्या शिवाय स्त्रीयांना पळण्याची वेळ येवो का घोड्यावर बसण्याची वेळ येवो नऊवारी हा त्या काळासाठी अत्यंत चांगला पोषाख होता. साडी असो का पंजाबी भारतीय पोषाख प्रकारात बुरखा न घालता ओढणी अथवा पदर कुणासमोर केव्हा, किती, कसे घ्यायचे ह्याचे बर्‍यापैकी स्वातंत्र्य असावे. त्यामुळे बुरख्यापेक्षा साडी हि नेहमीच आधूनिक आणि तरीही सुरक्षीत होती.

हो स्टनफोर्ड बद्दल वाचला होता असा किस्सा. खर खोट माहीत नाही. ह्यांच्या (https://www.truthorfiction.com/stanford/) मते ती अफवा होती.

मुलाखत आणि लग्न दोन्ही स्पेशल गोष्टी आहेत. त्यांचा वेगळा प्रोटोकॉल/ड्रेस कोड असतो.

पण अडाणीपणाचा ड्रेस कोड साडी का असावा, हा इथे प्रश्न आहे.

या फोटोमध्ये असलेल्या काकूंबद्दल तुम्ही असच मत बनवाल.

Sudha Murthy completed a BE in Electrical Engineering from the B.V.B. College of Engineering & Technology, standing first in her class and receiving a gold medal from the Chief Minister of Karnataka. Murthy completed M.E. in Computer Science from the Indian Institute of Science, standing first in her class and receiving a gold medal from the Indian Institute of Engineers.[11] Murthy became the first female engineer hired at India's largest auto manufacturer TATA Engineering and Locomotive Company (TELCO). Murthy joined the company as a Development Engineer in Pune and then worked in Mumbai & Jamshedpur as well

मला वाटते समाजात जवळ्पास पोशाखावरूनच पात्रता ठरवली जाते. कल्पना करा, जर मी इन्फी मध्ये इण्ट्रव्हुला उन्हाळ्यात बरा पडतो म्हणून पायघोळ चोळणा व सुती शर्ट किवां गुंठामंत्री स्टाऎल पांढरा शर्ट व पायजामा घालुन गेलो, तरी फक्त बुद्धीमत्तेवरुन मला घेतील ?

ड्रेसींग सेन्स, शिस्तीची गरज म्हणुन असलेले युनिफॉर्म, कस्टमरशी श्रोताभिमुखता म्हणून अथवा व्यवसायाची गरज म्हणुन असलेले युनिफॉर्म आणि पात्रता यांची गल्लत केली जाऊ शकत नाही. अलिकडेच मर्चंट नेव्ही बद्द्लची लेख मालीका झाली मर्चंट नेव्ही मधला चीफ इंजीअर इतर कामगारांप्रमाणेच कळकट्ट पोषाखात दिसला म्हणून त्याची पात्रता ठरु शकत नाही. बर्‍याच कंपन्यांमध्ये कामगार ते मॅनेजींग डायरेक्टर एकसारखा युनिफॉर्म असतो तेथे कामगारासारखाच पोषाख आहे म्हणून मॅनेजींग डायरेक्टरची पात्रता कमी होत नाही.

इंटरव्ह्यु मध्ये बायोडाटाव्र कॉन्व्हेंटचे नाव पाहून कँडीडेटची इंग्रजी न तपासता मी एका कँडीडेट ला घेतले आणि फसलो, म्हणजे इंटरव्हयु घेणार्‍याने उलटपक्षी -जिथे कस्टमर रिलेशन चा संबंध येतो अथवा किमान स्वरुपाचा पोषाख करणे म्हणजे अगदीच अंडरवेअरवर येत नाही आहे हे पहाणे ठिक- पेहरावावरुन पात्रता ठरवण्याच्या भानगडीत ऑदरवाईज इंटरव्ह्यू घेणार्‍याने पडू नये. त्याच्या पेहरावावरुन आपण अत्यंत एबल कँडीडेट नाकारत असू शकतो. खासकरुन काही क्षमता या उच्चकोटीच्या असू शकतात एखादी व्यक्ती चांगली तंत्रज्ञ/संशोधक/ऑडीटर असू शकते पण पोषाख अजागळ अथवा बावळटासारखा करेल पण त्यावरुन व्यक्तीची पात्रता ठरत नाही. थोरले बाजीराव पेशवे उत्कृष्ट योद्धा होते हे ते धोतर घालत म्हणून त्यांची पात्रता कमी होत नाही, शिवाजी महाराजांचा पोषाख आजच्या काळासारखा नाही पण त्यांच्या अनेक गोष्टी आजही आदर्श आहेत. नानासाहेब फडणवीसांकडे अथवा चाणक्या कडे वेगवेगळ्या बुद्धीमत्ता होत्या ज्यांचा त्यांच्या पोषाखाशी काहीही संबंध नव्हता. केवळ लंगोटी धारण करणारे समर्थ रामदास दासबोध ग्रंथ लिहून गेले, महात्मा गांधी पंचा घालत. पोषाखावरुन पात्रता ठरवण्याचा आधुनिक कालीन कॉर्पोरेट प्रयत्न हा कास्ट एवजी क्लास सिस्टीमच्या स्वरुपात विषमतेचे अप्रत्यक्ष समर्थन करु इच्छित तर नाही ना अशी अशी शंका न राहणे अधिक सयुक्तीक नसेल किंवा कसे.