पुणे (अचानक) कट्टा

मी पैला... मी येणार... २८ मार्चला !

२८ एप्रिल होय.
दिवसभर जमल नसल तरी मिपाकराना भेटायला रामदेव धाब्याला हजेरी लावेन.
सोबत रबडी- गुलाबजामुनचा आस्वाद घेता येइलच. :)

येणार..येणार...येणारच...............

श्रीकृष्ण मिसळ
(मारक्या बैलाची स्मायली)

कट्ट्याला शुभेच्छा
(गुरगुरणार्‍या बोक्याची स्मायली)

सकाळी असेल तर जमेलसं दिसतंय. फक्त दहा वाजता जमेलसं दिसत नाही. अकरा वैगरे वाजतील.

पुण्यास येउन, त्यातल्या त्यात तुळशीबागेत कमित कमी १२ वेळेला फेरफटका (?) मारुनही "श्रीकृष्ण मिसळ" न दिसल्याने आणि त्या अनुभवास मुकल्याने अतिव दुख्खः होत हाए.

दाबुन चापा मिसळ लेको...

पेशल जंटलमन असा कट्टा आहे का?

महिलांना बंदी आहे का ?

दोन्हीपैकी एका वेळी नक्की येणार.आत्मुराव कृपया भ्रमणध्वनी नंबर व्यनी करावा.

मी येईन चिंचवडला...आपल्याला जवळ आहे ...

आसे असल्यास भो पंचम जॉर्ज च्या स्टाईल वर स्वागतपद्य शीवाजी म्हाराज व तुकाराम बुवा यांच्या साक्षीने म्हणू !

मी येणार.... मी येणार

शुभेच्छा... मज्जा करा :)

कट्ट्याला शुभेच्छा....

एक तर शुक्रावार आणि सध्याकाळी ८ च्या ट्रवल्सने अकोला जातोय :(

कृपया भ्रमणध्वनी नंबर व्यनी करावा. सो , so chinchwad la kuthe ani kiti vajta bhetayche te samjel & accordingly off madhun early yeta yeil

जिम्मेदारी "बॅट्याला" आणण्याची...

"आप"लाच
परस्पर भागवत.

चिन्चवडचे आयोजक कोण आहे?
मोबाइल नंबर हवाय.
रामदेव बाबाला संध्याकाळी बर्‍यापैकी गर्दी असते.
आधीच फोनवर बुकिन्ग केल तर बरं पडेल.

आत्माराव,
व्यनी पहा कृपया.

श्रीकृष्ण मिसळ ला मिसळ म्हंणणे म्हंजे चपातीला परोठा म्हणण्यासारख आहे. तो बट्याट्याचा रस्सा नामक जे काही ताटात येते ते असत मात्र भारी ह्यात शंकाच नाही. फार मस्त. पाव स्लाईस बरोबर खाताना अजुनच मजा येते.

कट्ट्याला हार्दिक शुभेच्छा !!!

--शुभेच्छुक "खटपट्या"

आलोच उद्या.. तुळशीबाग काय.. एक गल्ली ओलांडली की आलीच..

मस्त कट्टे करा....

पुण्यातल्या पुढच्या कट्ट्याला जमवेन... तूर्तास कोरड्या शुभेच्छा!

जर्मनी झाली, आता एकदम पुणे!
मस्त भटकतायत पेठकरकाका!!
(कामधंदा कधी करतात कुणास ठाऊक!!)
-किंचित इनोग्राहक
पिडांकाका
:)

कट्ट्याला हार्दिक शुभेच्छा ! मज्जा करा.

आत्ताच पेठ्कर काकांशी बोललो .. आत्मुबाबा स्मयलीवाले यांच्या फोन्वर.
श्रीकृष्ण ची मिसळ चेपून मंडळी अमंळ सुस्तावलीत.

मी रामदेव ढाब्यावर भेट्तो किति वाजता जमताय ते सांगा

फक्त एखाद्या पेशंटने गडबड करायला नको.

मज्जा आली कट्ट्याला. :)

आम्ही इथे हापिसात बसुन काम करतोय आणि हे धाग्यावर कट्टयाचे धावते समालोचन देत आहेत दुष्ट लेकाचे!

आता खादाडीचे फोटो आणि सविस्तर वृत्तांत टाकुन आणखी जळवतिल.

आम्ही इथे हापिसात बसुन काम करतोय आणि हे धाग्यावर कट्टयाचे धावते समालोचन देत आहेत दुष्ट लेकाचे!

आता खादाडीचे फोटो आणि सविस्तर वृत्तांत टाकुन आणखी जळवतिल

मी रात्री आहेच रामदेव धाब्यावर. :)
आत्मुरावांचा मोबाइल नंबर मिळाला आहे.

आत्मुदा, पेठकर काका आणि एक्काश्री ही मंडळी आता पवनानगर येथील बेडसे लेण्यांच्या भटकंतीला निघाली आहेत अशी आमच्या आतल्या गोटातून खबर आहे. =))

आणखी जळजळ झाली...
आता countdown start kele ahe – off madhun nighayche & katta join karayche !!!

व्वा! मज्जा चाललीये मंडळी :-)

पेठकर काका
२ तारखेला मुंबईत आहात ना
मी तेव्हा मुंबईत असेल
ता. क
मी मुंबईत ० मार्च ते १४ एप्रिल आहे.
मुंबईत महा कट्टा करता आला तर खूप बरे होईल , म्हणजे जास्तीसजास्त मिपाकरांना भेटता येईल.
मिपाकरांना भेटण्यास उतावीळ व कट्टा आयोजकाच्या शोधत

निनाद , मुक्काम पोस्ट मुंबई
दोन आठवड्या पुरता

आता पहिले
मला सुद्धा ० मार्च दिसत आहेत.
तीस तारखेला असेच म्हणायचे होते.
मुंबईत राहणार आहे त्यामुळे डोंबिवली ते मुंबई व तिची उपनगरे कुठेही कट्टे करण्यास उत्सुक
रविवार वगळता सकाळ चा कट्टा करण्यास पुण्य नगरीला सुद्धा धावती भेट देऊ शकतो.
ता . क
आताच मूवी ह्यांचा व्यनि आल्याने जीव भांड्यात पडला आहे.
पुण्याच्या कट्याला शुभेच्छा

कालची रबडी सर्वांची भेट झाल्याने अधिकच गोड लागली. :Happy:

'अतृप्त' आयोजकाने श्रीकृष्णमध्ये मिसळपाव सदस्यांना मिसळपावच खाऊ घालून अगदी तृप्त केले.
सूड, इस्पिकचा एक्का, पिंगू, यशोधरा आणि दस्तुरखुद्द अतृप्त आत्मा ह्यांच्या समवेत सकाळचा कट्टा संपन्न झाला. ह्या कट्ट्याला माझ्या लेकानेही उपस्थिती लावली. नंतर सूड, पिंगू आणि यशोधरा ह्यांना कामे असल्याने (म्हणजे आम्ही रिकामटेकडे होतो असे नाही) त्यांनी उपस्थितांचा दु:खी अंतःकरणाने निरोप घेतला. तिथून पुढे, अम्मळ शतपावली करीत आणि पुण्याचे 'सृष्टीसौंदर्य' पेन्शनर्सच्या नजरेने पाहात पाहात, बाकीचे आम्ही (इस्पिकचा एक्का, आत्मा आणि मी) अतृप्ताम्याच्या वाहनाकडे निघालो. वाटेत, अतृप्त आत्मा ह्यांच्या शिफारशीनुसार एका अस्सल पुणेरी दुकानातून अस्सल अत्तराची खरेदी झाली. पुढील पाडाव कोथरुडात माझ्या घरी होता. तिथे चहापाना दरम्यान इस्पिकचा एक्का ह्यांनी मस्कतच्या जुन्या आठवणी जागवल्या. गप्पा छान रंगल्या होत्या परंतू पुढे बेडसे लेणी पाहायला जायचे होते. गुरुजींनी, लेण्यादर्शनार्थ अगदी जुजबी पायर्‍या चढाव्या लागतील आणि त्या घारापुरी पेक्षा अगदी सहज आहेत असे आश्वासन दिले होते. त्या नंतर तिथे पोहोचल्यावर डोंगराच्या पायथ्याशी उभे असताना, मला वाटले पायर्‍यांच्या पहिल्या वळणानंतर लेणी सुरु होतील. परंतु, माझ्या ह्या भाबड्या विचारांना अतृप्त आत्म्याने, ' ते चाफ्याचे झाड दिसते आहे नं, तिथे आहेत ती लेणी' असे म्हणून भूसुरुंग लावला. मी पाहिले तर ते चाफ्याचे झाड, मी उभा होतो तिथून तुळशी वृंदावनातल्या तुळशीच्या अशक्त रोपट्याएवढे दिसत होते. एका सत्शील दिसणार्‍या गुरुजींनी एवढ्या लांब आणून आपला 'कात्रज' केला आहे हे तत्क्षणी मला जाणवले. दर आठ-दहा पायर्‍यांवर विसावत उरलेल्या मार्गाचा आढावा घेत मार्गक्रमणा सुरु झाली. 'गुरुजी' जमातीवरून माझा विश्वास उडाला. गुरुजी आणि तरुण इस्पिकचा एक्का टणाटण उड्या मारत पायर्‍या चढत होते, त्यांचा उत्साह बापुडवाण्या चेहर्‍याने पाहात, मी (माझेच) पाय ओढत, माझा देह चाफ्याच्या झाडाच्या दिशेने निकराने ढकलत होतो. सोबत काकू होत्याच त्यांना आता हा माणूस वर (म्हणजे लेण्यांपर्यंत) कसा पोहोचणार आणि सदेह कसा परतणार ह्या चिंतेने ग्रासलं होतं. बर्‍याच खडतर प्रयत्नांनंतर चाफ्याच्या झाडापाशी पोहोचलो आणि हुश्श (सर्वांनीच) केलं. तळावरून तुळशीच्या अशक्त रोपट्याएवढे दिसणारे ते झाड चांगलेच १५ बाय १५ फुट असे डेरेदार होते.
लेणी पाहताना आत्तापर्यंतच्या सर्व श्रमांचा विसर पडला. दगडात कोरलेली नक्षी, आणि भावदर्शी शिल्पं पाहून मन मोहून जाते. आम्हा उरलेल्या ३ 'व्यक्तीं'साठी आज अतृप्त आत्मा हेच 'वल्ली' होते. त्यांनी त्यांच्या परीने ती भूमिका सुंदर वठवली. लेण्यांची माहिती देत अविस्मरणिय अशी सहल घडवली. एवढ्या उंचावर पाषाणात कोरलेली शिल्पं,गोड पाण्याची टांकं, बौद्ध भिख्खूंची चर्चा कक्ष, विश्रांती कक्ष, स्नानगृह आणि ध्यानगृह पाहून मन खरंच विस्मयचकित होतं. मी आणि काकू फक्त श्रवणभक्ती करीत होतो. पण गुरुजी आणि इस्पिकचा एक्का ह्या ज्ञानी जनांमध्ये ही शिल्पं , आपला धर्म आणि मुसलमान धर्मातील फोलपणा ह्यावर व्यासंगी चर्चा झाली. दांभिकपणा बाबत सर्व धर्मात एक वाक्यता आहे, धर्मसत्ता आणि राजसत्ता हातात हात घालून, स्वार्थ साधण्यासाठी भोळ्या भाबड्या (म्हणजेच मूर्ख) जनतेस वेठीस धरतात ह्यावर एकमत झालं. परतीचा प्रवास (माझ्यासाठी) सुकर होता. निगडीकडे मार्गस्थ झाल्यावर वाटेत एका क्षुधाशांती उपहारगृहात पुनःश्च एकवार मिसळपाव आणि चहानामक पेयावर ताव मारून झाला जड अंतःकरणाने (आणि देहाने) बेडसे लेण्यांचा निरोप घेतला. काकूंना तिच्या बहिणीकडे 'मनमोकळ्या' गप्पासत्रासाठी सोडून मी 'श्री रामदेव बाबा ढाब्याकडे' संध्याकाळच्या कट्ट्यासाठी प्रयाण केलं.

'श्री रामदेव बाबा ढाब्यावर' अतृप्त आत्मा, इस्पिकचा एक्का ह्यांच्या समवेत चौकटराजा, श्री आणि चिरंजिव नादखुळा, मी मिपाचा मित्र (मी आधी 'नीताचा' ऐकलं. त्यामुळे ही 'नीता' कोण ह्या विचारात कांही सेकंद गेले), झकासराव, वल्ली, यसवायजी, देवांग आदी जमले होते. थोड्या उशीराने श्री. बाबा पाटील ह्यांनी उपस्थिती नोंदविली.
'श्री रामदेव बाबा ढाबा' ह्या नांवामुळे आपल्या पुढे काय 'वाढून' ठेवले असेल धाकधुक मनांत होती. पण डाल बट्टी ह्या राजस्थानी पारंपारिक पदार्था समवेत, व्हेज कडाई, मटर-मेथी-मलाई,भाकरी, दहिखिचडी वगैरे पदार्थ छान होते. गोड खाणार्‍यानी रबडी हादडली. भरपूर साधकबाधक चर्चा झाली. मराठी चर्चेला चिं. नादखुळा ह्या मिपाच्या भावी क्रिकेटप्रेमी सदस्याने कानडी तडका दिला. जेवूनखाऊन तृप्त मनाने शेजारच्याच पानाच्या टपरीची विक्रि वाढविली तिथे उर्वरीत चर्चा (वल्ली आणि अतृप्त आत्मा ह्यांची लटकी खणाखणी) रंगली. अचानक किसन शिंदेंनी हजेरी लावून सगळ्यांना आश्चर्याचा सुखद धक्का दिला. पुढे त्यांच्या आणि मिपाच्या वादग्रस्त सदस्याच्या जवळिकीवरून हास्यविनोदाला उधाण आले. निरोप घेता घेता चर्चा रंगत राहिल्या. निघता पाय पुन्हा पुन्हा मागे घेतला जात होता शेवटी 'उद्या ऑफिस आहे' ह्या व्यावहारिक विचाराने मिपाची सुंदर संध्याकाळ आवरती घेतली.
सर्वांनाच मजा आली. यशस्वी कट्टा आयोजनाबद्दल अतृप्त आत्मा ह्यांचे विशेष आभार.
कोणीतरी कट्टुयाची छायाचित्रे टाकेलच.(मी सुद्धा वाट पाहात आहे).