पुणे कट्टा: १ मे २०१२

हे मुंबई कट्टा ह्या धाग्याचे विडंबन नसून खरेच असा कट्टा आयोजीत करण्यात आला आहे याची कृपया नोंद घ्यावी. फक्त धागा जाहीर करण्यात आमच्याआधी मुंबईकरांनी बाजी मारली.

हे ढिक्स्लेमर नसतं तर खरंच विडंबन वाटलं असतं.

असो. आयोजकांच्या यादीत आमचं नाव पाहून अंगावर मुठभर मास चढलं आहे. (एरव्ही कार्यालयात एक साधा टेलेफोनिक कॉल तुला सेटप करता येत नाही असा नेहमी उद्धार होतो आमचा. ;) )

करा लेको, कट्टे करा , खा खा मटार उसळ खा, शिकरणं खा...

- (कट्टा वृत्तांताची वाट बघणारा) सोकाजी

आयला, वल्ली आणि त्यातून असा धागा म्हणजे विडंबन नाही यावर विश्वास ठेवणे कठीण.

"लांडगा आला रे आला" होऊ नये हो वल्ली दादा !!!!

>>>हे मुंबई कट्टा ह्या धाग्याचे विडंबन नसून खरेच असा कट्टा आयोजीत करण्यात आला आहे याची कृपया नोंद घ्यावी.

हे बरे केले की जाहीरपणे सांगीतले "विडंबन नाही".

कट्ट्यास शुभेच्छा.

आम्हि आलो तर चालेल का? म्हणजे आम्हि नविन आहे . आणी कोणाची ओळख नाहि.....म्हणुन विचरल

छान आहे, बड्या असामीच तिथे स्वागताला असल्याने यायला संकोच वाटतो. शिवाय दमडीचा प्रश्न आहेच. असो, दुरून पाहू झापातून

(नेहमीप्रमाणेच) कट्ट्यास शुभेच्छा!

मि आलो तं चालन का

भिका दामु जगदाळे

तुमच्या पुणे कट्ट्याला हार्दीक हार्दीक शुभेच्छा :)

'मी पा'हतोय. जरा भारताबाहेर पडलो तर झाले ह्यांचे कट्टे सुरू. 'मुंबई कट्टा' काय, लगेच 'पुणे कट्टा' काय..! आता मुंबईकर 'चिंचपोकळी कट्टा' करतील. नाहीतर 'धारावी कट्टा' करतील की लगेच पुणेकर 'सासवड कट्टा' करतील नाहीतर 'निगडी कट्टा' करतील. आम्ही आपले बापुडवाण्या चेहर्‍याने ह्यांना 'शुभेच्छा' देत बसतो आहे.

:( :-( :sad:

मेल्यांनो जरा बरा दिवस नाही का रे सापडला. त्या छत्रपतींना गेले २ महिने विचारतोय सरुटॉबानेचा कट्टा कधी तर सांगायला तयार होइनात आणि असे चोरीछुपे कट्टा ठरवुन मोकळे झालात होय रे? माझ्या नावचे ३ व्हेज स्टार्टर्स आणि १ डेझर्ट बाजूला काढुन ठेवा नाहितर पचायचे नाहित तुम्हाला ते.

बाकी कट्टय्याला (जळजळी) शुभेच्छा. ऐष करो लेको.

शुभेच्छा!
बारबेक्यु नेशन्स म्हंजे अन्लिनिटेट खाणं आणि (म्हणूनच) अनलिमिटेट गप्पा :) धमाल करालच (ते सांगायला नकोच)
फटु टाकून नक्की जळवा! :)

क्रुपया व्यनि कसा करायचा ते सांगावे....

मी येणार आहे. :)

प्रेषक बिपिन कार्यकर्ते Mon, 30/04/2012 - 13:21.

मी येणार आहे. Smile

बिपिन कार्यकर्ते

ग कुणीतरी येणार येणार ग.पाहुणा कुणी येणार येणार ग........

हे असे होणारे कट्टे आणि त्यांची रसभरीत वर्णने पाहून जीवात घालमेल सुरु आहे.
ह्यावेळी जीवाची मुंबई करावी ह्या हेतूने पत्नीला टांग देऊन दोन आठवडे मी एकटाच भारतवारी करण्याच्या बेतात आहे.
मग हम हे और कट्टे

प्रास भाउ
जरूर
माझ्याकडून जेवढे जमेल तेवढे करून पंचतारांकीत कट्टा नक्की करू.

सॉरी !

मी येणार आहे. :) सम्पर्क कुठे करायचा ते सांगावे हि विंनंती

इनो.

अनेकानेक शुभेच्छा.. दुसर्या दिवशी सुटी असती तर नक्की आलो असतो.. पुणे गेटची आठवण ताजी आहे..

पुणे कट्ट्याला शुभेच्छा

काही झालं तरी टेबलावरचे झेंडे खाली पडू देऊ नका. मोदक, गणेशाला दिमतीला घ्या....
त्यांनी पांढरे झेंडे झळकावले पाहिजेत.. बास ;)

आजही एक लाईव्ह वृत्तांत येणार काय?

कट्ट्याला शुभेच्छा!
बाकी वाकड पुण्यात कधी आले ब्वॉ ? हे म्हणजे उगीच कर्जत्-कसार्‍याला मुंबै म्हणण्यासारखेच झाले की.

अर्रर्र!! यावेळीही संधी हुकणार कट्ट्याला येण्याची. :(
मजा करा!!

लै जबर्‍या मज्जा आली राव...येक नंबर ठिकाण हाय

कट्टा नक्की झाला ना , मग वृत्तांत कुठाय ?

बार्बेक्यू नेशनचा रणसंग्राम-अर्थात मिपाराष्ट्राचा प्राणांतिक लढाईनंतरचा विजय

संध्याकाळची वेळ,,फक्त अंधार पडायची खोटी होती...प्रांत पुणे येथुन खादाडांचा एक सशस्त्र जथ्था एका पांढर्‍या शुभ्र ऐरावतावरुन तासभर आधीच कुच करुन निघालेला होता... तो जथ्था रणसंग्रामी येऊन तयारित उभा राहिला...पण बाकिची दलं अजुनही येत नव्हती,शत्रू त्यांच्या नाद/वासासकट युद्धभूमीच्या अगदी समीप येऊन ठेपलेला होता.अगदी कोणत्याही क्षणी युद्धाला तोंड फुटेल अशी परिस्थिती. एवढं कमी की काय,म्हणुन काही वेळातच पिंपरी/चिंचवड ग्रामाचा तो महा(न) वल्लीदार खादाड रणवीर आपल्या तश्याच धीरगंभीर पल्सर नामक काळ्या घोडीवरुन रस्त्याची धूळ चौखुर उडवीत दौडत दौडतच आला...आल्या नंतर घोडी सावलीला सोडून म्होरक्याला रामराम आणी आंम्हास सलाम ठोकुन तातडीच्या युद्ध पूर्व बैठकीत सहभागी झाला.''आज कोणत्या बाजुने हल्ला चढवायचा..? आघडीला कोण असणार..? खिंडित कुणाला गाठायचे..? ;-) '' आदी अनेक अत्यावश्यक आणी महत्वाच्या बाबींवर चर्चा घडली... या चर्चे दरम्यान आपल्या म्यानेतून तलवार काढलेला,मुदकेश्वर दत्त आणी त्याचा सहकारी तेज नेमबाझ सुडकेश्वर मुख्य दलाच्या आज्ञेच्या प्रतिक्षेत कधी येऊन हुबे ठाकले ते कळलेही नाही.एंव्हाना सुरुंगस्फोट तज्ञ दलपती पन्नास फक्तेश्वर,जोरदार हल्लाबाज बहुशस्त्रधारी आत्मारामभट्ट अत्रुप्त,गुप्तहेर पिंगट धुंगट,राहणार-अशक्यओळखग्राम,आणी खजिनदार सह भालाबाज धनाजी(फेम-संताजी/धनाजी) अशी एकंदर ७ जणांची टोळी हाती भडकलेला जठराग्नी घेऊन हळूहळू सयाजी डोंगराच्या पायथ्याकडे सरकू लागली होती.अजुन काहि जण कमी होते,पण अता वेळ दवडण्यात अर्थ नव्हता...

सयाजी डोंगराकडुन चढाईला सुरवात करणार,एवढ्यात समोरच्या झाडीतुन द्विराष्ट्र शांतता सेनेचे काही अधिकारी डोंगरावर जाण्यापूर्वीच्या तपासणी साठी सामोरे आले.बार्बॅक्यूनेशन भूमीकडे नेणारा डोंगर चतुरतारांकित असल्यामुळे सर्व राष्ट्रीय परिषदेचे अध्यक्ष कॉफी अन्नान्न यांच्या सांगण्यावरुन अंगावरुन झाडपाला फिरवुन सर्वांना मार्गस्थ करण्यात आले.डोंगर दैवीगुणांनी संपन्न असल्यामुळे आकाशस्थ पातळीवर असलेल्या युद्धभूमीकडे योद्ध्यांना नेण्यासाठी एक उडता हवामेहेल ठेवण्यात आला होता,त्यात बसुन सर्व योद्धे युद्धभूमीच्या नियोजित स्थानी पोहोचले... साक्षात मोदकेश्वराने आधीच मोर्चे बांधणी केलेली असल्यामुळे, पुढे अन्नाच्या एकाही कणाचा विलंब न होऊ देता सर्वांनी आपापली शस्त्रे तय्यार केली.

एवढ्यात आणखि एक योद्धा गाणाजी मास्तुरे,आणी नव आमंत्रित मुश्टीयोद्धा महाग्यानी-नादखुळा यांनिही आवाजी हजेरी लावली,शत्रूला सैन्याची होणारी ही जमवा जमव कानावर गेलेली होतीच,म्हणुनच मुख्यभूमी टेबलावर प्रतिचार सैनिकांच्या मध्यभागी एकेक रणचंडी हवनकुंड मांडण्यात आले.आणी काहि कळायच्या आत,बार्बॅक्यूनेशनचे शस्त्रधारी सैनिक चहुबाजिनी हल्ला चढवू लागले,एकच रणसंग्राम जाहला... बोला...''पार्वतीपते हरहरमहादेव...!'' ''हणामारा जाळा तोडा...जो जो दिसेल त्याला फोडा'' अशा सहस्रावधी गर्जनांनी आसमंत दुमदुमुन गेले, जो जो कबाबी सैनिकांचा गज रणभूमीवर उतरेल त्यास मिपाखादाडराष्ट्राचे धुरंधर रणवीर तेल लाऊन तंदुरात पोळू लागले. ''वाचवा वाचवा..रेहेम रेहेम'' अश्या आरोळ्या उठत असताना(च) पोळुन पळुन जाणर्‍या काही सैनिकास नेटाने पकडुन जायबंदी करण्यात येऊ लागले.आज मिपाराष्ट्र-विजयाची शपथ घेऊन हरएक योद्धा आलेला असल्यानी,दर दहा मिनिटाला कबाबच्या ५/५तुकड्या सहज युद्धमुखी गारद होत होत्या,

काही वेळानी युद्धातले डावपेच कमी पडु लागले असं वाटत असताना, एका जुन्या अनुभवी पूर्वराष्ट्रातला युद्धतज्ञ बि.का. धाऊन आला.मग बार्बॅक शत्रूंचे सर्व सैन्यहारक असे एक नेहमीचे धोरण नक्की काय असावे ते सगळ्यांच्या लक्षात आले...आधी बलाढ्य बार्बेक सैनिकांच्या पायदळ/घोडदळासह अनेक नामी तुकड्या चाल करुन येणार्‍या राष्ट्रावर सोडाव्या.आणी त्यांना खिंडित येण्यापूर्वीच तह करण्यास भाग पाडावे...पण आज ते होणे नव्हते,माता अन्नपूर्णेच्या मनात काहि वेगळेच होते.पहिल्या कबाब हल्याचा रणकुंडात भाजुन खरपुस समाचार घेतल्या नंतर,मिपाराष्ट्राची ही धुरंधर सौन्याची तुकडी अजुनही दोन्ही---हतानी लढत असलेल्या मोदकेश्वराला अवरते घेऊन पुढिल रणभूमीकडे गेली...

परंतु मुख्ख्यान्न रणक्षेत्रात काही विशेष जोर नव्हता हे लक्षात आल्यामुळे...तिथे माफक लुटालुट करुन...शत्रूच्या त्या डेझर्टच्या मखमली हिरवळ असणार्‍या ;-) बागेकडे सगळ्यांनी कुच केली.निरनिराळ्या फळांच्या,केकच्या,पेस्ट्रीजच्या,पुडिंगच्या तयारीत उभ्या असलेल्या सैन्यावर आखरी वार पडला...पुन्हा रणभेरी वाजो लागल्या,धरा माराच्या आरोळ्यांनी रणमैदान गर्जू लागले...दिसेल त्या काऊंटरवर प्रत्येक तुकडीचा निकराचा हल्ला पडला... युद्धमैदान आईक्रिमच्या डागांनी गारेग्गार झालं.टेबलावर जिकडे बघावं तिकडे लचके तोडलेल्या फळांचे छिन्न-विच्छिन्न भाग, डेझर्टच्या रिकाम्या प्लेटांवर काट्याचमच्यांनी मान टाकुन दिलेली शरणागती,आणी आईस्क्रिमच्या प्रत्येक भांड्याला दिलेल्या सद्गतीने टेबलरूपी रणमैदान माखलेलं होतं..

अखेर बराच काळ चाललेल्या रणधुमाळी नंतर मिपाराष्ट्राचे खादाडवीर केलेल्या युद्धाच्या मानाने अत्यंत माफक टॅक्स रणभूमीला चुकवून,विजयी यशस्वी मुद्रेने डोंगरपायथ्याशी जमा झाले...तिथे आज घडलेल्या संग्रामातील प्रतिपक्षातील अवडलेल्या योद्ध्यांच्या नामाचा जयजयकार करण्यात आला...लगेच...''आता पुढिल लढाई कोठे..?'' असे प्रश्नही झडू लागले.त्यावर काही माफक चर्चा घडुन..सर्व दलांनी परस्परांचा निरोप घेतला..आणी पुन्हा नविन लढाई जिंकण्याची लक्ष स्वप्ने पाहात,सर्व जण आपापल्या दलांसह स्वगृहप्रासादाची वाट धरते जाहले... :-)

अत्रुप्त आत्मा यांनी दैनिक पुढारीच्या रविवार पुरवणीतील 'खबरनामा' नामक सोमाजी बिन गोमाजी लिखित अविस्मरणीय सदर नक्कीच वाचलेले असावे असा आमचा स्पष्ट अभिप्राय आहे :)

(संध्याकाळ प्रभृतींपेक्षा पुढारीचा नक्कीच फ्यान असलेला आणि फेकानंदबरोबर त्याची तुलना होत असलेली पाहून वैतागलेला)

भन्नाट ...

जाम मज्जा करताय राव तुमिलोग :(

आता जरा नाव पन सांगा सेपरेट फोतु लावुन
आमि नवि माणस ...योद्ध्यान्ची नाव त्याच्या छयाचित्रन्सोबत द्या कि
ह्यातल्या ५० रुपयना बघायची इच्छ आहे :)

अवांतर : पून्याच्या लोकाना हसायच वावड आहे काय ??? :)

एकटा वल्लि हसताना दिसला . पिंगु चे थोडेसे दात दिसले :D
बाकि सगळे एवढे सिरिअस का बसलेत ..?:(