विडंबन

तुझ्या माझ्यासवे....
तुझ्या माझ्यासवे कधी गायचा पाऊसही
तुला बोलावता पोहोचायचा पाऊसही
पडेना पापणी पाहून ओलेती तुला
कसा होता नि नव्हता व्हायचा पाऊसही
तुला मी थांब म्हणताना तुला अडवायला
कसा वेळीच तेव्हा यायचा पाऊसही
मला पाहून ओला विरघळे रुसवा तुझा
कश्या युक्त्या मला शिकवायचा पाऊसही
कशी भर पावसातही आग माझी व्हायची
तुला जेव्हा असा बिलगायचा पाऊसही
आता शब्दांवरीया फक्त उरलेल्या खुणा
कधी स्मरणे अशी ठेवायचा पाऊसही
***********************
विडंबन

तांब्याश्री

ऋणनिर्देश : मिपावरील सूप्रसिद्ध ( कि शीप्रसिद्ध म्हणावे ब्रे) तांब्याश्रीं पासून प्रेर्र्रना घेऊन खटपट करून जमवलेले मोकल शौचाव्य.
थीमनिर्देश : अशा प्रकारच्या विषयासाठी मूळ कवीचा नामोल्लेख टाळला आहे. त्यांच्या स्मृतीस अभिवादन.

मिशेरी लावता लावता, जोरात कळ आली
अरे पुन्हा उचल तांब्या, पोट कर ते खाली ॥धृ.॥

आम्ही दार उघडण्याची वाट किती बघावी
कडी वाजवुनी जोरात घाई सूचित करावी
साहवेना प्रेशर आता, कशी दाबूनी धरावी ॥१॥

खिलजी साहेबांची माफी मागून__/\__

कोलाज १

"(साहेब असेच) ठोकत राहा, लाल करा ओ माझी लाल करा"
दोन भिकारी भीक मागती,
तप्त झाली धारा सारी , दहाही दिशा त्या पेटल्या
बाई पलंगावर बसून होती
तिने पेन मागितलं, मी हात दिला
कशी वाटली आमची दहा बाय दहा ?
उगाच वणवा भडकलेला, गजरेवालीने त्यात टाकली माती..
"एक दिवस तरी लहान "बाबू" बनून बघावे,"
च्या मायला बॅट हातात घ्यायची होती ...
...
परत पेटेल मेणबत्ती?

कोलाज २

फुगडी खेळताना दोन भिडू असतात इथले दोन इथेच आहेत शोधून घ्यावेत ही विनंती

पेर्ना क्र. १
पेर्ना क्र. २

का म्हणून दिवसेंदिवस लेखकच बनत जावे ?

का म्हणून आपणच सारं मिपावर उधळावे ?

थोडं जागं होऊन बघा , मोठ्ठी काठी नि छोटासा आरसा दिसेल

तो हातात घेऊन बसलेला एक साधा वाचक दिसेल

एक दिवस तरी साधा वाचक बनून बघावे

खुद्धु खुद्धु म्हणून हसावे

न पटेल तिथे फाट्यावर मारून बसावे

रुसेल त्याचे फुगवे निपटावे

का करत नाही कुणी उलट सारे

ज्याला त्याला सुख प्यारे

हा द्यूत मांडला कुणी ?

इथे पटलावरचे प्यादे सारे

मंडल डोळ्यांनी दिसते खरे

दिसतात नभी चंद्र तारे

आवाका दोन नेत्रांचा असा किती ?

त्यात सामावले सुखदुःख आणि अश्रू सारे

दोन पायावरती उभे धड पुरे

असती एका मनाचे खेळ सारे

मन शोधूनही सापडत नाही विज्ञानास

तरी त्याचे अस्तित्व खरे

बघता सरळ कुणी , वाकडी भासे दुनिया

वाकडे वागता कुणी सलाम ठोके दुनिया

वक्र दृष्टी ग्रहांची ज्या कुंडलीत

त्याच ग्रहांची शांती होते

प्रेर्ना : अर्थातच गायछाप

बघ ओततो कसा? "शॉट"ने घेत माप...
सख्या ऑन द रॉक्स, आज ओत ओल्डमंक !

सात वर्ष हि जुनी, मोहन मिकीनची रमा...
हळूच ओत ग्लासात, एक शॉट ओल्डमंक !

नकोच व्हिस्की वा ब्रँडी, नसे कोणी या सम...
उद्या पिऊ विलायती, आज ओत ओल्डमंक !

मंद व्हॅनिला हा गंध, "रम"तो सवे तुझ्या प्रिये...
मम ओठी पहा कशी, मज प्रियरमा ओल्डमंक !

लार्ज पेग हा पतियाळा, कॉकटेल वा नीट...
हलकीशी किक सुखद, सख्या ओत ओल्डमंक !

तन मन रोमांचित, पिसा समान वाटते...
हळूच घे घोट घोट, एज्ड डार्क ओल्डमंक !

तुझ्यासाठी म्या काय नाय केलंय

माझं मन बी बोन्साय केलंय

पयलं व्हतं त्ये धरणावाणी

त्यात मॉप व्हतं पाणी

रंगीत मासळी पवत होती

मस्त लव्हाळं झुलंत होती

दिवसा खोखो नि रात्री कबड्डी

जल्ला स्पीड म्हणू कि जेट्टी

चाबूक घेऊन खाली तू आली

काय ठाऊक तू खाऊन आली ?

फटक्यात जिंदगी स्मशान केली

ती चमचमती दुनिया बी गेली

त्या समद्यास्नी मारून टाकलंय

मॉप पाणी बी आटवून टाकलंय

समद्या भावनांना पेटवून टाकलंय

माझं मन बी बोन्साय केलंय

पयला होतो म्या ताडावाणी

दिस रात एक मज होते

सालं, आज जीव कासावीस झालाय

तिकडं अकरा कळ्यांचा विनाकारण बळी गेलाय

आज मी पण एक बाप आहे

पण खरं सांगू मित्रानो

या देशात बाप होणं , श्राप आहे

केलं असेल त्यांनीही त्यांच्या मुलांना टाटा बाय बाय

त्यांना थोडंच ठाऊक होतं

पुढे होणार आहे काय ?

त्या माउलींचा तीळतीळ तुटला असेल जीव

पण इथे कोणालाच पडली नाही आहे त्याची जाणीव

आजूबाजूच्या लोकांनी केली असेल चौकशी

आपली मुलं कुठे आणि आहेत कशी ?

जो तो आपापलं बघून सांत्वनाला गेला असेल

थोडा वेळ रडेल तिथं आणि परत कामाला लागेल

परत पेटेल मेणबत्ती

येईल नवा कायदा

वणवा आता मंदिरात पोहोचलाय

पुन्हा हवीय रक्तरंजित क्रांती

षंढ अजून करणार तरी काय

कायद्याच्याच गळ्यात पळवाटेचे पाय

पहिली झाडं तोडली जायची

नंतर रोपांवर आली हि भें_द जमात

आता कळ्यांची खुडणी चालू आहे

बुद्धी गेलीय सर्वांची जणू कोमात

मथळे भरून येतील अजून काही दिवस

असतील रकानेच्या रकाने

लढा चालेल दोन्ही बाजूस

न्याय मिळेल कैक युगाने

तोवर पुन्हा कळ्या खुरडल्या जातील

पुन्हा मेणबत्त्या पेटतील

पुन्हा येईल नवा कायदा

येतील नवीन पळवाटा