मिसळ पाव मिसळ पाव

पुण्यातली मिसळ हि खरी मिसळ नव्हेच. जसे अमृततुल्य नावाच्या चहाने चहाची चव घालवली तशी पुणेरी मिसळने मिसळची इज्जत घालवली.

मैसळीक कवनाने जेवढी मजा आली ती या एका वाक्याने खाडकन उतरली.

बाकी प्रांतातल्या मिसळींचे वर्णन करताना पुण्याला नावे ठेवण्याची गरज नव्हती.

हा म्हणजे माध्यान्नीच्या सूर्यावर थुंकण्याचा प्रकार वाटला,

या जगी जे जे सर्वोत्कृष्ठ आणि सर्वोत्तम आहे ते फक्त आणि फक्त आमच्या पुण्यातच उपलब्ध आहे. हे नेहमी लक्षात ठेवा

प्रायश्र्चित्त म्हणून

"पुणोच्छिष्ट जगत सर्वम"

हे १००० वेळा लिहून काढा,

आणि भविष्यात या देवभूमीचा चुकूनही अवमान होणार नाही याची काळजी घ्या.

पैजारबुवा,

पुण्यातली मिसळ हि खरी मिसळ नव्हेच. जसे अमृततुल्य नावाच्या चहाने चहाची चव घालवली तशी पुणेरी मिसळने मिसळची इज्जत घालवली.

नाशिककरांना द्राक्षे आंबट ;-)

+111

मिसळथाळी हि खरी मिसळ नाहीच.

मिसळथाळी असली काय किंवा नुसती मिसळ असली काय, शेवटी चव महत्वाची. ती जर असली मिसळथाळी सुद्धा मिटक्या मारत खाता येते किंवा ती नसली नुसती मिसळही बेचव होऊन जाते.

मिसळ खावी ती नाशकातली.

नाशिक आजोळ असल्याने तिथल्या बहुतेक मिसळी खाऊन झाल्यात. भगवंतराव, श्यामसुंदर, पाथर्डी फाटा, अंबिका. अंबिका काळया मसाल्याची मिसळ तर ओव्हर हाईप वाटते. मात्र केवळ कल्ट असल्याने नाशिकला जाणे झाल्यास अंबिकामातेचे दर्शन घेतल्याशिवाय येणे होत नाही. तशीही नाशिकची मिसळ ही खरी मिसळ नव्हेच :)

कोल्हापूर मिसळ म्हणजे नऊवारी शिवलेली साडी घालून रेकॉर्डवर लावणी लाऊन केलेला नाच. अस्सल फडावरच्या लावणीची मजा त्यात नाही.

हे बाकी खरे. कोल्हापूरच्या मिसळीला अजिबात चव नाही. खासबाग, फडतरे, चोरघे खाऊन झाल्यात, अजिबात मजा नाही. त्यातल्या त्य्ता ओपलची मिसळ चांगली असे म्हणावेसे वाटते.

पुण्यातली मिसळ हि खरी मिसळ नव्हेच. जसे अमृततुल्य नावाच्या चहाने चहाची चव घालवली तशी पुणेरी मिसळने मिसळची इज्जत घालवली.

तुम्ही पुण्यातल्या मिसळी खाल्ल्याच नाहीत असे म्हणावे वाटते. पुण्याइतक्या विविध चवींच्या मिसळी इतर कुठेही मिळणार नाहीत.

वैद्यबुवांची शतकोत्तर परंपरा असलेली आल्याच्या पांढर्‍या रश्श्याची महाराष्ट्रातली आद्य मिसळ इथलीच.
गोड मिसळी म्हणून हेटाळणी झालेल्या बेडेकर, संजीविनी, श्री, श्रीकृष्ण आदी मिसळी खाऊन बघा. रस्सा अतिशय अप्रतिम चवीचा. शेवेत मिक्स न करताच नुसता ओरपावा. ब्रह्मानंदी टाळी लागते.
रामनाथ, काटाकिर्र मध्ये एकदम झटका मिसळ मिळेल. तर शनवारातल्या रामदास मध्ये मटकीचा अप्र्तिम तिखट रस्सा आणि आणि शेव चिवडा भारीच.
चिंचवडात मिळणाररी नेवाळे मिसळ तर महाराष्ट्रातल्या सर्वाधिक तिखट चवीची मिसळ असावी. ती खाणे येरागबाळ्यांचे काम नव्हेच.
पिंपरीगावातल्या निसर्ग, अतिथी मिसळी खास गावाकडच्या मिसळीचा फिल देणार्‍या.
चिंचवड स्टेशनामधली मयुर मिसळ तर अहाहाहा.. एकदम क्रिस्पी शेव चिवडा आणि त्यावर भरपूर मोड आलेल्या मटकीचा तर्रीबाज रस्सा.

शेवटी काय, चव असली की सगळेच जुळून यावे.