सकाळचा "च्य़ा "

शीतल, मस्त गं :)

मस्तच ! :)
'तू' ' चहावर' लिहीणार याची खात्री होती! :)

(चहाप्रेमी) भाग्यश्री
http://bhagyashreee.blogspot.com/

छान जमली आहे लघुकथा. :)
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

खरच! चहा असावा तर नुसत्या आव्या दुधाचा (पाणी न घालता)... थोडं आलं घातलेला... आलं नसलं तर तुळशीची पाने घातलेला... सोबतीला थोडी वेलची कुटून घातलेली... योग्य प्रमाणात चहा पत्ती आणि अगदी थोडी साखर... मस्त बदामी रंग येई पर्यंत उकळलेला.... आहा! विचार करुनच चहा प्यायची तलप जागी झाली!

शितल तै, छोटेखानी कथा आवडली....!!!

बाकी वर लिहिल्याप्रमाणे चहा आवडत असला तरी माझी कोणत्याच चहाला ना नसते... 'च्या' आमचा वीक पॉंईंट.... म्हणतात की चहा ने झोप जाते... पण शिकायला असताना रात्री २-३ वाजता मित्रांबरोबर टवाळक्या करून झाल्यावर कोठेतरी चहाची टपरी शोधायची... नुसता पाण्याचा चहा मिळाला तरी ढोसायचा... त्या शिवाय झोपच येत नसे..... नंतर पुण्यात असताना रात्री-बेरात्री फक्त स्वारगेट किंवा शिवाजीनगर स्टेशनलाच चहाची तहान भागवायचो (कारण बाकी सगळी अमृततुल्य बंद असायची).... तसं नंतर भांडारकर रोडवर एक छोटा चहा/कॉफीचं शॉप होतं जे रात्री ३ पर्यंत तरी उघडं असायचं... मग तिथं जायचो... बोनस म्हणून तिथं हाय-फाय सोसायटीतल्या, आपापल्या बॉयफ्रेंड बरोबर आलेल्या पोरी टापायला मिळायच्या....!! मजा यायची!!!

'च्या' बद्दल बऱ्याच जणांनी लिहलय आधी... पण चहा वाचायला आणि प्यायला कधीही आवडतो...

तसंही कुठेतरी वाचलं/ऐकलं आहे ते सगळ्यांनी लक्षात ठेवावं.... "बाईनं कुंकवाला अन मर्दानं च्या ला कदी ना म्हणू नै! "

(चहाप्रेमी) अनामिक

अवांतरः निळू फुले च्या सपट च्याची आठवण आल्यापासून राहवले नाही!

अरे ही कथा वाचताना सांगली आकाशवाणी वर लागणारी एक जाहिरात आठवत होती. अनामिक ने त्यातील एकच ओळ लिहिली आहे. ती जाहिरात अशी

"राम राम दौलतराव"
"राम राम"
"सून बाई दोन चा टाका पाहू"
"नगं नगं"
"का? अवो सिवासिनीने कुकवाला आनि मर्दाने चा ला नगं म्हनू नये"
"पन आमी न्हेमी मर्दांचा कडाक मग्दूम चा च पितो"
" मंग आमी का उन पानी पितो काय?, आमी बी आमच्या आबा आज्ज्यापास्न मग्दूम चा च पितो"
"अश्शी, मंग हून जाउद्या डब्बल"

के टी मगदूम आणि कंपनी सांगली ह्यांचा उत्साहवर्धक चहा मगदूम चहा..

मग ही जिंगल...
उन्हाळा, हिवाळा असो पावसाळा मगदूम चहा हवा नित्य आम्हा.
टीण टीण टीण ट्याण ट्याण ट्याण ट्याण

इथे कुणाला आठवते का ही जाहिरात. ( प्राजु?)

ही बालपणीची जैरात आठवून दिल्याबद्दल शीतलचे आभार. छान कथा.

http://kalekapil.blogspot.com/

छोटीशी कथा आवडली. सासू-सासर्‍यांपैकी एकाच्या निधनानंतर सूनेलाच मागे राहिलेल्या वृद्धांची आई व्हावे लागते हे सनातन भारतीय विचारसरणीतले सूत्र अधोरेखित करणारी. वृद्ध , कठोर स्वभावाच्या सासर्‍याला त्याच्या वृद्धापकाळी सून त्याच्या स्वतःमधले लहान मूल शोधण्यास मदत करते हा शेवटचा प्रसंग हृदयस्पर्शी.

(थोडीशी साने गुर्जी छाप , थोडी खांडेकरी वळणाची , ग्रामीण भाषेमुळे शंकर पाटलांच्या कथेसारखी. ५०-७० वर्षांपूर्वीच्या गावातल्या वातावरणात घडणार्‍या या कथेत खरे म्हणजे वाचण्यासारखे काय असे कुणाला वाटू शकेल :-) पण मला नाही बुवा वाटले ...कथा आवडली. हघ्याहे सर्वांनाच सांनल ;-) )

चहा हा माझा वीक प्वाईंट. दिवसातुन कितीही वेळा आणि कधीही चहा पिऊ शकतो. पण चहाची चव पाहीजे तशीच लागली पाहीजे :). असो.
वेगळ्या विषयावरील कथा आवडली.

ही `चा` चांगली जमली बघा शितल ताई तुमास नी.

मीनल.

आत्ताच दुपारचा च्या घेतघेत कथा वाचली! अनुभव सच्चा असलेले कथेत समजतेच.
कुठलेही अलंकारिक शब्द न वापरता लिहिलेली, एकदम तुमच्या आमच्यातली, कुठल्याही घरात घडेल अशी कथा आवडली.

चतुरंग

शितल,
अतिशय साधी व सुंदर भाषेत लिहिलेली लघुकथा आवडली.
अभिनंदन.

अवांतर (फाटे)-
गुळाचा चहा पण छानच होतो,फक्त गुळाला "चव" पाहिजे.;)

अभिज्ञ.

चांगलीच आहे. आवडली.

चित्रा

ग्रामीण कथेचा बाज हाताळणार्‍या लेखिकेची लघुकथा आवडली.

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

कथेतले वातावरण आवडले

झोंबणार्‍या थंडीने तुम्ही गारठले जात नाही याचे आश्चर्य बाळगु नका. अशा थंडीतही तुम्हा उब देणारी कोणतीतरी आठवण तुम्ही जवळ बाळगताय. त्या आठवणीला लाख सलाम

चहाकथा आवडली.. :)

शितल, जियो.. !

इराण्याच्या चहा आपल्याला लै आवडतो...

आपला,
(चहाप्रेमी) तात्या.

तुमचा च्या बाकी झाआआआआआआआआआआआक हाय बरका शीतल ताई...............!

आवडली ...

चहा... मस्त कथा.

चहावरून सांगलीचा 'भगवानदास कंदी' मसाला चहा आठवला.

'आमीबी मगदुम चाच पितो' वरून आठवले -
लोकप्रभा दिवाळी०८ मधला अविनाश बिनीवाल्यांचा 'चाहतसे मजबूर' हा लेख उत्तम आहे.
त्यात या सांगली-जयसिंगपूरच्या मगदूम च्या वाल्यांचा उल्लेख आहे -
"लायपुली नावाच्या गावात दीपा मगदुम - आता सौ. दीपा सिंह - या एका मराठी महिलेचा असाच एक चहाचा कारखाना आहे.
आहे ना आपल्याला अभिमानास्पद गोष्ट?!"

जिज्ञासूंनी लेख जरूर वाचावा.

लघु कथा आवडली!

बाकी आपल्याला अमृततुल्यातला चहा लै आवडतो!

- टिंग्या
श्रीकृष्ण अमृततुल्य
नळष्टाप

चहा बनवणं चांगलं.....पण तो ७-८ वेळा फेकणं वाईट!

सह्ही कथा :)
मला माझ्या आजोबांची आठवण आली. ह्या कथेतलं बरचसं वर्णन त्यांना तंतोतंत लागु पडतं :)
आणि ते असेच चहाचे शौकीन. चहा नीट, त्यांना आवडणारा असा झाला असेल तर ठीक. नाहीतर ज्या कपबशीत चहा दिलाय, ती कपबशी आपण विसरुन जायची. पण फक्त मी केलेला कसलाही चहा मात्र ते निमुट प्यायचे बॉ.(अर्थात त्यावेळी बरंच वयही झालं होतं त्यांचं..कदाचित वयोमानापरत्वे राग कमी झाला असेल :) )

"कडक, ताज्या दुधाचा, दाटसर, गवती पात, जरा येलची पुड घातलेला, नुसत्या चहाच्या वासानंच मन तिप्त व्हावं असा....ह्या आजकालच्या पोरी च्या करत्यात म्हणं, ह्यो त्यांनी केलेला च्या पिण्या पेक्षा म्हशीच मु* पिल्याल परवाडल..!!"

:) चारदोन शब्द इकडं तिकडं असतील कदाचित...पण असंच म्हणायचे तेही!

असो,
छान जमलीये कथा.

अरे वा !
चहाची कथा आवडली.. छानच आहे...
-- लिखाळ.

छान कथा लिहिलीस. धन्यवाद!
चहाचं वर्णन झकास!

रेवती

वा मस्त कथा शितलताई! च्या वाइच आवडला.

कचेर्‍यांमध्ये नळाचा चहा आल्यापासून कचेरीत चहा बंद केला. संध्याकाळी घरी परत येताना वाटेत मस्त पैकी भटाच्या टपरीवर उभे राहुन चहा प्यायचा हे बरे. एकुण चहा ही चवीने पिण्याचे चिज आहे, समोर येइल तो गरम द्र्व चहा म्हणुन पिणे शक्य नाही

कथा आवडली

च्याची गोष्ट आवडली शीतल, छान लिहिले आहेस,
स्वाती

लेख छान लिहिला आहे.
कुठचीही स्त्री कुणालाही तिने केलेला पदार्थ आवडावा म्हणूनच करित असते.खाणार्‍याने हे लक्षात ठेवून खाल्लं, तर तिला किती आनंद होईल.
ज्या घरात स्त्रीला सन्मान नाही ते घर सुसंस्कृत नसावं असं मला वाटतं.
www.shrikrishnasamant.wordpress.com
श्रीकृष्ण सामंत
"कृष्ण उवाच"
shrikrishnas@gmail.com

छान कथाकथन.

**शेवटचे वाक्य थोडे साच्यातले आहे, जरा बदलले तर आणखी आवडेल**

गुळाच्या चहा ची कृती Google वर शोधताना ही कथा सापडली. मस्त आहे कथा.

नंतर अजून एक छान कथा वाचायला मिळाली

मग अजून एक ह्र्दयस्पर्शी कथा सापडली

पण गुळाच्या चहा ची कृती अजून मिळालेली नाही ...प्रयत्न सुरु आहेत.

अरे ही कथा वाचताना सांगली आकाशवाणी वर लागणारी एक जाहिरात आठवत होती. अनामिक ने त्यातील एकच ओळ लिहिली आहे. ती जाहिरात अशी
"राम राम दौलतराव"
"राम राम"
"सून बाई दोन चा टाका पाहू"
"नगं नगं"
"का? अवो सिवासिनीने कुकवाला आनि मर्दाने चा ला नगं म्हनू नये"
"पन आमी न्हेमी मर्दांचा कडाक मग्दूम चा च पितो"
" मंग आमी का उन पानी पितो काय?, आमी बी आमच्या आबा आज्ज्यापास्न मग्दूम चा च पितो"
"अश्शी, मंग हून जाउद्या डब्बल"
के टी मगदूम आणि कंपनी सांगली ह्यांचा उत्साहवर्धक चहा मगदूम चहा..
मग ही जिंगल...
उन्हाळा, हिवाळा असो पावसाळा मगदूम चहा हवा नित्य आम्हा.
टीण टीण टीण ट्याण ट्याण ट्याण ट्याण
इथे कुणाला आठवते का ही जाहिरात. ( प्राजु?)

हो मला आठवत आहे जशी च्या तशी !
सांगली आकाशवाणी वरून मला वाटतंय अजून एक कार्यक्रम व्हायचा. प्रभातीचे रंग नावाचा सातच्या बातम्या संपल्या कि, निवेदक प्रभातीचे रंग काही घटना, माहिती आणि माहितीवर आधारित जुन्या नव्या चित्रपटातील गीतांचा कार्यक्रम असे म्हणायचा आणि कार्यक्रमाची सुरुवात करायचा ! खूप छान होता तो कार्यक्रम सुद्धा !
बाकी तुमचा चहा आवडला खूप गोड होता !

मी ऐकलेली म्हण काही वेगळीच होती--
चहाचा घोट आणी बाईच ओठ याला कदीच नाई म्हणु नये...!