बार-बे-क्यू नेशन, द हेवन!

ह्म्म...तोडणे सोपे जोडणे अवघड....

दुर्दैवी घटनाक्रम!

किमतीच्या मानाने स्टार्टर्स सर्वसमावेशक नाहीत सी फूड मध्ये फक्त बास्सा देतात पापलेट,सुरमई,क्रॅब,लॉबस्टर,टायगर प्रॉन्स कधी दिसले नाहीत. मटण मध्ये सुद्धा सिक कबाब, मटण पॅटी आहेत चॉप्स, रान, बफेलो चिप्स,टुनडे कबाब वगैरे काहीही उपलब्ध नाही. 1000 रुपयात याचा समावेश व्हायला काही हरकत नाही.

डॉ. खरेंशी सहमत. बार-बे-क्यू नेशन खूपच महाग झाले आहे. आमच्या कंपनीत पण बर्याचदा काही पार्टी वगैरे असल्यास बार-बे-क्यू नेशनला जाणे होते. पण वैयक्तिकरित्या इतके पैसे एका जेवणाला घालवणे मनाला पटत नाही. कदाचित लहानपणीचे आयुष्य थोडे कठीण, तडजोडीने घालवलेले असल्याने असे होत असेल.
दुसरे म्हणजे दुपारपासून कमी खायचे किंवा दुपारी उपाशी राहायचे आणी रात्री तिथे जाऊन फक्त पैसे वसूल करण्यासाठी बकासुरासारखे खायचे वगैरे स्वभावात नाही. त्यामुळे अशा ठिकाणी गेलो तरी मला १५-२० मी. पुरतात जेवायला. जेव्हा अन्य सर्वांचे तिथेच जायचे असे मत होते तेव्हा मात्र नाइलाज होतो. आपण एकटेच सर्वांच्या विरुध्ध बोलणे ठीक वाटत नाही.

स्वस्त दुसरे ऑप्शन आहेत का?

जन्नत दरबार लजिझ खाने का मरकझ
फुलारि गल्लि,मोमिन पुरा अकोला.

अपना नाम बोलना उधर तेरे लिये सब गोश्त बडे का रहेगा
उधर थोडा बाजु मैच बडे के गोश्त के समोसे बि मिल्ते १० रु मे तिन.
नोश फर्मा..ऐश कर

:)

आता हे मले माहित हाय ना..पन मोगा ले आता सस्तात ल काय सांगाव आन जे त्याली बि आवडल्..म्ह्नुन मंग ते अंडा मस्जिद जौळ (अमरसिंग च्या दुकाना पुढ) एक लंगडा बसत जाय बडे के गोश्त के समोसे घेउन, आपला दोस्त फिरोझ (राहणार भांडपुरा बैल जोडि) बम्म सहा सहा समोसे हानत जाय...

गेल्या दोन वर्षात खास हॉटेलला जाऊन जेवणे झाले नव्हते. पंधरा दिवसांआधी बायकोला म्हटलं चल बारबेक्यूनेशनला जाऊ, नाशिकमधेही आलंय. तीने नको नको म्हणत शेवटी होकार दिला. गाडी मुंबई-नाक्यावरून वळवली आणि लक्षात आलं जवळंच एसएसके सॉलिटेयर नावाचं नवं लग्जरी हॉटेल आहे, त्यांच्याही सातव्यामाळ्यावरच्या टेरेसवर बारबेक्यु सदृश्य काहीतरी आहे. म्हटलं बाने दूर आहे सिटीसेंटरला, जाइस्तोवर, पार्किन्ग मिळेस्तोवर उशिर होईल. चल इकडेच ट्राय करू. इथे वॅले पार्किंग आहे. गाडी वॅलेवाल्याकडे सोडून आम्ही वर टेरेसवर पोचलो. तर तिथे कुणीच नव्हते. कसे असणार. सोमवार संध्याकाळचे आठ वाजले. कॅप्टन पुढे आला. सगळे टोपी घातलेले शेफ काम करत होते. आम्हाला कुठे टेबलावर बारबेक्यूचे खण दिसले नाही. म्हटले आपली फसगत नाही ना झाली. कॅप्टन बोलला, नाही असे काही नाही, या बसा.

मग आम्ही बसलो. वर मोकळे आकाश, वरून छान दिसणारे नाशिक-सिटी-लाइट्स. गुलाबी थंडी. आणि आम्ही चौघंच. मी, बायको, दोन्ही मुलं. बाकी कोणी कस्टमर आले नव्हते. मी कॅप्टनला विचारले, काय रे बाबा, कुणी येते की नाय इकडे खायला. तो म्हणाला साहेब सोमवारी कोण येणार या वेळेला जरा उशिराने येतील लोक.

मग ताटात एक एक जबरदस्त वेज-नॉनवेज नमुना यायला सुर्वात झाली. पोट भरेस्तोवर. वेटर आणून अदबीने वाढत होते. मग बुफे झाला. त्यानंतर स्वीट्स टेबलवर सर्व झाले तेही अनलिमिटेड. आइस्क्रिम, मुगाचा हलवा, गुलाबजाम. सगळे जेवण निव्वळ अप्रतिम. मागे बर्‍याच मोठमोठ्या हॉटेल्समधे महागड्या डिशेसच्या नावाखाली गचाळ खाणं खायला लागल्याने आम्ही हॉटेल्स टाळणेच सुरु केले होते. बारबेक्यू नेशन नेहमीचे म्हणून आज ट्राय करायचे ठरवले पण त्याहीपेक्षा हे सरप्राईज मस्तच वाटले. बारबेक्यूपेक्षा कैक पटीने चांगले जेवण होते.

संपूर्ण डीनर बाकी कोण कस्टमर आलेच नाही. सगळा क्रू आमच्यासाठी खास बुक केल्यासारखा हजर होता. ते दोन तास अविस्मरणीय राहतील. कारण असे कधी ठरवून घडवून आणायचे तर बरेच पैसे मोजावे लागतील. त्यादिवशी किती लागले?

फक्त ५४९ रुपये प्रतिमाणशी. त्यात दोन्ही मुले फ्री.. ते जास्त आवडले. हॉटेल बघता टिपसह ११५० रुपये काहीच नाही. त्यादिवशी हॉटेलचे 'एकासोबत-एक-मोफत' कुपन सोबत नव्हते ही एकमेव (मध्यमवर्गीय) बोच.

घरी येतांना दोन मगई मसाला घेतले. ती अचानक ठरलेली डिनर नाइट इतक्या कमी पैशात इतकी जबरदस्त झाली की बस...

--वेगळा धागा काढायचा नव्हता पण अनुभव टंकायचा होता----

संक्षी, डॉ. खरे, विठा, डांगे यांचे प्रतिसाद आवडले.

इथे एकदाच गेलोय, व्हेज खाणार्‍यांसाठि फार काहि पर्याय नाहियेत आणि मांस जळण्याच्या वासाने त्रास हि झालाय.

हम्म.डेक्कन नदीच्या अलीकडच्या पुण्यातले!बाने पण तो सवतासुभा पाळून आहेत म्हणजे ;)

आज बाने मधे १० वर्षापुर्वीचा दर का काहीतरी स्कीम चालु होती म्हणे. १०व्या अ‍ॅनिव्हर्सरीनिमित्त.

२०० झाले? वा. सत्कार.

बायको बरोबर निवांत बोलण्यासाठी व खुष करण्यासाठी मानसी ₹ 750 जास्तच आहे. त्यापेक्षा लाँग डाईव्ह करत लोणावळ्याला पावसात भिजत कांदे भजी व गरमागरम चहा घेतल्यास मिळणारा आनंद जास्त स्वर्गीय असेल.

विठा म्हणतात 'तो'आत्मानंद स्थळकाळ विरहित चिरस्थायी असताना, मग बाह्यपरिस्थिती, व्यक्ती याची गरज काय?

इतका वेळ बारबेक्यु नेशन चा धागा चघळल्या गेल्याबद्दल सदर हॉटेल चालकाने मिपाकरांना खास सवलत दिली पाहिजे . किंबहुना एखादा मोठ्ठा कट्टा स्पॉन्सर तरी केला पाहिजे .

प्रिय व्यक्ति सोबतचा आनंद वगैरे ठिक आहे.. प्रेम असेल तर घरात दोडक्याची भाजी आणि सकाळची थंड पोळी खाताना सुद्धा तो मिळु शकतो..

पण BBQ खरंच अतिमहाग आहे. शाकाहारी लोकांसाठी तर अतिच. मुळात माझ्या कष्टाच्या पैशातुन मी अजिबात वर्थ नसलेले पदार्थ का खावेत? तेच तेच स्टार्टर्स.. आणि मुख्य जेवणही अगदीच सुमार. ह्या लोकांना त्याचा सगळा फोकस केवळ पहिल्या कोर्सवर दिलाय. मग पुढे सुप, भाज्या, रोट्या किंवा अजुन जे काही असेल तर अगदीच सामान्य असतं. मी अगदी आनंदाच्या डोहात जरी असले तरी चार भाज्या बार्बेक्यु करुन खायला १०००/- मी मोजु शकत नाही..

लहान लहान गोष्टीतूनही आनंद मिळू शकतो, त्यासाठी इतक्या महाग BBQ मध्ये जाऊन कष्टाचा पैसा उधळणे बरोबर नाही. आजचे जीवन खूप धकाधकीचे झाले आहे कधी कशी वेळ येईल सांगता येत नाही. म्हणून प्रत्येकाने बचतीला जास्तीत जास्त प्राधान्य दिले पाहिजे.

स्वत:च्या खिशाला चाट न पडता मित्रांनी दिलेल्या पार्टी मध्ये मिळालेले जेवण तृप्त करणारेच असते.

बार-बे-क्यू ?

क्यूं-बे-बार बार????????

आकडा लावायचाय का?

सारे हॉटेल एक बार, बार्बेक्यू बार बार !!