बार-बे-क्यू नेशन, द हेवन!

व्यंजनांचा हा शब्द खटकला

फारच आवडलंय .

मस्तच रे संजय."तरूणांनी चांगले दोनशे जोर बैठका माराव्यात, एक दिवस उपाशी रहावे व मग येथे भेट द्यावी" असे हे म्हणतात.

ठाण्याच्या दुकानात गेलोय. तब्येतीने खाणारे असाल तर पैसे वसूल अन्यथा पैसे फुकट!!

पैल्यापास्न मिपावर फेमस !

आवडता ठिकाण !

बार्बेक्यू नेशन खरंच छान आहे. २/३ मिपाकट्टेही सयाजीमध्ये झालेत. आता परवाच सिंहगड रोडच्या तसल्याच ऑन टेबल ग्रिल वाल्या शोरबात मिपाकरांसोबतच जाणे झाले.

बारबेक्यु नेशनपेक्षा सिगरीच्या (मेन लँड चायना) लाईव्ह ग्रिलमध्ये पदार्थांचे वैविध्य जास्त आहे..

इथे बहुदा बुधवारी ७.३० च्या आधीचे बुकिंग केले असल्यास "अर्ली बर्ड ऑफर मिळायची" - ५५०/- मध्ये शाकाहारी लोकांना चांगली ऑफर होती..

अर्थात न्याय देण्यासाठी तशी भुक असणारे लोक हवेत हे नक्की..

डेक्कनच्या BBQ मध्ये मागच्या नाताळात गेलो होतो.. डान्स करत होता एक ग्रुप.. टिपीकल गोवन गाणे.. काय नाचलो आम्ही.. जबरदस्त मजा आली..
तसंच कल्याणीनगरला आफ्रिकन जंगल थीम होती.. तशा टोप्या घालुन जेवायलाही मजा आली होती..!!

बार्बेक्यु ला शाकाहार्यांची अगदीच उपासमार होत नाही....
पनीर, सोया, ब्रोकोली, कॉर्न...ई ई ग्रील असतंच..पण त्यासोबत कॅजुन स्पाईस्ड पोटॅटो....क्रिस्पी कॉर्न...कसले तरी कबाब ई असतातच...चाट न पास्ता चं लाईव्ह काउंटर...
बाकी मेन कोर्स, भरपुर गोड असतातच...

निवांत गप्पा मारायच्या असतील तर एकदा नक्की जा...
कोठ्ल्याही थाळी वाल्या होटेल मधे आरामत २-३ तास नक्कीच बसु देणार नाहीत.. :-)

ईथे....

शाकाहारींसाठी एकच उपाय इंदूर ट्रीप करणे, चरणे, फिरणे आणि गंमत बघणे.

वातावरण वैगैरे सगळ भ्रम आहे,
मुळ उद्देश पोट भरणे आहे.
(ह घ्या) *biggrin*

धागा आवडला. व्हेजवाल्यांसाठी ग्रिल्ड गोष्टींचे कमी पर्याय असतील पण मुख्य जेवण तरी (म्हणजे व्हेज) चांगले असते का? फक्त पैशांचा विचार करत नाही पण तरीही अ‍ॅम्बिअन्स आणि खाणे मिळून हे बरे दिसतेय. भरपूर भूक असल्यास ठीक आहे. उगीच हाताओठावर जेवणार्‍यांसाठी उपयोगाचे नाही.

कोणत्याही हाटेलात गेलात तरी त्याच्या पेक्षा घरी गोष्टी नेहमी स्वस्तच पडतात.
दोन महिन्यांपूर्वी आम्ही चर्चगेटच्या सम्राट हाटेलात जाऊन थाळी खाल्ली. ३७५ रुपये ची थाळी यात पुरणपोळी( हवी तितकी) आणि दोन पक्वान्ने एक एक वाटी. यात आम्ही दोन वाट्या फ्रुट सलाड, एक वाटी गुलाब जम आणी एक वाटी श्रीखंड असे घेतले. पहिल्यांदा जेवढे वाढले ते खाऊनच आमचे पोट भरले. म्हणजे आमच्या सारखी बारीक माणसे हाटेलात जाऊन पैसे "वसूल" करू शकत नाहीत.
मग मी हाटेलात का जातो?
१) एवढ्या तर्हेचे पदार्थ आपण घरी एकदम कधीच करत नाही.
२) आपले एवढे आदरातिथ्य फक्त सासरी होऊ शकते (ते सुद्धा लग्न ठरल्या पासून ते फार तर वर्ष सण होई पर्यंत) अन्यथा वातानुकुलीत खोलीत सुग्रास भोजन छान पैकी मांडणी हि सणासुदीला सोडून आपल्या घरांमध्ये होत नाही
३) घरी स्वयंपाक करा किंवा बाहेरून अन्न मागवा जेवण पूर्ण झाल्यावर मागचे सर्व बायकांनाच आवरायला लागते. घरी स्वयंपाक करताना सारखा तो जेवणाचा वास घेतल्याने बायकांची भूक थोडीशी कमी होते. त्यामुळे त्या तितक्या आनंदाला मुकतात. यास्तव हाटेलात जेवणाचा आनंद बायकांना जास्त होतो.
४) बायको आनंदात असेल तर घर दार सुद्धा आनंदी राहते.

इथे आपण रोज थोडेच जाणार आहोत? फारतर वर्षातुन एकदोनदा! मग या सर्व सुखांसाठी काही पैसे मोजावे लागणारचं ना!

यावर माझ्याकडे एक पर्याय आहे.
ऊसगावातुन/राणीच्या (आणि इतर) देशातुन ऊत्सवमुर्ती आला/आली कि 'आपला मिपा कट्टा' तिकडे करायचा! मस्त आपल्याला निवांत गप्पा मारायला मिळतील.
'ऊत्सवमुर्ती' याला नक्कीच नकार देणार नाही. :)

ऊत्सवमुर्ती, ह. घ्या. :)

आवडल

आम्ही पुण्यातल्या सयाजीला गेलो होतो... फार काही विशेष नव्हते आवडले तेंव्हा... कदाचित विमान नगर पासुन ड्राईव करत गेल्यामुळे असेल..

मुंबईकर असूनसुद्धा सयाजीला गेलेलो आहे. buffet चांगला आहे. सिगरी म्हणा वा baebequ nation अशी हॉटेल हि जेवणापेक्षा starter नी desert चीच पेटपूजा करण्यासाठी प्रसिद्ध असतात. सयाजीत झेंडा पाडायची तर सिगारीमध्ये striker ठेवायची पद्धत आहे. ती का व कशासाठी हे तिथे गेल्यावर अनुभवा.

केकवर आईस्क्रीम , अननस ग्रील असे अचाट पदार्थ घरी करण्यापेक्षा अश्या ठिकाणीच चांगले लागतात.

सयाजीत म्हणे व airport पिक अप साठी ऑडी आहे. ऑडी गाड्यांची रांग बघून माझे डोळे खरेच दिपले होते. रात्रीवेळेस highway पलीकडील परिसर मस्त दिसतो.

दोघांचं एकूण बील फॉर वेज बार्बेक्यू रुपये १,५२८

रेट वाढलाय वाटतं

आमचा (याच) बारबे क्यु नेशन'चा रणसंग्राम आठवला. :D

मस्त लेख...

आवडला.....

या उपहारगृहाचे नावच केवळ ऐकले होते. या लेखामुळे त्याची उत्तम ओळख झाली.

पुढील भारत वारीत येथे नक्की जाईन.

पवईला असलेल्या या उत्तम हॉटेलात जाऊन बघा. बारबेक्यू नेशनचाच कॉन्सेप्ट आहे. परंतु जबर क्वालिटी आहे. टेस्ट सुस्साट ! आणि व्हेज ना व्हरायटीही चांगली आहे माझ्यामते. जाम धमाल आली होती मी गेलेलो तेंव्हा. फुल आडवा हात !

मध्यंतरी माझे रमाडा { Ramada } मधे जाणे होते...मस्त जेवण आणि पोटभर चरणे झाले. वेगवेगळे मॉकटेल सुद्धा यावेळी प्यायला घेतले... खाणे आणि मोजतो ते याचा संबंध असावाच असे माझे स्पष्ट मत आहे.

http://www.ramadanavimumbai.com/

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी:-
Oil, coal and iron ore at financial crisis levels
The Global Financial Crisis: A Turning Point
Memories of financial crisis fading as risks rise

मस्त वर्णन केले आहे... परत एकदा जायचा मोह होतोय पण खिश्याकडे नजर गेल्यावर मान खालतीच राहीली.

ठाण्याच्या या या उपहारगृहात जाण्याचा दोन वेळा योग आला होता (कोणाची ना कोणाची पार्टी होती). स्टार्टर्स इतके खाल्ले गेले की मला चालवत सुद्धा नव्हते...पण एकदम मोहात पाडणारे उपहारगृह आहे.

च्यॅ!! जाऊन आलोय आधी सगळ्या मिपाकरांसोबत. नवीन ते काय ह्यात !! *SCRATCH*

वाह,
बार्बेक्यु नेशन स्टाईलने प्रतिसादांचे स्टार्टर्स चालु झाले
(चिंचवड बार्बेक्यु नेशनच्या उद्घाटनाच्या प्रतिक्षेत असलेला) सौंदाळा

नवी माहीती मिळाली. सगळ्यांना एकत्र जायला मिळालं की नक्की जाउ.

(इथले काही सदस्य/(सदस्या) पुन्हा नाराज होतील, तरीही)

सन्दर्भ समजला नाहि.

हिंजवडी भागात काम करणार्‍या प्रत्येकाला माहिती असणार्‍या हॉटेलचे कोलंबसाने अमेरिका शोधण्याच्या धर्तीवर केलेले ग्लोरीफिकेशन वाचून अंमळ मौज वाटली.

हेवन वगैरे काही नाही. खिशाला परवडणार असेल तर एकदा जेवण्यासाठी ठीक ठाक असे हॉटेल आहे हे. अशा पद्धतीची हॉटेल्स पुण्यात ढीगाने आहेत.

मी पापी पुण्य नगरी त कधी जाणार
कधी हेवन इनसाइड हेवन मध्ये मला हि संधी मिळ्णार ?
पण आता जेव्हा कधी आयुष्यात पुण्यात येईल तेव्हा नक्की ट्राय करणारच
योगायोगाने प्रिय फार च प्रिय व्यक्ती आहेच पुण्यात
तोपर्यंत एक दिर्घ उसासा.................................................................

आज दोन लग्नाला हजेरी लावायचा योग आला. त्यामुळे जेवणाला बर्यापैकी चॉईस व्हता.
फुकटात गिळायला मिळाल्यामुळे I WAS/IS (काय असेल ते) in HEAVEN.

संक्षीसर वर सगाने म्हटल्याप्रमाणे अशी बरीच हॉटेल्स पुण्यात आहेत.
सिगरी (ढोले पाटील रोड) : इथे बारबेक्यु आणि अल-कार्ते दोन्ही ओप्शन्स आहेत. बार्बेक्युपेक्षा ओर्डर करुन पंजाबी जेवण मागविण्याचा अनुभव जास्त चांगला आहे.
येलो चिलीज - कोरेगाव पार्क
रॉयल ओर्किड - विमाननगर
परत बारबेक्यु नेशनला जाण्यापेक्षा वरील पर्यायांचा विचार जरुर करा

माझ पुण्यातील आवडत ठिकाण MP garden .
लै बिल नाही .थाळी टैप व्हेज,नॉन चापयच.
मजेत राहायच.

दर वेळी सयाजीतल्या त्या बार्बेक्यू नेशनच्या वेटरांना आणि मॅनेजरला झाडल्याशिवाय तिथले जेवण पचतच नाही. स्टार्टर्स बरे असतात. पण तिथल्या ग्रिल्ड फिश कबाबांची चव पूर्वीसारखी राहिलेली नाही. क्रॅब करी तर इतकी फालतू मिळाली की आता आहुप्याला डोंगरयात्रेला गेल्यावरही खेकड्यांच्या वाटेला जात नाही. ओपन अँबियंसची एका धुवाधार पावसाळी संध्याकाळी गळून गळून वाट लागलेली. नेमके आमच्या टेबलाशेजारचे कूलर एका उन्हाळ्यातल्या दुपारी चक्क बिघडले होते. मेन कोर्स तिथले कधीच धड नसते. नॉट अप टू माय टेस्ट. डेझर्ट ठीकठाक. त्यापेक्षा जास्त चांगले स्टार्टर्स 'कॅफे पॅपरिका' हॉट रॉक इथे, तर चांगले मेन कोर्स 'आउट ऑफ ब्लू' इथे मिळतात.

बंगळूर आणि मुंबईतील काही बीबीक्यूज् मात्र अपेक्षेपेक्षा चांगले निघाले. असो. ह्या अ‍ॅव्हरेज हॉटेलचे एवढे गुणगाण पाहून त्याची दुसरी बाजूही मांडाविशी वाटली. उगाच पैसे खर्च करण्यात अर्थ नाही, विशेषतः स्वतःचे काबाडकष्टाचे असतील तर नाहीच नाही.

येथे पाहिजे जातीचे खवय्ये
हे काम नव्हे येर्या गबाळ्याचे

जास्त पैसे टाकले तरच हेवन मिळतो असं थोडंच आहे! कॉलेजात खिशात ५/१० रुपये असायचे तेव्हा कॉलेजात मैत्रिणीबरोबत एक वडा आणि कटिंग चहा डिसेंबरात सकाळी साडेसात वाजता मिळणे म्हणजे साक्षात स्वर्गप्राप्तीच की! तसंच नवरा किंवा एखाद्या मित्रासोबत एखाद्या चांगल्या पुस्तकाबद्दल, लेखाबद्दल डोकं चालायला लागेपर्यंत चर्चा करणे म्हणजे स्वर्ग. एखाद्या संध्याकाळी एकट्यानेच घराच्या गॅलरीत कसलाही विचार न करता निवांतपणे केवळ पाऊस बघणे किंवा बाकीबाब अथवा कुसुमाग्रजांचे पुस्तक वाचणे म्हणजे स्वर्ग. आईच्या हातचा गरमागरम तूपमेतकूटभात म्हणजे स्वर्ग. तसंच निष्कारण हिंदी/ऊर्दू/इंग्रजी शब्द न घुसडता शुद्ध मराठीत लिहिलेले एखादे सुंदर स्फुट वाचायला मिळणे म्हणजे स्वर्ग. असे कितीतरी लहान सहान स्वर्ग आपल्या आजूबाजूला विखुरलेले असतात. त्यासाठी ना कोणाच्या सहवासाची गरज असते ना पैशांची. समजायची दृष्टी हवी.

खालील फोटो पाहिलयावर हा कसा करावा याची कल्पना येईलच. फक्त जाळी अशा व्यासाची घ्यायची की आग (मंद विस्तव) हा पदार्थाच्या खाली ४ इंच राहिली पाहिजे. जाळी कुठल्याही हार्डवेरच्या दुकानात मिळते. घमेले पण....उरल्या सळया...त्याला मात्र लाकडी मुठी बसवून घ्याव्यात म्हणजे हाताला चटके बसत नाहीत....अर्थात आधी हाताला चटके मग मिळती कबाब असा अनुभव हवा असल्यास त्याची आवश्यकता नाही.... :-)

यातच भाजलेले मटन/चिकन कबाब....