नेहमीच ... तुझ्यामुळे

सर्वप्रथम, विडंबन का म्हटले याबाबतचा तुमचा मुद्दा नीट कळला. तो समजावून सांगितल्याबद्दल धन्यवाद.
हसे होणे कंसात टाकावे की नाही,याबद्दल बराच विचार केला होता.स्वतःचेच हसे होणे ही आत्मपरीक्षणपर कबुली जाहीर न देता स्वतःलाच त्याची जाणीव करून देणे अधिक श्रेयस्कर वाटल्याने ते कंसात टाकले.मेंदूतला पांजरपोळ कबूल करण्यात काही गैर वाटले/वाटत नाही,पण स्वतःचे हसे झाले/होते हे मान्य करताना अंमळ संकोच वाटलाच/वाटतोच.त्यामुळे ती कबुली स्वतः स्वतःपाशी/मनाशी (कंसातून) दिली.मात्र यामुळे स्वपरीक्षणभावात झालेला बदल हा तुमचा मुद्दा किंवा 'थेटपणा' 'पंक्चर' झाल्याचा मुद्दा पूर्ण मान्य आहेच. पण कंस हे सामान्यपणे असतात तसे गौणत्त्वदर्शक नसून वर स्पष्ट केल्याप्रमाणे स्वगतदर्शक आहेत/असतात,हे लक्षात घेतले आणि ते पटले तर रसभंग न होता एकूण कल्पना 'अपील'च होईल असे वाटले/वाटते.
अनेक आशिक हे कवितेतील एकव्यक्तीभावाशी विसंगत हे कबूल;पण तुझ्यामुळे घसा ओला करणारा मी एकटाच असेन,हे देखील पूर्ण पटत नाही ;) नेहमीच तुझ्यामुळे माझा घसा ओला करण्याची/होण्याची कारणे इतरांपेक्षा वेगळी असतील,आणि माझे हसे झाले हे बोचले/बोचते.इतरांचे काय होते याची पर्वा नाही. घसे-हसे जोडीतील यमकभाव थेट असल्याने र ला ट जुळवायचा प्रकार वाटल्यास नवल नाही.पण त्या पर्टिक्युलर ओळीत अनेकांना गोवण्याचे मूळ कारणही 'तू'च :)
(सविस्तर)बेसनलाडू
धनंजय,तुमच्याशी झालेला हा संवाद एक वेगळाच आनंद देऊन गेला,हे प्रामाणिकपणे सांगावेसे वाटते.अशीच साधकबाधक चर्चा येथे झडत राहिली तर कवितेच्या 'कविता' या स्वरूपामागील आणि तिच्याशी निगडीत इतर अनेक अंगांवरही प्रकाश पडेल,हा आशावाद अधिक प्रबळ होतो आहे. धन्यवाद.
(आभारी)बेसनलाडू