अमेठीची शेती

व्वा अभयजी, खुप छान कविता आहे.
लेखणीला चांगली धार आहे आपल्या!
खूप चांगले निरीक्षण व सर्वात महत्त्वाचे आहे ती तुमची संवेदनशीलता.

आपल्या अन्नदात्याला मी विनंती करेन की सोडू नको कास्तकारी!

धन्यवाद.

कविता एकदम काळजाला भिडणारी आहे.

आवडली कविता.

-दिलीप बिरुटे

_/\_

कविता आवडली...

छान कविता. कास्तकारी म्हणजे काय नेमके? त्या शब्दाचा अर्थ न कळल्यामुळे थोडा घोळ झाला. बाकी शेतकरी गोत्यात आहेतच. हाच प्रोब्लेम जिथे जिथे जमिनी विकून विकास झाला आहे तिथे पण दिसून येतो. स्थानिक माणूस मज्रुरीच करत राहीला. असो.

रावडी

सत्ता सुकाळ शेती, बारामती-अमेठी
ती तांबड्या दिव्याची, अज्ञात कास्तकारी

मस्त!
जियो!!

जियो, मुटेकाका.. जबरदस्त कविता/ गझल..

कांदा हवा गुलाबी, स्वस्तात इंडियाला
जावो जरी भले मग, ढोड्यात कास्तकारी

पोसून राजबिंडे; आलू समान नेते
उत्पादकास नेते, खड्ड्यात कास्तकारी

खाण्णऽऽकन कानफटीतच मारलीत की.. असो. दर सहा महीन्याला मोबाईल बदलणारा, एका शेतकर्‍याच्या वार्षिक उलाढाली (नफा नव्हे) किंमतीचा आयफोन खाटकन क्रेडीटकार्डने विकत घेणारा तरुण जेव्हा "ओनियन्स आर सो ब्लडी कॉस्टली, ड्युड.. ये गवर्नमेंट साली क्या कर रही है"? हे हजार रुपये प्लेटवाला बुफे खातांना सुस्कारतो, त्या विषमतेवर आणि हिपोक्रसीवर हसायला पण येत नाही आता..

(वावर असुनही कास्तकारी करायची हिंमत नसलेला सरकारी नोकर) चिगो

__/\__

सुंदर

मुटेजीं , कविता फार आवडली.!!

कविता छानच आहे.

पण, हा अभय कोण?

कविता, सोबतची चित्रे आणि चर्चा आवडली.

सुंदर कविता !