३. स्पर्शगंध ..

सुंदर शब्द वेचून बनलेली कविता खूपच आवडली.

तितक्यात कातरवेळी आकाशाने
रंगीत अलवार पदर सोडलेला
(मुठा) नदीच्या रम्य काठावरती
सूर्य नाजुक निजला होता

कविचे आयुष्य कवितेत उतरल्याशिवाय राहत नाही. ;)

सुरेख

गंधाळलेल्या बेभान रात्री
तारकांचा लख्ख पहारा
परतीच्या निशब्द वाटेवरती
चुंबनांचा सडा सांडला होता..... आय हाय हाय हाय,,,,मार डाला,,, लल्ला,,,तुने मार डाला...

+१ टु मि.का.-----

कविचे आयुष्य कवितेत उतरल्याशिवाय राहत नाही. > गणेशराव,,, मि.का. वचनात तथ्य आहे,,का सत्य आहे..? ;-)

कवितेतील प्रसंगवर्णन ऐकून अगदी लवासा-टेमघरजवळची अतिशय स्वच्छ, सुंदर, नितळ मुठा नदी आठवली.
पुण्यातल्या मुठेच्या किनार्‍याजवळ उभं राहून अशी सुंदर कविता स्फुरणे केवळ अशक्य.

ओ वल्ली, उगा जळताय का ते जात्यात आहेत तुम्ही सुपात,

तुम्ही लिहा की अशी एखादी कविता लेण्याच्या खिडकीवरती, वाटलं तर ब्राम्हीत लिहा, आम्ही समजुन घेउ.

अवांतर - आमच्या पुर्वीच्या कुंपनीची सिक्युरीटी पारच ढेपाळलेली दिसतेय,

नेहमीप्रमाणेच. आ.हे वे. सां. न.

खूपच छान .वा !!
आवडली .....

खूपच छान .वा !!
आवडली .....

अंहं ????

नशिल्या स्पर्शगंधाने नादावलेली सुंदर नशिली कविता !

लग्ना नंतर अजुन आशय गर्भ प्रणयी कविता येवु द्यात..गणेश राव

पण सूर्य नाजूक हे विशेष कळले नाही. प्रखर नसलेला सूर्य सुचवायचे असावे.

.. बेभान रात्री
तारकांचा लख्ख पहारा

हे आवडले.

गंधाळलेल्या बेभान रात्री
तारकांचा लख्ख पहारा
परतीच्या निशब्द वाटेवरती
चुंबनांचा सडा सांडला होता

शॉलिट्ट्ट्ट्ट... ;)