ज्योतीने तेजाची आरती..

अरारारारा... तुम्ही प्रतिसादाला खो देताय की...? ;)

ग्रेट्नेस / मोठेपणा हा कालातीत असतो, जसा आत्मा मरत नाही तसांच मोठेपणा आणि सद्गुण, आणि दुर्गुण सुद्धा एक शरीर सोडुन दुसर्या शरीरांत प्रवेश करतांत.

फक्त आपल्याला आपल्या बरोबरची मोठी माणसं ओळखताना संकुचित पणा वाटतो, अवघडलं जातं म्हणुन नेहमी ' त्या काळाची / वेळेची माणसं '' मोठी वाटायला लागतात.

श्री. बाबुजींना मोठे न म्हणणारे काल हि होते, आज आहेत आणि उद्या ही असतील, हिच गोष्ट शिवाजी महाराजांची, तिच श्रीक्रुष्णाची, सावरकरांची, गांधीची.

पण कधी काळी वर उल्लेखलेली माणसंहि एक दिवसांची सेलिब्रिटी होतीच, त्यांनी तो सेलिब्रिटी पणा डोक्यांत जाउ न देता वाटचाल केली म्हणुन मोठेपणा त्यांना मिळाला, आजची एक दिवसांची सेलिब्रिटी जर तसेच वागतिल तर त्यांना हि तो मिळेलच.

आणि माझ्या मुलाला, बिपिनदांच्या मुलीला , एकुणच पुढच्या पिढीला त्यांच्या मागच्या पिढितिल अशी ग्रेट माणसं दिसत राहतील आणि वाट दाखवत राहतील.

हर्षद

बिका मला असं वाटतं आहे की मला चितळे यांना काय म्हणायचय ते कळलं आहे - त्यांना ग्रेट्पणाबद्दल नाही म्हणायचय :)
त्यांना पाया पडण्याबद्दल म्हणायचय. आताच्या सेलिब्रीटीज (जे पुढे ग्रेट होतील) ते जुन्या लोकांच्या पाया न पडता हाय्-बाय करतात, ते त्यांना खटकतं आहे :)

एक दिवसाच्या सेलेब्रिटीजची तुलना आपण नक्की कोणाशी करता आहात? किंवा सुधीर फडक्यांची तुलना एक दिवसाच्या सेलेब्रिटीजशी होत आहे का?

अहो, तसं नाही. लेखकाच्या सुरात सूर मिळवण्याचा प्रयत्न करताना कोमलगंधाराची जागा ऋषभानं घ्यावी तसं झालं हे.

परा, तू भाग्यवान. अशा लोकांच्या पाया पडण्याची संधी तुला मिळते.

पाया पडेपर्यंत मला पण असेच वाटत होते ;) पाया पडलो तर गुर्जी म्हणाले 'दारु सोड !'

मी गुर्जींचे पाय सोडले आणि घरी गेलो.

तो फोटो इथं टाकून आम्हालाही केसुगुर्जींच्या पददर्शनाची सधी द्यावी ही विनंती.

मध्ये दिला होता ना त्यांनी समस्त मिपाकरांसाठी पावलांचा फोटू. भवतेक त्यांच्या 'परिकथेतील राजकुमारा' ह्या धाग्यावर होता. शोधतो आणि देतो.